Καλοκαίρι 1922. Σμύρνη. Στην οθόνη, ο Νόρμαν Χάρις, ένας 45άρης φωτογράφος, τελειώνει το άτυχο ταξίδι του στη Μέση Ανατολή. Οι αμερικανικές εφημερίδες, με τις οποίες συνεργάζεται, απορρίπτουν τις φωτογραφίες του από τον πόλεμο και επιστρέφει στην Αμερική. Στην οθόνη, η Σαμοθράκη, όπου η Νίκη Δούκα, μια 25χρονη ράφτρα, ετοιμάζεται για το δικό της υπερατλαντικό ταξίδι στο Σικάγο, αντικαθιστώντας τη μεγαλύτερη αδελφή της, Ελένη, η οποία επέστρεψε στο νησί, μη αντέχοντας την ξενιτιά, παρόλο που ο υποψήφιος γαμπρός, ο ράφτης Πρόδρομος, την αντιμετώπισε με ανθρωπιά. Η Νίκη, με το νυφικό της αδελφής της στη φτωχική βαλίτσα, συνταξιδεύει, στο ίδιο καράβι, με τον Νόρμαν. Εκείνος στην πρώτη θέση, εκείνη στην τρίτη, όπως και άλλες 700 υποψήφιες νύφες από Ρουμανία, Ρωσία, Τουρκία, Αρμενία, που κουβαλούν μαζί τους τη φωτογραφία του υποψήφιου γαμπρού στην Αμερική. Ο Νόρμαν συγκινείται, βλέποντας τις νύφες της τρίτης θέσης. Τα μελαγχολικά τους πρόσωπα, η αλήθεια στα πρόσωπά τους τον κάνουν να θέλει να τις φωτογραφίσει.

"Νύφες", είναι ο τίτλος της ιστορίας της Ιωάννας Καρυστιάνη,που πρόκειται να γυριστεί σε ταινία, σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορτσέζε και σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη.Πηγή έμπνευσης για τους Ι. Καρυστιάνη και Π. Βούλγαρη, προκειμένου να κάνουν μια ταινία με τις 700 νύφες, που μετέφερε στο αμπάρι του το υπερωκεάνειο "Y/K KING ALEXANDER", αποτέλεσε η μεγέθυνση του πρωτοσέλιδου των "Νιου Γιορκ Τάιμς" (15 Ιουλίου 1922), στο Ελις Αϊλαντ, 70 χρόνια αργότερα. Το πλοίο, που αποπλέει το 1922 από την Κωνσταντινούπολη για τη Ν. Υόρκη, κουβαλά στο αμπάρι του νέες γυναίκες που δραπετεύουν από τον πόλεμο, την ορφάνια, τη φτώχεια. Αφήνουν την πατρίδα τους και, μέσω μεταναστευτικών γραφείων, ορφανοτροφείων και εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, κατευθύνονται προς τον άγνωστο Νέο Κόσμο, μόνο με μια φωτογραφία κι ένα νυφικό στο βαλιτσάκι τους. Εκεί θα παντρευτούν κάποιον μετανάστη που δε γνωρίζουν και θα προσπαθήσουν να χτίσουν μια νέα ζωή, όπως μπορούν.

Το γύρισμα της ταινίας προβλέπεται ν' αρχίσει το φθινόπωρο και η ταινία να είναι έτοιμη το 2000, με ελληνική και διεθνή διανομή. Το σενάριο υπογράφει η Ι. Καρυστιάνη (σε συνεργασία με την Σίρα Λεβίν) και τα σκηνικά - κοστούμια ο Διονύσης Φωτόπουλος.