Ο Ηλίας Θερμός,Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, σε δήλωσή του στο "Ρ", τονίζει:

"Οι εκλογές που έρχονται, στις 13 Ιούνη, έχουν σήμερα πολύ ευρύτερο νόημα από τις προγραμματισμένες εκλογές για αντιπροσώπους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Αυτές οι εκλογές βρίσκουν τη χώρα μας και τον πλανήτη μας σε μια εποχή συγκλονιστικών γεγονότων και πολιτικών εξελίξεων γιατί:

1) Ο αιώνας μας και η χιλιετία μας κλείνουν με τον πιο παράνομο πόλεμο, που εξαπέλυσαν οι χώρες του λεγόμενου Δυτικού Πολιτισμού στο όνομα της Δημοκρατίας και της "αριστερής" ηθικής, δηλαδή της ηθικής του Δυτικού Καπιταλισμού των κεντροαριστερών κυβερνήσεων της Ευρώπης και Βορείου Αμερικής.

2) Με τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας αρχίζει να μπαίνει σε εφαρμογή η νέα ηγεμονική πολιτική της Δυτικής Συμμαχίας μετά το 1989, όπως ακριβώς έγινε και με την εφαρμογή της πολιτικής περικύκλωσης της Σοβιετικής Ενωσης και της Κίνας, με τον πόλεμο της Κορέας το 1950, δηλαδή η αυγή του ψυχρού πολέμου.

3) Κλείνει οριστικά ο πρωταρχικός ρόλος του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, που ιδρύθηκε από τους νικητές της Αντιφασιστικής Συμμαχίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τη Σοβιετική Ενωση, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και την Κίνα.

Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών παίρνει πλέον την τύχη της Κοινωνίας των Εθνών, που περιθωριοποιήθηκε από τη μιλιταριστική, φασιστική και ναζιστική βία τη δεκαετία του 1930, καθώς επίσης και την προθυμία των Δυτικών Καπιταλιστικών Δυνάμεων να προασπίσουν την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα των κρατών - μελών της.

Ετσι η νέα παγκόσμια αντιπαράθεση με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη αρχίζει το 1999, με τον καθοριστικό ρόλο της Ατλαντικής Συμμαχίας και την υπογραφή των 19 μελών του νέου Καταστατικού Χάρτη, όπου για δεύτερη φορά στη σύγχρονη ιστορία του διεθνούς συστήματος μια συμμαχία αναζητά επιθετικό ρόλο όπως η τριπλή συμμαχία της Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ιταλίας μετά το 1890, γεγονός που οδήγησε στην πρώτη παγκόσμια ρήξη στο σύστημα το 1914. Σήμερα λοιπόν, που, όπως άλλωστε λέει και ο ποιητής "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα", το υπέρτατο καθήκον των ελεύθερων πολιορκημένων είναι να μην υποκύψουν στα διλήμματα της καταστροφής του κράτους, της πατρίδας, δηλαδή των λαών όπως οριοθετεί η Αμερικανική και η Γαλλική Επανάσταση, τους απελευθερωτικούς αντιιμπεριαλιστικούς και αντιρατσιστικούς αγώνες των λαών του Βιετνάμ, της Νότιας Αφρικής, της Κούβας.

Ετσι, δέκα χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η αστική δημοκρατία δε φαίνεται να μπορεί να εδραιώσει την κυριαρχία της χώρας του πολέμου που τώρα χωρίζει τους λαούς μέσα από την αντιπαράθεση μειοψηφιών και πλειοψηφιών, και η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει μπροστά στα πόδια της μια κατακερματισμένη και διαλυμένη Γιουγκοσλαβία, όταν οι λαοί της επιστρέφουν στα μίση, στον πόλεμο, στην εξαθλίωση και στους κατασκευασμένους μύθους και αυταπάτες. Επιστρέφουν, δηλαδή, στη φυσική κατάσταση ανταγωνισμού επιβίωσης και χομπσιακής λογικής. Μπροστά, λοιπόν, σε αυτή την εξαθλίωση των λαών της Βαλκανικής, οι ελεύθεροι άνθρωποι θα πρέπει να ορθώσουν τη φωνή τους και τη λογική της αντιπαράθεσης στον πόλεμο.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δίνει σήμερα, όπως και παλιότερα, πολλά σε αυτή τη μάχη. Ο ρόλος του είναι καθοριστικής συμμαχίας στην αφύπνιση της συνείδησης ενάντια στη βαρβαρότητα, στην προοπτική για συναδέλφωση των λαών στην κατοχύρωση της δημοκρατίας και στην υλοποίηση της σοσιαλιστικής κληρονομιάς".