Η ανάπτυξη στρατιωτικών δραστηριοτήτων έξω από τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ειδικά στην Κεντρική και Νότια Αμερική, αλλά και αλλού, γίνεται για την "αποκατάσταση της δημοκρατίας" για τον πληθυσμό αυτών των χωρών. Με αυτή τη θεωρία προσπαθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να πείσει το λαό της ότι οι επεμβάσεις που πραγματοποιεί γίνονται για το "καλό" τόσο το δικό του όσο και των λαών αυτών των χωρών. Φυσικά, η θεωρία αυτή απέχει ιδιαίτερα από την αλήθεια. Η λέξη "δημοκρατία" χρησιμοποιείται από τον αστικό Τύπο ως μια διαφορετική λέξη για τον καπιταλισμό.

Μερικοί πολίτες των ΗΠΑ θεωρούν ως δεδομένο πως η χρησιμοποίηση αμερικανικών στρατευμάτων σε όλο τον κόσμο γίνεται με σκοπό οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες να είναι "ασφαλείς" στη χώρα τους. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, η δράση του αμερικανικού στρατού, στην ουσία, υπάρχει με σκοπό να γίνει ο πλανήτης ανασφαλής για τους εργαζόμενους που παλεύουν ενάντια στην εκμετάλλευση, για τους λαούς που παλεύουν για την ελευθερία τους, την ανεξαρτησία, την εθνική τους κυριαρχία.

Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί εκπαιδευτές σε συνεργασία με το στρατό άλλων χωρών καταπατούν τα δικαιώματα των λαών, καθώς οι αμερικανικές εταιρίες και επιχειρήσεις βλέπουν τον κόσμο ως άλλη μια πηγή για την απόκτηση κερδών. Για δεκαετίες, οι πολίτες των ΗΠΑ έχουν παθητικά δεχτεί το γεγονός ότι η πολιτική της κυβέρνησης της χώρας τους ξεγελάει με διάφορες υποσχέσεις τις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.

Οταν οι λαοί πυροβολούνται και χτυπιούνται από μπράβους της αστικής τάξης σε μερικές χώρες της Κεντρικής Αμερικής, δολοφονούνται επειδή η άρχουσα τάξη ενδιαφέρεται να κάνει τον κόσμο πιο ασφαλή για τον καπιταλισμό και, παράλληλα, πιο ανασφαλή για τους εργαζόμενους, που παλεύουν για τα δικαιώματά τους.

Στα τέλη του Φλεβάρη, η Επιτροπή Αλήθειας του ΟΗΕ έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση σχετικά με τον 34χρονο εμφύλιο πόλεμο στη Γουατεμάλα. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι της συγκεκριμένης χώρας (η πλειοψηφία τουςΜαγιάν και άλλες ιθαγενείς ομάδες) δολοφονήθηκαν από στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις.

Η ευθύνη των θανάτων αυτών βαραίνει τους αξιωματούχους που έχουν εκπαιδευτεί σε αντεπαναστατικές μεθόδους βασανισμών και δολοφονιών από τις ΗΠΑ - κυρίως μέσα από τη "Σχολή της Αμερικής", ή αλλιώς "Σχολή των Δολοφόνων", που βρίσκεται στο Φορτ Μπένινγκ, στην πολιτεία Τζόρτζια. Η σχολή αυτή έχει σκοπό την εκπαίδευση Λατινοαμερικανών στρατιωτών για μάχες και αντεπαναστατικές ενέργειες, βασανιστήρια και εκφοβισμούς, εξαγορά συνειδήσεων, εξαφανίσεις. Οι απόφοιτοι της "Σχολής των Δολοφόνων" ευθύνονται για μερικές από τις χειρότερες καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λατινική Αμερική.

Στην τοπική εφημερίδα "Φιλαντέλφια Ινκουάιερ", στις 8 Μάρτη, ο συνταξιούχος αξιωματικός ακρόασης της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Πολιτογράφησης, Ρας Κρίστενσεν, σε συγκεκριμένο άρθρο ανέφερε κάποια πράγματα που δε συνηθίζεται να αναφέρονται σε αστικές εφημερίδες. "Η τρομακτική αλήθεια είναι ότι η δολοφονία αυτών των ανθρώπων είναι κάτι που η κυβέρνησή μας επιθυμούσε και όχι οι κυβερνήσεις της Γουατεμάλας, του Ελ Σαλβαδόρ, της Ονδούρας, της Αϊτής, της Κολομβίας και του Μεξικού. Είναι η πολιτική μας να συνθλίβουμε οποιαδήποτε πρόκληση απειλεί τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η κυβέρνησή μας "εργάζεται" στο να προστατεύει τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ για δεκαετίες. Εμείς, ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών, αποστρέφοντας το βλέμμα από την ενεργό στήριξη της κυβέρνησής μας προς τις ενέργειες των ομάδων θανάτου, ουσιαστικά έμμεσα είμαστε υπεύθυνοι για τους θανάτους στη Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Ονδούρα και τώρα σε Κολομβία και Μεξικό".

Το 1948, ο Τζορτζ Κέναν, Αμερικανός στρατιωτικός, ειδικός σε θέματα στρατηγικής για περίπου 20 χρόνια, υπογράμμισε την καπιταλιστική εξωτερική πολιτική ατζέντα των ΗΠΑ και μίλησε για την ανυπαρξία της ατζέντας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βλέποντάς τα από την καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική οπτική γωνία. "Εχουμε περίπου το 50% του παγκόσμιου πλούτου, αλλά μόνο το 6,3% του πληθυσμού του.

Σε αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να μην είμαστε αντικείμενο ζήλιας και έχθρας. Ο πραγματικός μας στόχος για το επόμενο διάστημα (που υπήρξε ο μακαρθισμός και η φυλάκιση μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ) είναι να μηχανευτούμε ένα σχέδιο σχέσεων που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε αυτή τη θέση διαφοράς χωρίς ζημιά στην εθνική μας ασφάλεια.

Για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να σταματήσουμε τους συναισθηματισμούς και τις ονειροπολήσεις, και η προσοχή μας θα πρέπει να στραφεί παντού για τα άμεσα εθνικά αντικείμενα. Δε θα πρέπει να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας ότι μπορούμε σήμερα να παρέχουμε την πολυτέλεια του αλτρουισμού και της ευεργεσίας... Θα πρέπει να σταματήσουμε την κουβέντα για ασαφή και... μη πραγματικά αντικείμενα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το ανέβασμα του επιπέδου επιβίωσης και του εκδημοκρατισμού".

Από το 1948, αυτό το σκεπτικό έχει "κυβερνήσει" τις στρατιωτικές και επιχειρησιακές επεμβάσεις των ΗΠΑ.

Οπως παρατήρησε ο Κρίστενσεν, "μια σειρά από ψεύτες έχουν διαιωνίσει το μύθο ότι η κυβέρνησή μας είναι ο υπ' αριθμόν 1 υπερασπιστής της δημοκρατίας στον πλανήτη... Εχουμε επιλέξει μαζική καταστολή σ' αυτές τις χώρες του Τρίτου Κόσμου επειδή φοβούμαστε τη δημοκρατία. Από την υψηλή κορυφή του πλούτου μας, βλέπουμε τις μικρές αγροτικές χώρες - όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού αργοπεθαίνει από υποσιτισμό - και έχουμε φοβηθεί από πολιτικά κόμματα που το οικονομικό τους σχέδιο μπορεί να διαφέρει από το δικό μας".

Το σχέδιό τους δεν είναι σχέδιο για τους εργαζόμενους του κόσμου και έτσι δεν μπορεί να θεωρηθεί δικό μας. Η δειλή άρχουσα τάξη, που προχωράει σε μαζική καταστολή και δολοφονίες στη Νότια και Κεντρική Αμερική και που μιλάει παγκόσμια για τα δικαιώματα των εργαζομένων, θα πρέπει να αποκαλυφθεί στην ουσία ποια πραγματικά είναι.

Πρόκειται για άρνηση ενός δειλού για την πραγματική δημοκρατία. Η αληθινή δημοκρατία στον κόσμο σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα ελέγχουν τις κυβερνήσεις τους. Η δειλία, που φαίνεται και από την εκπαίδευση δολοφόνων και βασανιστηρίων στο Φορτ Μπένινγκ, δε θα είναι ικανή αντίπαλος για την αποφασιστικότητα των εργαζομένων που παλεύουν για την ελευθερία τους, που παλεύουν ενάντια στην κακομεταχείριση, τη σκληρότητα και τις δολοφονίες. Για... μερικούς, οι δολοφόνοι αυτοί θα μεταμφιεστούν αγωνιστές της "δημοκρατίας"...

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ

* Από άρθρο της εφημερίδας του ΚΚ ΗΠΑ "Πιπλς Γουίκλι Γουόρλντ" (30/3/99)