Για παράδειγμα, η κυβέρνηση, που, με την πολιτική της, παρέδωσε "ντάλα μεσημέρι" τον Οτσαλάν στους δημίους του και, ταυτόχρονα, πάλι κάτω από το φως του ήλιου, παραδίδει μπροστά σε εκατομμύρια μάρτυρες τα ελληνικά λιμάνια στις αρπαχτικές ΝΑΤΟικές διαθέσεις, πρέπει να μας πείσει, με εικονικές εντυπώσεις ή αλλότριους "προβληματισμούς", ότι δε βλέπουμε καλά, ή ό,τι άλλο βλέπουμε και καταλαβαίνουμε και άλλο είναι το πρόβλημα...
Για να καταφέρει τέτοια στροφή από την πραγματικότητα, η κυβέρνηση, αλλά και οι συνοδοιπόροι της στην ουσία της πολιτικής, δε φτάνει ο λόγος των στελεχών τους και οι μέχρι και δραματικές παρεμβάσεις κάποιων προσωπικοτήτων. Χρειάζεται τη συνδρομή των λεγόμενων ΜΜΕ, που, σε μερικές περιπτώσεις, καταφέρνουν μπροστά στα μάτια μας, στην κυριολεξία, να εμφανίζουν - εξαφανίζουν "λαγούς", ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά και τις διαθέσεις της αγοράς.
Χρειάζονται, για παράδειγμα, ειδικές ικανότητες, δυο βδομάδες τώρα, να έχει σχεδόν εξαφανιστεί και να μη "φαίνεται" ο στρατός κατοχής του ΝΑΤΟ, που περνάει από τα λιμάνια της Κεντρικής Μακεδονίας και κατευθύνεται στην ΠΓΔΜ, για να εκβιάσει την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας να δεχτεί την κατοχή του. Χρειάζεται "καπέλο ταχυδακτυλουργού", για να θαφτεί, όχι μόνο η γενική συνενοχή της κυβέρνησης στο έγκλημα, αλλά και η άμεση ομολογία της για συμμετοχή στη σχεδιαζόμενη κατοχή του Κοσσυφοπεδίου. Γι' αυτό δεν υπήρξε ανησυχία; Οι κίνδυνοι, που μας οδηγούν αυτές οι "προθυμίες" στον ιμπεριαλισμό, δεν είναι υπαρκτοί; Αν αφεθούν τα πράγματα όπως τα σχεδιάζει ο ιμπεριαλισμός με τη φανερή συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης, μετά τι θα λένε; Οτι κάποιοι λάθος "χειρισμοί" άλλαξαν τα σύνορα στα Βαλκάνια; Η κάποια "κινητά που δε δούλεψαν" στάθηκαν η αιτία για κάποια φέρετρα με Ελληνες στρατιώτες;
Ακόμα και όταν οι εξελίξεις είναι τέτοιες που δεν μπορούν να εξαφανιστούν, γιατί βρίσκονται κάποιοι, οι οποίοι, σκορπίζοντας τα σύννεφα της υποβολής, που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, βλέπουν την πραγματικότητα και αγωνίζονται, πάλι το θέμα δε συνδέεται με την πολιτική, αλλά μένει στη σχεδόν ασύνδετη εντύπωση... "Κάποιον κομμουνιστή δημοτικό σύμβουλο συνέλαβαν, ή κάποιοι απέκλεισαν τη σιδηροδρομική γραμμή που θα περνούσε ο ΝΑΤΟικός στρατός κατοχής...". Ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ειδήσεις αυτές έχουν θέση, συνήθως, μετά τους βιασμούς, τις διαρρήξεις, ή κάποια καινούρια λοσιόν για την τόνωση των μαλλιών...
Αυτή η στροφή έγινε σε όλους απότομα, πολιτικά στελέχη και ΜΜΕ. Τόσο απότομα, που ακόμα "την παίρνουν", με κίνδυνο "να φύγουν από το δρόμο...". Πάντως, είναι τόσο ολοφάνερη και βίαιη η αλλαγή πλεύσης, που μάλλον δε χρειάζεται άλλες αποδείξεις, για να ανακαλύψει ο οποιοσδήποτε προσυνεννοήσεις, πιέσεις, διαπλοκή, μεταξύ τους. Ο ίδιος ο πολιτικός λόγος και ο σχεδόν ομόφωνος χαρακτήρας των ειδήσεων και εκπομπών είναι η καλύτερη απόδειξη.
Η μαζική πάλη και όχι οι σκέτοι συναισθηματισμοί, έρμαια των διαθέσεων και σκοπιμοτήτων των ΜΜΕ, είναι αυτή, που μπορεί, να ανατρέψει και την επικίνδυνη πολιτική, που φορέας της τώρα είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και, επιτέλους, να βάλει σε εφαρμογή την πολιτική, που πραγματικά συγκινεί, αλλά και συμφέρει τον ελληνικό λαό.
Παύλος ΑΛΕΠΗΣ
Χρειάζονται ειδικές ικανότητες, δυο βδομάδες τώρα, να έχει σχεδόν εξαφανιστεί και να μη "φαίνεται" ο στρατός κατοχής του ΝΑΤΟ, που περνάει από τα λιμάνια της Κεντρικής Μακεδονίας και κατευθύνεται στην ΠΓΔΜ, για να εκβιάσει την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας και να αποδεχτεί την κατοχική του παρουσία