Ενώ κάποιοι δήμαρχοι κλείνουν, έστω και προσωρινά, τα κέντρα της παραλιακής λεωφόρου, ο δήμαρχος Πειραιά νομιμοποιεί παράνομο κέντρο στα Βοτσαλάκια. Πώς το σχολιάζετε;

- Την ίδια πολιτική υπηρετούν και οι δύο κατηγορίες, όπως και οι παρατάξεις που ανήκουν. Μόνο που η παραλία στο Ελληνικό, τη Γλυφάδα κλπ. προορίζεται για τα γιγάντια κουτάλια της Ολυμπιάδας και κάποια σχετικά μικρά εμποδίζουν προσωρινά, άρα καλό είναι εκεί να κάνουμε τους φίλους του περιβάλλοντος και της νομιμότητας.

Η παραλία του Πειραιά παραμένει χώρος των μικρομεσαίων κουταλιών και του οικονομικό - πολιτικού εσμού των νονών, συνεργατών και θυμάτων τους, που ξεκινά από παλιά και φαίνεται πως βρίσκεται υπό ραγδαία ανάπτυξη. Και το ιδανικότερο δημαρχιακό υπόβαθρο γι' αυτό φαίνεται πως αποτελεί σχεδόν το σύνολο της πλειοψηφίας του Αγραπίδη.

- Λέτε βαρύ λόγο για έναν δήμαρχο με καλή "έξωθεν μαρτυρία" τιμιότητας, που είχε μάλιστα καταγγείλει παρανομίες της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής και ειδικά αυτήν στα Βοτσαλάκια.

- Ολο και στενεύουν σήμερα τα όρια κάποιων προσωπικών σωστών κινήσεων ή ελιγμών. Οι επιλογές των μεγαλοκαρχαριών και των υπηρετών τους είναι δραστικές, θρασείς, ρίχνουν μάσκες. Και στα μεγάλα θέματα όπως τα εργασιακά δικαιώματα, το Ασφαλιστικό, την Παιδεία, το φονικό στη Γιουγκοσλαβία. Και στα "μικρά", όπως το οικονομικό - πολιτικό δέσιμο μέσα από τις πελατειακές σχέσεις και τις "προστασίες", όπου μπλέκονται και δένονται πολιτικά μεγάλες μάζες.

Αυτό ανθεί ειδικά στην ψυχαγωγική επαγγελματική δραστηριότητα, που συνδέεται και με άλλα φρούτα - όπλα του συστήματος, την ιδεολογική στρέβλωση και χειραγώγηση μαζών με το είδος της διασκέδασης (αλλά και τις δυνατότητες πρόσβασης σ' αυτήν), την καταιγιστική και τόσο δηλητηριώδη σχετική διάδοση της πληροφορίας, ακόμα και με τα ναρκωτικά και την πορνεία. Τα έχει δει αυτά ο δήμαρχος; Τα πιστεύει; Αυτός θα απαντήσει στον πειραϊκό λαό.

- Μας μπερδέψατε με τις πελατειακές σχέσεις και τους νονούς. Τι σχέση έχουν το περιβάλλον, η παραλία, τα Μακρά Τείχη, όπου δίνεται και εκεί άδεια καντίνας; Και μετά εσείς τι θα κάνατε; Τι θα κάνετε;

- Το περιβάλλον, η παραλία, η πολιτιστική κληρονομιά, το φεγγάρι και η θέα της θάλασσας, ανήκουν στο λαό. Μπορούν, όμως, να γίνουν και εμπόρευμα. Και ξεπουλώντας κάθε γωνιά της παραλίας, απαλλάσσεις τον προϋπολογισμό της ΟΝΕ από τις υποχρεώσεις του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και δίνοντας επιλεκτικά σε κάποιον δικό σου μια άδεια καντίνας και κάνοντας τα στραβά μάτια, γίνεσαι ο πρώτος νονός.

Χιλιάδες, στον αγώνα τους για το ψωμί θα αγκιστρωθούν σε σένα οικονομικά και πολιτικά, για να ξεπουλάς με τους "από πάνω" και "από κάτω" συνεργάτες σου την Ελλάδα στην ΟΝΕ και το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για βασική πτυχή της δικτατορίας της αστικής τάξης, που είπε ο Λένιν.

Εστι, λοιπόν, σαν η μόνη παράταξη που έχει ολοκληρωμένη εικόνα του συστήματος, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να το πολεμήσουμε. Και στα "μικρά" και στα "μεγάλα". Ο λαός του Πειραιά, λοιπόν, έχει το λόγο σήμερα κιόλας. Εμείς θα κριθούμε στο πόσο συμβάλλουμε, με κάθε τρόπο, στους αγώνες του, που είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη.

Γ. Κ.