Εντελώς περιττή η χτεσινή συνέντευξη Σκανδαλίδη σχετικά με το ρόλο του ΠΑΣΟΚ στις μετεκλογικές εξελίξεις και στην «εντός ΟΝΕ εποχή». Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ διακήρυξε τα αυτονόητα και αυτά που γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, ενσωματωμένος και βολεμένος στο σύστημα εξουσίας, θα χρησιμοποιηθεί ακόμα μια φορά ως πολιορκητικός κριός για την αντιλαϊκή επέλαση της κυβέρνησης ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Θα συμβάλει, στο μέτρο των δυνάμεών του, στην παγίδευση των εργαζομένων στις «εκσυγχρονιστικές» θεωρίες της υποταγής στους νόμους της αγοράς, της «παγκοσμιοποίησης» και της «νέας τάξης». Θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει την κοινωνική αποδοχή και συναίνεση στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, ενώ θα πρωταγωνιστήσει στην υπονόμευση και το χτύπημα των λαϊκών αγώνων.

Ο Κ. Σκανδαλίδης δε δίστασε να διακηρύξει: «Θέλουμε να συμπορευτούμε με τις διαρθρωτικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στις εργασιακές σχέσεις, στην υγεία, κλπ.». Οι λαϊκές μάζες γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει στην πράξη αυτή η συμπόρευση. Ολοι θυμούνται, για παράδειγμα, τη στάση του ΠΑΣΟΚ στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, στους ηρωικούς αγώνες για την παιδεία, στις κοινωνικές αντιδράσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ. Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί για να παίζει το γνωστό ρόλο του απεργοσπάστη και κυματοθραύστη των λαϊκών κινητοποιήσεων. Οτι θα συνεχίσει να παίξει αυτό το ρόλο δεν υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη.

Από αυτή τη σκοπιά, φαντάζουν εξόχως υποκριτικές και γελοίες οι δήθεν «ενστάσεις» των κυβερνητικών συνδικαλιστών στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ για την ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Το έργο το έχουμε δει δεκάδες φορές. Η Χαριλάου Τρικούπη επεμβαίνει και αναλαμβάνει να «συνετίσει» τους «απείθαρχους» και «αίφνης» το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ενωμένο ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό είναι στην πραγματικότητα το νόημα της φράσης του Κ. Σκανδαλίδη «θέλουμε να δώσουμε μάχες να πάνε όλα προς τη σωστή κατεύθυνση».

Συμπερασματικά, το «νέο» ΠΑΣΟΚ, με εφόδιά του την πίστη στο νέο ευαγγέλιο του νεοφιλελευθερισμού και την πολύχρονη πείρα του από την «αντιμετώπιση» των λαϊκών αγώνων, βαδίζει στοχοπροσηλωμένο στην υπεράσπιση των πιο σκληρών αντιλαϊκών κυβερνητικών επιλογών και αγωνιζόμενο να τα πλασάρει ως «αναγκαία», «ρεαλιστικά» και «προοδευτικά»! Αλλά δεν μπορεί να εξαπατά - ούτε να εκβιάζει, εξαγοράζει και τρομοκρατεί - πολλούς για πολύ.