Συνήθως, οι ειδήσεις που περνάνε στον Τύπο και στα κανάλια για την Κούβα επιδιώκεται να περιέχουν στοιχεία εντυπωσιασμού, μαύρης προπαγάνδας και να εστιάζουν στις σημαντικές δυσκολίες που συναντά το σοσιαλιστικό σύστημα, στη μαρτυρική αυτή χώρα, που βρίσκεται κυριολεκτικά στο στόμα του λύκου, δηλαδή του Βορειοαμερικανού ιμπεριαλιστή γείτονα.

Χωρίς να αποτελεί εξαίρεση η "Ελευθεροτυπία" (φύλλο Πέμπτης σελ. 30) θέλησε να αξιοποιήσει την προβολή μιας ντοκιμαντερίστικης ταινίας του Βιμ Βέντερς για τη μουσική της Κούβας, της "Buena Vista Social Club" (Κοινωνικό Κλαμπ "Πανοράματος"), που αναφέρεται στη λαϊκή μουσική του νησιού και σε παλιούς μουσικούς που ζουν στην Αβάνα. Χαρακτηριστική είναι μια παράγραφος, στο κείμενο που έχει επιμεληθεί η Τέτα Παπαδοπούλου: "Στην ταινία δεν υπάρχει καμία αναφορά στο καθεστώς Κάστρο. Ομως ο θεατής - βλέποντας τη ρημαγμένη, εξαθλιωμένη Αβάνα - δε δυσκολεύεται να καταλάβει περί τίνος πρόκειται... αυτή η ταινία είναι ένα ράπισμα για το καθεστώς...". Καλά, η εν λόγω κυρία δεν άκουσε τίποτα για το έγκλημα, που λέγεται 40χρονο εμπάργκο των ΗΠΑ κατά της Κούβας, ακόμα και σε φάρμακα; Δεν άκουσε τίποτα για τον αμερικανικό νόμο Χελμς - Μπάρτον, που επιβάλλει κυρώσεις σε τρίτους, που τυχόν θα τολμήσουν εμπορικές συναλλαγές με το νησί;

Είπαμε, εμπάθεια και προπαγάνδα, αλλά και μέσα από ένα πολιτιστικό θέμα! Εύγε και αίσχος!