Το σύγχρονο ελληνικό κράτος ακολούθησε από πολύ νωρίς τα χνάρια των Ελλήνων μισθοφόρων στους στρατούς των Περσών βασιλιάδων και των "stradioti", που επάνδρωναν τις βενετσιάνικες και φλωρεντιανές πολεμικές γαλέρες.

Μόλις την άνοιξη του 1860, τα πολεμικά πλοία "Αφρόεσσα", "Σαλαμινία", "Πανόπη", "Αριάδνη", "Πάραλος" και "Αθηνά" αποστέλλονται στη Βηρυτό. Αιτία, ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε τότε στο Λίβανο - τμήμα ακόμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - ανάμεσα σε χριστιανούς (κύρια καθολικούς Μαρωνίτες) και τους Δρούζους μουσουλμάνους. Οι τελευταίοι προβαίνουν σε εμπρησμούς χριστιανικών χωριών. Η Δύση "αναστατώνεται" και αποφασίζει την ένοπλη επέμβαση για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών.

Η Ελλάδα - σύμφωνα με τα στοιχεία του τότε υπουργείου των Στρατιωτικών - στέλνει στην περιοχή έξι από τα 14 μάχιμα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού της εποχής. Μάλιστα, τα τέσσερα ήταν και "σιδηρά ελικοκίνητα".

Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα ασχολείται κύρια με την περισυλλογή προσφύγων από κατεστραμμένα χωριά, τη διανομή τροφίμων και την παροχή ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Ομως, όταν η Γαλλία αποφασίζει, τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, να στείλει κάποιες χιλιάδες λεγεωνάριους στη Βηρυτό, τα ελληνικά πλοία σπεύδουν να χορηγήσουν λέμβους για την απόβαση.

Οι Γάλλοι επεμβαίνουν δήθεν για την προστασία των χριστιανών και κύρια για να ασκήσουν πίεση στο σουλτάνο, που αντιδρούσε στην κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ. Το ελληνικό Σώμα επέστρεψε σταδιακά στη χώρα. Τελευταίο σκάφος, η "Αφρόεσσα", επιστρέφει στον Πειραιά στις 16 του Οκτώβρη (1860).

Το 1882, ελληνικά πολεμικά πλοία και Ελληνες στρατιώτες συμμετέχουν στην πολυεθνική δύναμη που εισβάλει στην Αίγυπτο. Αποικιοκράτες και υποτακτικοί τους εκστρατεύουν ενάντια στο ελεγχόμενο από τους εθνικιστές του συνταγματάρχη Αχμέτ Αραμπί Κοινοβούλιο της Αιγύπτου. Οι Αιγύπτιοι δεν αναγνωρίζουν την κηδεμονία της αγγλογαλλικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου της χώρας τους (το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει προγόνους)...

Οι πολεμικοί στόλοι των Μεγάλων Δυνάμεων φτάνουν στην Αλεξάνδρεια. Κάποια επεισόδια ανάμεσα σε ντόπιους και Ευρωπαίους υπήκοους δίνουν την ευκαιρία στον Αγγλο αντιναύαρχο Σέιμουρ, να διατάξει το βομβαρδισμό της πόλης, στις 11 του Ιούλη.

Τα στρατεύματα των αποικιοκρατών αποβιβάζονται στην Αλεξάνδρεια, προχωρούν μέχρι το Κάιρο, νικούν τον αιγυπτιακό στρατό, ανατρέπουν τον Αραμπί και μετατρέπουν την Αίγυπτο σε βρετανική αποικία. Οι Βρετανοί καταφέρνουν ό,τι δεν κατάφεραν οι Γάλλοι με το Ναπολέοντα.

Το ελληνικό εκστρατευτικό Σώμα, που πήγε στην Αίγυπτο για να προστατεύσει- υποτίθεται - τις ζωές και τις περιουσίες των εκεί Ελλήνων ("Αιγυπτιωτών"), μετείχε ενεργά στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των Αιγυπτίων.