Ενας μικρός χωροφύλακας σε μια γωνιά της Βαλκανικής προσπαθεί, εδώ και δεκαετίες, να αποδείξει στα μεγάλα αφεντικά τουκαι στην ντόπια άρχουσα τάξη ότι έχει τις ικανότητες να προωθήσει τα συμφέροντά τους, όπου και όποτε χρειαστεί. Από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας μέχρι την Αδριατική, η Ελλάδα οικοδομεί το δικό της φρικτό προφίλ, με εμπλοκές της στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών κατά λαών που αντιστέκονται στα σχέδιά τους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, υποταγμένες στα κελεύσματα των ΝΑΤΟικών ή άλλων στρατοκρατών, έχουν στείλει στρατεύματα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, συμβάλλοντας στην επιβολή του δικαίου του ισχυρού και προσμένοντας κάθε φορά κόκαλα, από το τραπέζι του.

Η τωρινή ελληνική κυβέρνηση δικαιολογείται - για την εμπλοκή της στο βρώμικο πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας - με το παραμύθι της "συμβατικής υποχρέωσης" της χώρας να στηρίζει τις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις, ως μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτή ακριβώς, η συμβατική υποχρέωση στήριξης σε σφαγές αμάχων έχει βρει και παλαιότερα την πρακτική της εφαρμογή. Με τη χώρα να στηρίζει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όποιον μανδύα αυτές ενδύονται, ΝΑΤΟικό ή άλλον.

Το 1919, πάνω από 23 χιλιάδες Ελληνες στρατιώτες, μαζί με 10 χιλιάδες Γάλλους, περίπου 3 χιλιάδες Πολωνούς και 2 με 3 χιλιάδες "λευκούς" προσπαθούν να πατάξουν τον "μπολσεβίκικο κίνδυνο" εν τη γενέσει του και εκστρατεύουν στην Ουκρανία.Το αποτέλεσμα; Οι "συμμαχικές δυνάμεις" μαθαίνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει παλλαϊκή αντίσταση και πετάγονται στη θάλασσα. Ο επίσημος απολογισμός της τρίμηνης εκστρατείας κάνει λόγο για 379 Ελληνες στρατιώτες νεκρούς και 616 τραυματίες.

Το 1950 έρχεται η σειρά της Κορέας να γνωρίσει τι εστί ελευθερία. Είναι η ώρα, μετά τους "Ρώσους Ερυθρούς", να πνιγούν και οι "κιτρινιάρηδες" στο αίμα τους. Στον πόλεμο που κράτησε τρία χρόνια και η παραμονή του εκστρατευτικού σώματος πέντε, τους Αμερικανούς στρατιώτες ακολουθούν και αγήματα από 15 χώρες - συμμάχους τους. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα - που φυσικά δε θα μπορούσε να λείψει - ανταπέδωσε τη βοήθεια που δέχτηκε μερικά χρόνια πριν, στην αντιμετώπιση των εγχώριων λησταρχοκομμουνιστοσυμμοριτών.

Το Γενάρη του 1991, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί τους εξαπολύουν την "Καταιγίδα της Ερήμου" ενάντια στο Ιράκ,προκειμένου να απελευθερώσουν το Κουβέιτ, περιοχή δικών τους πετρελαϊκών συμφερόντων.

Σε αυτήν την εκστρατεία, οι κυβερνώντες τη χώρα προβάλλουν την ανάγκη ελληνικής εμπλοκής, ως αναγκαίο αντιστάθμισμα του "αναβαθμισμένου τουρκικού ρόλου" στην περιοχή, αλλά και προμήνυμα εφαρμογής της "διεθνούς νομιμότητας και στην Κύπρο". Μερικά χρόνια αργότερα, ο ελληνικός λαός έρχεται αντιμέτωπος με τα Ιμια, τα πρωθυπουργικά "ευχαριστώ" προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και το φιάσκο των πολυθρύλητων S - 300. Προφανώς η ελληνική εμπλοκή έπιασε τόπο: τα σύνορα δεν κατέβηκαν στη Λάρισα.

Πάντως, τότε, η ελληνική κυβέρνηση αποστέλλει στην Ερυθρά Θάλασσα τις φρεγάτες "Ελλη" και "Λήμνος".Κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν να καθησυχάσουν τον ελληνικό λαό πως τα ελληνικά πλοία θα μείνουν μακριά από το πεδίο των πολεμικών επιχειρήσεων. Αποστολή τους, ο θαλάσσιος οικονομικός αποκλεισμός των Ιρακινών.

Τον Οκτώβρη του 1992, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με την κάλυψη του ΟΗΕ επεμβαίνουν στη Σομαλία,για ανθρωπιστικούς - και εκεί - λόγους. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Η επέμβαση υποτίθεται ότι γίνεται για τη διευθέτηση της κρίσης και παρατείνεται μέχρι το 1994. Οπως και οι βομβαρδισμοί των κυανόκρανων εναντίον κατοικημένων περιοχών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του "πολεμάρχου" Αϊντίτ.

Ο ελληνικός στρατός δε λείπει ούτε απ' αυτό το πανηγύρι. Στις 22/2/93 αποπλέουν από τον Πειραιά 110 Ελληνες κυανόκρανοι, με το οχηματαγωγό "Golden Vergina".Απευθυνόμενος προς το στρατιωτικό κλιμάκιο, πριν αποχωρήσει για τη Σομαλία, ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας Γ. Βαρβιτσιώτης,αναφέρει: "Εσείς οι οποίοι θα παραπλεύσετε σαν οργανωμένο ελληνικό τάγμα την Αίγυπτο, την αραβική χερσόνησο και τις ακτές της Αφρικής, έχετε το ιστορικό δικαίωμα να αισθάνεστε συνεχιστές της παραδόσεως του ενδόξου στρατηλάτη και εκπολιτιστή Μεγάλου Αλεξάνδρου...".