Η "ισχυρή οικονομία" και η "ισχυρή Ελλάδα", είναι ένα από τα αγαπημένα σλόγκαν που προβάλει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Με διαφημίσεις στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και τις εφημερίδες ή περιοδικά, με πολύχρωμα ιλουστρασιόν φυλλάδια και με γιγαντοαφίσες, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη, ότι τα τελευταία 6 χρόνια το όραμα για "ισχυρή οικονομία" και "ισχυρή Ελλάδα", έγινε πραγματικότητα. Και σίγουρα δε θα υπάρχει Ελληνας, που να μην άκουσε από το ραδιόφωνο, να μην είδε στην τηλεόραση ή να μην διάβασε σε κάποια εφημερίδα ή περιοδικό, τη διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ, με την οποία η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, προσπαθεί να μας πείσει πως όταν ευημερούν οι αριθμοί ευημερούν και ΟΛΟΙ οι άνθρωποι!

Ταυτίζοντας, λοιπόν, την "ευημερία των αριθμών" με την... ευημερία των ανθρώπων, η κυβέρνηση Σημίτη σε μια από τις προεκλογικές της διαφημίσεις μάς"πληροφορεί" μεταξύ άλλων ότι "τα τελευταία χρόνια, με τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έγινε πραγματικότητα η μεγάλη και θετική αλλαγή σε όλους τους δείκτες της οικονομίας, σε όλα τα μεγέθη και τους αριθμούς, για τον πληθωρισμό, τα ελλείμματα, το δημόσιο χρέος, τις επενδύσεις, την απασχόληση, την ανάπτυξη, τις κοινωνικές δαπάνες".

Με τη συγκεκριμένη διαφήμιση, η κυβέρνηση Σημίτη μας πληροφορεί - παραθέτοντας σχετικό πίνακα με "μπλε" και "πράσινα" χρώματα - ότι στα 5,5 περίπου χρόνια που πέρασαν από το 1993 μέχρι σήμερα (τον Οκτώβρη του 1993 η ΝΔ έχασε τις εκλογές και επανήλθε στην κυβερνητική εξουσία το ΠΑΣΟΚ:

• Ο πληθωρισμός μειώθηκε από 14% σε 2%.
• Τα επιτόκια στεγαστικών δανείων μειώθηκαν από 20% σε 6%.
• Τα επιτόκια επαγγελματικών δανείων μειώθηκαν από 30% σε 14%.
• Τα επιτόκια αγροτικών δανείων μειώθηκαν από 23% σε 14%.
• Το έλλειμμα του δημοσίου σαν ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε από 14% σε 2%.
• Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) από μείωση 1,6% που είχε σημειώσει το 1993, αυξήθηκε κατά 3,5% το 1999.

Και ολοκληρώνοντας το "παιχνίδι" εντυπώσεων με τους αριθμούς, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διατείνεται με την ίδια διαφήμιση: "Αυτά δεν είναι απλά λογιστικά μεγέθη. Αφορούν όλους τους Ελληνες. Η αλήθεια των αριθμών, είναι αλήθεια και για τη ζωή μας".

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την "αλήθεια των αριθμών" και ας δούμε πόσο αληθινός είναι ο ισχυρισμός που προβάλλουν με την προεκλογική διαφημιστική καμπάνια του ΠΑΣΟΚ ο "εκσυγχρονιστής" πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και συνολικά η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, ότι δήθεν η ευημερία των αριθμών της οικονομίας, συμβαδίζει με την ευημερία του λαού και των εργαζομένων. Τα κείμενα που ακολουθούν, δείχνουν ότιτο μοντέλο της "ισχυρής οικονομίας" και της "ισχυρής Ελλάδας" που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη, έχει τους μεγάλους κερδισμένους και τους μεγάλους χαμένους.

Στους μεγάλους κερδισμένους είναι ένα μικρό ποσοστό του ελληνικού λαού, που το απαρτίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες (βιομήχανοι, έμποροι, τραπεζίτες και οι κάθε είδους υπηρέτες τους), ενώ αντίθετα η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού (δηλαδή οι εργαζόμενοι μισθωτοί, συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι καθώς και τα μικρομεσαία νοικοκυριά των αγροτών και των ΕΒΕ) ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων χαμένων. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνουν και τα κείμενα που ακολουθούν και δείχνουν ότι:

• Η όποια βελτίωση ορισμένων βασικών οικονομικών μεγεθών (μείωση πληθωρισμού, ελλειμμάτων του δημοσίου και επιτοκίων καθώς και η επιτάχυνση των ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ), ήταν αποτέλεσμα της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής (εισοδηματικές πολιτικές μείωσης των μισθών και συντάξεων, περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, κατάργηση επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών για τους εργαζόμενους κλπ.) με συνέπεια την προκλητικά μεγάλη αύξηση των κερδών και υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων.
• Παράλληλα με τα μεγέθη της οικονομίας που παρουσίασαν πραγματική βελτίωση - και τα οποία επικαλείται και προπαγανδίζει η κυβέρνηση - είχαμε και την επιδείνωση ορισμένων άλλων βασικών μεγεθών. Για τα μεγέθη της οικονομίας που παρουσίασαν επιδείνωση, έχουμε υπόψη μας την αύξηση της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, συνέπεια της οποίας είναι και η αύξηση του αριθμού των ελληνικών νοικοκυριών που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας και της εξαθλίωσης, τη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων και γενικότερα της λαϊκής αποταμίευσης, την αύξηση των ελλειμμάτων του ισοζυγίου (εμπορικό και τρεχουσών συναλλαγών) που καλύπτονται με όλο και μεγαλύτερα δάνεια σε συνάλλαγμα από τις ξένες τράπεζες, με συνέπεια την ενίσχυση των δεσμών εξάρτησης της χώρας από τα ξένα κέντρα.

Με απλά λόγια, θα λέγαμε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο "ισχυρής οικονομίας" και "ισχυρής Ελλάδας" που προωθεί η κυβέρνηση Σημίτη (σε πράσινη απόχρωση) και η διαφορά του με το παρόμοιο μοντέλο ανάπτυξης που υπόσχεται να εφαρμόσει η ΝΔ (σε γαλάζια απόχρωση), είναι ένα μοντέλο με σαφείς στόχους. Να κάνει τους ισχυρούς (τους πλούσιους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους κάθε είδους υπηρέτες τους) ισχυρότερους (πλουσιότερους) και τους αδύνατους(δηλαδή τη μεγάλη πλειοψηφία του εργαζόμενου ελληνικού λαού, που ζει με το μόχθο και τη δουλιά του) ακόμη πιο ανίσχυρους (δηλαδή φτωχότερους), για να μην μπορούν ποτέ να σηκώσουν κεφάλι. Ισως όμως οι κυβερνώντες, ξεχνούν κάτι βασικό. Οτι υπάρχει και πάτος. Οτι εκτός από τη "θεία υπομονή των εργαζομένων, υπάρχει και η θεία οργή".