Συναγωνιστική δραστηριότητα που διέπεται από τους κανόνες και το πνεύμα του αθλητισμού και τον ενσαρκώνει.

Η φυσική στη βάση της σωματική δραστηριότητα (που αντιστοιχεί σε έναν από τους πέντε φυσικούς τρόπους μετατόπισης του σώματος του ανθρώπου, στους αντίστοιχους πέντε φυσικούς τρόπους χειρισμού των αντικειμένων από τον ίδιο και στους πρωτογενείς τρόπους με τους οποίους αμύνεται και επιτίθεται), στην οποία προσδόθηκε συναγωνιστικός χαρακτήρας, για τον έλεγχο, σε αυτήν την ίδια, της υπεροχής και της διάκρισης, για την επίτευξη ενός άθλου και για την κατάκτηση ενός συμβολικού βραβείου επάθλου.

Μια αυτοτελής, αυτόνομη και αυθύπαρκτη σωματική δραστηριότητα, ιστορικά διαμορφωμένη και αποδεκτή, στα πλαίσια της οποίας ο άνθρωπος συστηματικά και οργανωμένα ενεργοποιεί τις δυνάμεις και ικανότητές του, με σκοπό τη μεγιστοποίησή τους, έτσι ώστε αυτές, ποσοτικά να εκφράζονται με την επίδοσή του / ρεκόρ, που τη σημειώνει στα πλαίσια πάλι, ενός άμεσου ή έμμεσου συναγωνισμού, ενάντια σε κατά συνθήκην αντιπάλους του.

Ετσι, π.χ., αθλήματα είναι το τρέξιμο, το άλμα, η ρίψη, η πάλη, η άρση βαρών, η κολύμβηση κλπ. φυσικές σωματικές δραστηριότητες (όπως κιόλας ονοματίστηκαν), με συναγωνιστική μορφή και αγώνισμα (για να το ξεχωρίσουμε από το άθλημα), σε αντιστοιχία με τα πρώτα, ο δρόμος των 100 μέτρων, το άλμα σε μήκος, η σφαιροβολία, η ελευθέρα πάλη, το επωλέ ζετέ, η ελευθέρα κολύμβηση 100 μέτρων κλπ.

Από τα πιο πάνω γίνεται φανερό ότι οι περιορισμοί, που αυτόματα προκύπτουν από τους ορισμούς που δόθηκαν για το άθλημα, σε συνδυασμό και με άλλους που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα.

• Με τον αθλητισμό, στα πλαίσια του οποίου εντάσσονται τα διάφορα αθλήματα,
• με την αθλητική παράδοση
• με τις Ολυμπιακές παραινέσεις, για όλο και πιο γρήγορα, πιο ψηλά και πιο δυνατά,
• με την ευγενή άμιλλα και με ό,τι αυτή υπονοεί,

αλλά και με το τι ακριβώς σημαίνουν, παιχνίδι, γυμναστική, σωμασκία, χορός, ακροβασία, σπορ, αγώνισμα, αγωνιστική, διαγωνισμός, συναγωνισμός, ανταγωνισμός κλπ., θα πρέπει να προβληματίζει τον καθένα, προτού άκριτα χαρακτηρίσει έτσι, ως άθλημα, την οποιαδήποτε αγωνιστική ή διαγωνιστική δραστηριότητα και δοκιμασία... Και, βέβαια, αυτό ισχύει και για κάθε άλλο γυμναστικό ή αθλητικό όρο.

Ενα παράδειγμα που δείχνει "του λόγου το αληθές".

Γράφτηκε στις εφημερίδες ότι, "Εληξε το πρωτάθλημα λύσης σταυρολέξου"... οπότε αυτόματα, αυτοί που πήραν μέρος στο σχετικό διαγωνισμό (γιατί για διαγωνισμό επρόκειτο...) χρήστηκαν "αθλητές", η διαδικασία λύσης σταυρολέξου "άθλημα" και η σχετική με το διαγωνισμό αυτό ατμόσφαιρα, "αθλητισμός"... Κοντολογίς:

Οχι όπου άθλος και άθλημα, ή όπου διαγωνισμός, ή αγώνας, ή αγώνισμα και άθλημα...

Και ακόμα, το παίζω, το αθλούμαι και το εργάζομαι δεν είναι συνώνυμα.

Τέλος, εξαιτίας της δεδομένης πια εμπορευματοποίησης του κάθε λογής αγωνιστικού θεάματος, χωρίς να εξαιρείται και αυτό που αφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε συνδυασμό και με την επινοητικότητα αυτών που ποικιλότροπα το εμπορεύονται, αλλά και τον χωρίς καμιά αναστολή χαρακτηρισμό της οποιασδήποτε αγωνιστικής ή διαγωνιστικής δραστηριότητας, ως αθλήματος, τα επιμέρους αθλήματα, πραγματικά και καταχρηστικά έτσι αποκαλούμενα, που συμπεριλαμβάνονται στο αγωνιστικό τους πρόγραμμα, συνεχώς αυξάνονται και πληθύνονται...

Ενας ακόμα "απαγορευτικός λόγος" για τη δυνατότητα διεξαγωγής Ολυμπιακών Αγώνων, από μικρές και φτωχές χώρες... αφού οι ανάγκες σε αγωνιστικά μέσα και εγκαταστάσεις, κατά συνέπεια και το κόστος τους, ακολουθούν ανάλογη αυξητική πορεία...

Πέτρος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ