Το κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής αφίσας του ΚΚΕ απλό, εύληπτο και δυναμικό. Εκφράζει την εντελώς διαφορετική αντίληψη, απέναντι και στην αντίστοιχη επικοινωνιακή πολιτική των άλλων κομμάτων: "Οταν ο λαός θέλει, μπορεί - Μαζί στον αγώνα - ΤΩΡΑ ΚΚΕ". Θα έλεγα, μάλιστα, ότι το "όταν" θα μπορούσε να λείπει. Ετσι το σύνθημα, σε αντιστοιχία με την πραγματικότητα των καθημερινών φιλειρηνικών και αντιπολεμικών - αντιΝΑΤΟικών αγώνων διαμορφώνεται στο αποφασιστικότερο: "Ο λαός και θέλει και μπορεί".

Μια σύγκριση με τις αφίσες των άλλων κομματικών χώρων καταγράφει διαφορετικά σημειωτικά χαρακτηριστικά, όπως θα έλεγε ο σημειολόγος της μόδας, ο Ουμπέρτο Εκο. Το βασικό στοιχείο σ' αυτές τις αφίσες δεν είναι κάποιο σύνθημα προγράμματος, αλλά τα πρόσωπα των ηγετών που εμφανίζονται μάλιστα, ως προϊόντα γενετικής μετάλλαξης, κατά την αρνητική ή θετική, ηλεκτρονική επεξεργασία τους. Σ' αυτά τα πλαστικά εξωραϊσμένα πρόσωπα, ανακαλούνται από το παρελθόν τα στοιχεία της ηλικίας τους.

Σ' αυτή την πασαρέλα των προσώπων καλείται ο ψηφοφόρος να προκρίνει την κατασκευασμένη εικόνα, πασπαλισμένη με καντιοζάχαρη, αντί για την πραγματικότητα της ουσίας. Να προκρίνει το προσποιητό χαμόγελο, την εξαφάνιση των ρυτίδων ή, των σπίλων, ακόμη τη γραβάτα, ή την αμήχανη κίνηση χαιρετισμού "προς τα πλήθη", που μένει παγωμένη και μετέωρη στον αέρα, μετά από πολλές απόπειρες ικανοποιητικής φωτογραφικής αποτύπωσης.

Μαυρίστε, λοιπόν, αυτούς τους κενολόγους των αφισών, όπως ακούστηκε, στην, κατά Κώστα Ζουράρι, συντροφομάζωξη και λαοσύναξη της Ρωμιοσύνης. Η κάλπη πρέπει να βγάλει καταιγίδα κόκκινων ψήφων, είπε η Αλέκα Παπαρήγα. Να ακυρώσουμε τα κυβερνητικά ευρωπρογράμματα κομπίνας και απάτης. Να σταματήσουμε την αγριότητα της ΝΑΤΟικής καταιγίδας.