Δραπέτευση από την πραγματικότητα: Για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ οι ουσίες είναι πολλές και κάποιες από αυτές πολύ σοφιστικέ. Για την Κεντρική Αμερική τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά, αλλά εξίσου θανατηφόρα. Κόλα για παπούτσια. "Αξιόπιστη" και βασική ναρκωτική ουσία, μπορεί να βρεθεί πολύ εύκολα και φυσικά πολύ φθηνή. Οι ισχυρές αναθυμιάσεις χτυπούν συγκεκριμένο μέρος του εγκεφάλου, εξαφανίζοντας τα συμπτώματα της πείνας, του κρύου, της μοναξιάς. Προκαλούν παραισθήσεις, πνευμονικά οιδήματα, νεφρικές ανεπάρκειες, μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες ακόμα και ξαφνικό θάνατο. Σύμφωνα με τις πρόσφατες εκθέσεις μηκυβερνητικών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περίπου τα μισά παιδιά είναι εθισμένα στην κόλα, όπου το 95,6% δηλώνει ότι κάνει καθημερινή χρήση ενώ μόνο το 3,5% εβδομαδιαία.

Σε όλη τη Λατινική Αμερική καταναλώνονται περισσότεροι από 20 εκατομμύρια τόνοι κόλας. Σημαντικό ποσοστό εξ αυτών στην Κεντρική Αμερική. Πρόκειται για μια ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΟΡΑ. Και ο μεγαλύτερος παραγωγέας είναι η αμερικανικών συμφερόντων εταιρία "H. B. Fuller" με έδρα το Σεντ Πολ της Πολιτείας της Μινεσότα, εταιρία που συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στις 500 πιο κερδοφόρες σύμφωνα με το περιοδικό "Φόρτιουν". Η εταιρία παράγει το "ρεσιστόλ" - τα παιδιά του δρόμου που είναι εθισμένα στην κόλα στην Ονδούρα τα φωνάζουν και"ρεσιστόλορς" - αλλά και χρωματικές ουσίες που είναι παράγωγες του μολύβδου με κύριους αγοραστές τις κεντροαμερικανικές χώρες. Περισσότερο από μια δεκαετία, οργανώσεις και κόμματα έχουν καταγγείλει τόσο την αμερικανική εταιρία όσο και τις κυβερνήσεις για τη μηλήψη μέτρων προστασίας. Δέκα χρόνια μετά και ύστερα από αλλεπάλληλες προσφυγές στη Δικαιοσύνη, η κόλα εξακολουθεί να σκοτώνει.

Η βιομηχανία του σεξ: Η πορνεία πολύ συχνά είναι το μοναδικό μέσο επιβίωσης, εύρεσης τροφής και ίσως προσωρινού καταφυγίου. Πολλές φορές αυτά τα παιδιά έχουν ήδη βιασθεί ή συνάψει την πρώτη σεξουαλική τους εμπειρία σε πολύ μικρή ηλικία και μάλιστα με κάποιο πρόσωπο του άμεσου οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Ο βιασμός, η κακοποίηση και ο ασυνείδητος εθισμός χρήσης του σώματος για αλλότριους σκοπούς οδηγεί νομοτελειακά στην εκπόρνευση σώματος και ψυχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα παιδιά που δουλεύουν ως πόρνες, είχαν υποστεί ΟΛΑ κάποιου είδους σεξουαλικής κακοποίησης. Μπαίνοντας στην "παραγωγή", το 70% δηλώνει ότι έχουν τουλάχιστον ένα ή δύο πελάτες καθημερινά, ενώ το 25,1% (92,31% από τα κορίτσια) δηλώνει ότι έχει περισσότερους από τέσσερις πελάτες ημερησίως.

Κανένα από αυτά δε χρησιμοποιεί προφυλακτικά μέσα. Συνεπώς δεν ακούγεται παράξενο ότι το 93% εξ αυτών έχει διαγνωστεί ή έχει παραδεχτεί ότι έχει κάποιο αφροδίσιο νόσημα. Παράλληλα τα παιδιά που έχουν προσβληθεί από τον ιό του ΑΙDS συνεχώς αυξάνονται. Από τα ελάχιστα παιδιά που έχουν εξεταστεί, πάνω από το 5% και είναι εν ενεργεία, έχουν ήδη προσβληθεί από τον θανατηφόρο ιό. Η μεξικανική κυβέρνηση πρόσφατα παραδέχτηκε ότι σύμφωνα με υπολογισμούς και εκτιμήσεις, από τα 2.000.000 παιδιά που ζουν στους δρόμους της πρωτεύουσας, της Πόλης του Μεξικού, το 7% του 1988, σήμερα έχει πολλαπλασιαστεί, δηλώνοντας πολύ απλά... ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι μόνο η "κορυφή του παγόβουνου". Και τι κάνει η μεξικανική κυβέρνηση; Λόγω των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, κόπηκαν και τα κυβερνητικά προγράμματα δωρεάν εξέτασης για τον ιό του AIDS!

Αν η κυβέρνηση του Μεξικού δηλώνει χωρίς αιδώ την πλήρη αδιαφορία της, τι θα πρέπει να πει κανείς για την κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα, όπου ο Τύπος βρίθει από δημοσιεύματα - καταγγελίες για τη χώρα που έχει αναχθεί τα τελευταία δύο χρόνια στον "παράδεισο του σεξτουρισμού" και απλώς κωφεύει. Χρειάστηκε να ασχοληθεί το CNN με ειδικά αφιερώματα (το τελευταίο στις 7/2) για τη "φρίκη", ώστε να αποδεχθεί ο Πρόεδρος της χώρας Μιγκέλ Ανχελ Ροντρίγκεζ στις 26/2 να έχει κάποια συνάντηση, πιθανά μέσα στο Μάρτη, με κάποιες μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν κάνει μελέτες για τη ραγδαία αύξηση του σεξτουρισμού και της παιδεραστίας, με πελατεία αμιγώς σχεδόν ευρωπαϊκή και βορειοαμερικανική. Επίσης, η Κόστα Ρίκα έχει την "τιμή" να προβάλλεται σε ένα μεγάλο αριθμό ιστοσελίδων στο διαδίκτυο, ως παράδειγμα "Παγκόσμιου Χάρτη του Σεξ" για το Ιντερνετ.

Τάγματα θανάτου: Ο μεγαλύτερος πραγματικός εχθρός όμως, είναι οι ίδιες οι αστυνομικές δυνάμεις. Τα πρώτα κρούσματα στην περιοχή επισήμως καταγγέλθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '90. Στη Γουατεμάλα το 1991 η στυγερή δολοφονία του 13χρονου Νάαμαν Καρμόνα Λόπες, που γρονθοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από μέλη της αστυνομίας χωρίς αστυνομική περιβολή, έγινε αφορμή για να καταγραφεί η δράση των αστυνομικών που στόχο είχαν κυρίως τα παιδιά του δρόμου. Στη Γουατεμάλα του εμφυλίου και του απελευθερωτικού αγώνα, οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν αναλάβει και την "εθνική εκκαθάριση". Επομένωςανάμεσα στις αρμοδιότητές τους ήταν και το "σάρωμα των σκουπιδιών" από τους δρόμους. Παρά τις συνεχείς καταγγελίες τη χρονιά της "εθνικής συμφιλίωσης", το 1996, είχαν καταφέρει να έρθουν στο φως ΜΟΝΟ 9 δολοφονίες. Η δράση των αστυνομικών συνεχίζεται και σήμερα. Δυστυχώς οι μέθοδοι έχουν τροποποιηθεί ελαφρώς προς το χειρότερο. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό, ένα από τα δεκάδες που αναφέρθηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 1998, όπου αστυνομικός με πολιτικά προσέφερε ένα μικρό γεύμα, τηγανητό κοτόπουλο και πατάτες σε πακέτο, σε παιδί που ζητιάνευε έξω από ένα εστιατόριο. Ο μικρός από την πείνα και από τη χαρά που κατάφερε να εξασφαλίσει ένα υποτυπώδες γεύμα, δεν πρόσεξε τη χειροβομβίδα που ήταν κρυμμένη κάτω από τις πατάτες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τινάχτηκε στον αέρα. Απλά ένα μικρό φρικιαστικό δείγμα... Από όσα καταφέρνουν να αναρριχηθούν στο φως, την ίδια στιγμή που πάνω από 500 προσφυγές στη Δικαιοσύνη εκκρεμούν. Ποτέ καμία δεν έχει καταφέρει να εκδικαστεί...