Οι χειρισμοί των κυβερνώντων στο θέμα των τιμών στα καύσιμα, είναι ενδεικτικοί και προσφέρονται για τη διεξαγωγή ορισμένων συμπερασμάτων, σε διάφορα επίπεδα.

Ας δούμε ορισμένες πλευρές. Πρώτον: Οι τιμές των καυσίμων αφορούν τους πάντες. Ακόμα και οι μικρές αυξήσεις αποτελούν ανελαστική επιβάρυνση για τα λαϊκά νοικοκυριά. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι εδώ και κάποιους μήνες οι τιμές αυτές αυξάνονται συνεχώς, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, αδιαφορούσαν πλήρως για τις επιπτώσεις στα λαϊκά εισοδήματα. Δεύτερον: Από την εποχή που καθιερώθηκαν οι λεγόμενες "ενδεικτικές τιμές" του υπουργείου Ανάπτυξης, ο "Ρ" με όλους τους τρόπους έχει αποκαλύψει ότι αυτές αποτελούν "κενό γράμμα" και ανέξοδο "ευχολόγιο", μια και στην αγορά οι τιμές που ισχύουν είναι πάντα πολύ υψηλότερες. Η κυβέρνηση, επικαλούμενη την "ελεύθερη αγορά" αδιαφόρησε πλήρως γι' αυτή την εικόνα. Τρίτον: Εδώ και ένα εξάμηνο, τουλάχιστον, οι εκπρόσωποι των πρατηριούχων καταγγέλλουν, με συγκεκριμένα στοιχεία, ότι ακόμα και τις βδομάδες που ανακοινώνεται από την εταιρία"Ελληνικά Πετρέλαια" μείωση των τιμών, οι εταιρίες πετρελαιοειδών (οι γνωστές αδελφές) όχι μόνο δεν προχωρούν σε αντίστοιχες μειώσεις, αλλά βάζουν και "καπέλο" στις τιμές τους. Η κυβέρνηση, πιστός θεματοφύλακας της κερδοσκοπίας των εταιριών, περιφρόνησε εντελώς τις καταγγελίες αυτές. Τέταρτον: Τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης, δείχνουν ότι οι εταιρίες πετρελαιοειδών έχουν αυξήσει στο έπακρο τα λεγόμενα ποσοστά κέρδους τους, αναδεικνυόμενες σε πρωταθλητές της αισχροκέρδειας. Η κυβέρνηση αρνείται μέχρι σήμερα και την παραμικρή συζήτηση να δημοσιοποιήσει τα ποσοστά αυτά, ώστε να καταλάβουν και οι κοινοί θνητοί ποιος, πώς και πόσο τους κλέβει.

Μέχρι εδώ, για τους κυβερνώντες, όλα ήταν καλά και ρόδινα. Το γεγονός ότι ο κόσμος τόσο καιρό πληρώνει όλο και πιο ακριβά τα καύσιμα, είναι μια ιστορία που τους άφηνε παγερά αδιάφορους. Οι συνεχείς όμως ανατιμήσεις, όπως ήταν φυσικό, είχαν και τις σχετικές επιπτώσεις τους στο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Και οι πιέσεις στον τιμάριθμο είναι δυνατόν να προκαλέσουν ανατροπές στους σχεδιασμούς για συγκράτηση του Δείκτη στα επίπεδα που θα επιτρέπουν την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ. Αυτό ακριβώς το γεγονός χτύπησε το... καμπανάκι. Ωστόσο, η λογική της "ελεύθερης αγοράς", της ασυδοσίας δηλαδή των εκπροσώπων του κεφαλαίου να διαμορφώνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές σε όλους τους κλάδους, είναι ένα εμπόδιο που δεν ξεπερνιέται εύκολα, μια και ο δογματισμός των "εκσυγχρονιστών" δεν επιτρέπει αποκλίσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που, εδώ και ένα δεκαπενθήμερο, η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό, στην προσπάθειά της να... πείσει τις εταιρίες να μη στοχεύσουν αυτή την περίοδο σε νέα αύξηση των κερδών τους. Ετσι, στην αρχή είχαμε τις "συμβουλές" προς τους καταναλωτές να διαλέγουν τα φτηνά πρατήρια, μετά τις "εκκλήσεις" προς τις εταιρίες, τις υποτιθέμενες "συμφωνίες", τις"απειλές", την "παράταση της προθεσμίας προσαρμογής των τιμών", τη διατύπωση... "τελεσιγράφων".

Τι ακριβώς θα γίνει τις επόμενες μέρες με τις τιμές των καυσίμων, μένει να το δούμε. Το κύριο ωστόσο, βρίσκεται αλλού: Στον κυβερνητικό προσανατολισμό και το μονόδρομο που, ανεξάρτητα από τους επιμέρους χειρισμούς, δείχνει πως κριτήριο της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι πάντα η ικανοποίηση των αξιώσεων που προβάλλουν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, για τη συνεχή και προοδευτικά μεγαλύτερη αύξηση της κερδοφορίας τους. Από εκεί και πέρα, τα σοβαρά ζητήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, όπως επίσης το μέγα θέμα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα, μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη...