Ο καταμερισμός έχει γίνει: Το νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο των Σπάτων στους Γερμανούς και οι αερομεταφορές στους Αγγλους. Αυτό προδιαγράφει η ανάθεση του μάνατζμεντ εν λευκώ στη "Σπίντγουϊν", θυγατρικής της "Μπρίτις Αίργουέις", και μέσω αυτού, όλου του υπερπόντιου δικτύου της ΟΑ, όπως προβλέπεται και από το σχέδιο της "Κάντορ". Αργά ή γρήγορα η "Ολυμπιακή" θα μετατραπεί σε μια περιφερειακή επιχείρηση, συμπληρωματική της "Μπρίτις" και κατ' επέκταση της συμμαχίας "One World".

Για μας τους εργαζόμενους, η σημερινή κατάσταση της ΟΑ δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα μιας μεθοδευμένης πολιτικής απαξίωσης του εθνικού αερομεταφορέα, κατασυκοφάντησης του συνδικαλιστικού κινήματος της ΟΑ και των εργαζομένων και εξυπηρέτησης των ιδιωτικών συμφερόντων. Τελική κατάληξη αυτής της πορείας, είναι ο διαμελισμός και το ξεπούλημα της ΟΑ, όπως δηλαδή είχε σχεδιαστεί από τα επιτελεία της ΕΕ και η υποταγή της στα μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα, που συναγωνίζονται για το μοίρασμα της παγκόσμιας αγοράς των αερομεταφορών.

Το σχέδιο ξεπουλήματος της ΟΑ ακολουθήθηκε με συνέπεια από τις κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ξεκίνησε το 1990 με τα Προεδρικά Διατάγματα 360 και 362 που έδινε τη δυνατότητα στον υπουργό Μεταφορών να μετοχοποιήσει την ΟΑ μέχρι ποσοστού 49%. Στη συνέχεια με το νόμο 2000/91 της ΝΔ, η κυβέρνηση μπορούσε να πωλήσει ή να εκχωρήσει υπηρεσίες να προβεί σε μερική ή ολική μετοχοποίηση ή και να πωλήσει την επιχείρηση.

Τη σκυτάλη της πολιτικής της ΝΔ πήρε το ΠΑΣΟΚ, που με τα δύο προγράμματα "εξυγίανσης", αφαιρέθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια από τους εργαζόμενους, και στραγγαλίστηκαν οι εργατικές καταχτήσεις. Μεταξύ των δύο προγραμμάτων 1994 - 1998, η κυβέρνηση με τον νόμο 2414 προετοίμασε το έδαφος για τον επικείμενο "επενδυτή" και τον απάλλαξε από τα βάρη του δημόσιου χαρακτήρα της επιχείρησης.

Αποτέλεσμα αυτού ήταν η προσφυγή της ΟΑ σε επινοικίαση αεροσκαφών, προκειμένου να βγει το πρόγραμμα των δρομολογίων. Είναι χαρακτηριστικό πως σήμερα η ΟΑ επινοικιάζει 16 αεροσκάφη και έχει στην ιδιοκτησία της μόνο 28. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 1999 το κόστος για τα μισθώματα των αεροσκαφών φτάνει τα 26,9 δισ. δηλαδή υπερβαίνει το προϋπολογιζόμενο έλλειμμα του ίδιου έτους. Ιδια αντιμετώπιση είχε και ο τεχνολογικός εξοπλισμός της ΟΑ και ιδιαίτερα της επίγειας εξυπηρέτησης, με αποτέλεσμα, τη μείωση της ανταγωνιστικότητας, αλλά και της οικονομικής της επιβάρυνσης.Το άναρχο πρόγραμμα "εθελούσιας εξόδου", που επέβαλλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο της στοίχισε οικονομικά, αλλά και της στέρησε αξιόμαχο και έμπειρο προσωπικό και ειδικότερα τεχνικό.

Η μεθοδευμένη αυτή εκχώρηση της ΟΑ στο πολυεθνικό κεφάλαιο έχει περιτυλιχτεί με τα γνωστά επιχειρήματα των "μονόδρομων" της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού και της δήθεν απαραίτητης ένταξή της σε κάποιο γκρουπ, προκειμένου να επιβιώσει. Στην πραγματικότητα οι μνηστήρες που την περιτριγυρίζουν προσβλέπουν στη γεωπολιτική της θέση, στη φήμη της, στο υπερπόντιο δίκτυο που διαθέτει και στα εκατομμύρια των Ελλήνων της διασποράς. Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση της "Μακένζι" ότι η ΟΑ υπό προϋποθέσεις, είναι η μοναδική ευρωπαϊκή εταιρία που μπορεί να επιβιώσει μόνη της. Αρα και στην περίπτωση των συνεργασιών, έχει εκείνα τα στοιχεία που της επιτρέπουν να διαπραγματευτεί ισότιμα, με αξιώσεις και να εξασφαλίσει το μέλλον της. Ενα μέλλον που θα κατοχυρώνει τα συμφέροντά της, τον εθνικό της ρόλο, τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και των επιβατών που την εμπιστεύονται.

Στέλιος ΜΑΝΟΥΣΟΣ

Στέλεχος της ΕΣΚ Αερομεταφορών