"...Θεωρεί ότι "αν η Βρετανία βομβαρδιζόταν από τη γιουγκοσλαβική αεροπορία, οι Σέρβοι δημοσιογράφοι δε θα είχαν καταφέρει να πάνε παραπέρα από το Χίθροου, πόσο μάλλον να πάρουν δημοσιογραφική ταυτότητα και να περιπλανηθούν στο Λονδίνο". Ο ίδιος, παρ' ότι ως Βρετανός αντιμετώπισε στην αρχή την εχθρότητα των Σέρβων, έλαβε αμέσως δημοσιογραφική ταυτότητα και μπορούσε να τριγυρίζει ελεύθερα στο Βελιγράδι. "Εκτός της πρωτεύουσας όμως υπήρχαν πολλοί περιορισμοί και στο Κοσσυφοπέδιο ήταν ιδιαίτερα αυστηροί"...

"... Το 1991 (σ. σ. στον πόλεμο του Κόλπου) οι δημοσιογράφοι υπόκεινταν σε λογοκρισία από τους συμμάχους. Τα κείμενά τους διαβάζονταν και παράγραφοι αφαιρούνταν". Ο ίδιος προτίμησε να απομακρυνθεί με τον στρατό του Κουβέιτ και να διακινδυνεύσει παρά να λογοκριθεί. "Σε αυτό τον πόλεμο δεν υπάρχει καθόλου λογοκρισία στον Τύπο".

Πιστεύει, όμως, ότι ο δυτικός Τύπος "αναμφίβολα μεροληπτεί υπέρ του ΝΑΤΟ. Δεν αναφέρθηκε λ. χ. στην παράγραφο οκτώ της συμφωνίας Ραμπουιγέ, η οποία θα επέτρεπε στο ΝΑΤΟ να κινείται σε ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία, ενώ τουλάχιστον ένας Αμερικανός αξιωματούχος είπε δημοσίως ψέματα για αυτή".

Θεωρεί "εντυπωσιακή" την απότομη στροφή ορισμένων βρετανικών, κυρίως δεξιών, εφημερίδων... "Οι εφημερίδες που πέρυσι ζητούσαν να μην επιτραπεί στους πρόσφυγες η είσοδος στη Βρετανία, σήμερα υποστηρίζουν ότι η Βρετανία οφείλει να κάνει πόλεμο για να τους υπερασπιστεί"".

Τα αποσπάσματα είναι από μια συνέντευξη του Ρόμπερτ Φισκ, ανταποκριτή της βρετανικής εφημερίδας "Ιντιπέντεντ" στο Βελιγράδι και δημοσιεύεται στο χτεσινό "Βήμα". Τα σχόλια περιττεύουν.