Το Μεγάλο Σάββατο σε όλες τις περιοχές αναμένεται η Ανάσταση. Η λειτουργία αρχίζει αργά το βράδυ. Παλιότερα σε κάποιες περιοχές όλοι πήγαιναν το πρωί στην εκκλησία. Υστερα οι γυναίκες έβαφαν τα κόκκινα αβγά, ζύμωναν και έψηναν το ψωμί, τα τσουρέκια, τα κουλούρια και έπηζαν το γιαούρτι. Οι άνδρες έσφαζαν και ετοίμαζαν το αρνί για το ψήσιμο της επόμενης μέρας, ενώ οι γυναίκες ετοίμαζαν τη μαγειρίτσα και τις γαρδούμπες. Στις περισσότερες περιοχές, που γίνεται μέχρι σήμερα, το κόκκινα αβγά βάφονται τη Μ. Πέμπτη.

Η καμπάνα για την Ανάσταση σε όλες πια τις περιοχές χτυπά στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα. Παλιότερα, στους Καθενούς της Εύβοιας, χτυπούσε στις 4 το πρωί. Ολοι ξεχύνονταν μέσα στη νύχτα για την εκκλησία, ντυμένοι γιορτινά. Η Ανάσταση γινόταν στις πέντε το πρωί. Η περιφορά της εικόνας της Ανάστασης κάτω από τους ήχους της καμπάνας ακολουθούσε την ίδια διαδρομή με τον Επιτάφιο. Μερικοί λένε ότι στους χώρους που σταματούν για να ψάλλουν ήταν παλιά κτισμένες εκκλησίες, άλλοι λένε πως σταματάνε και ψέλνουν σε σταυροδρόμια που είναι σπουδαία.

Σε άλλες περιοχές, τόσο τη Μ. Παρασκευή όσο και την Ανάσταση, πριν βγουν για την περιφορά, ο επίτροπος της εκκλησίας περιέφερε τον Σταυρό (Μ. Παρασκευή) και την εικόνα της Ανάστασης (Σάββατο βράδυ) μέσα στην εκκλησία και το εκκλησίασμα έριχνε χρήματα στο δίσκο. Οποιος έριχνε τα περισσότερα κρατούσε και το Σταυρό ή την εικόνα της Ανάστασης κατά την περιφορά και οπωσδήποτε μια από τις στάσεις ήταν και το σπίτι του.

Ανήμερα τη Λαμπρή από νωρίς το πρωί έψηναν το αρνί, τσούγκριζαν τα αβγά και άρχιζαν το τραγούδι και το χορό. Το απόγευμα χτυπούσε η καμπάνα για την αγάπη. Ηταν η μέρα που όλοι φιλιούνται σαν αδέλφια και φιλιώνουν όσοι ήταν μαλωμένοι. Μετά το τέλος της λειτουργίας περιέφεραν ξανά την εικόνα σε όλο το χωριό και μετά συγκεντρώνονταν στην πλατεία και χόρευαν όλοι μαζί με τα τοπικά όργανα. Οι νοικοκυρές, τη στιγμή που περνούσε η περιφορά μπροστά από το σπίτι τους, σκούπιζαν την αυλή και σ' ένα κομμάτι κεραμίδι έκαιγαν λιβάνι.

Σαράντα μέρες μετά το Πάσχα, γιορτάζεται η Ανάληψη του Χριστού και είναι πάντα μέρα Πέμπτη. Αυτή τη μέρα πίστευαν ότι οι ψυχές, που από τη Μ. Παρασκευή τριγύριζαν ελεύθερες στη γη, επέστρεφαν στον τόπο τους. Μόνο εκείνη τη μέρα μπορούσαν οι γυναίκες να τις δουν. Εσκυβαν τρεις - τέσσερις σε κάποιο πηγάδι κρατώντας πάνω από το κεφάλι τους ένα κόκκινο μαντίλι. Στην αντανάκλαση του ουρανού στο νερό έβλεπαν τις ψυχές να περνούν από πάνω. Για να βλέπουν καλύτερα έστρεφαν προς τον ουρανό έναν καθρέφτη τον οποίο κρατούσαν κοντά στο πρόσωπό τους.