Στην ιστορία του Χότζα και των ζώων του παραπέμπει όλη αυτή η σεναριολογία, που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα για την επικείμενη εξαγγελία της οικονομικής πολιτικής για το 2000. Αφού ξεζούμισαν κυριολεκτικά μισθωτούς και συνταξιούχους. Αφού τους μετέτρεψαν σε υποζύγια μιας κραυγαλέα άδικης και προκλητικής φορολογικής πολιτικής. Αφού συρρίκνωσαν σε δραματικό βαθμό τα λαϊκά εισοδήματα. Αφού τίναξαν στον αέρα θεμελιακές εργατικές κατακτήσεις, όπως είναι ο σταθερός χρόνος εργασίας. Αφού έφτασαν την ανεργία στο 13% και εγκατέλειψαν τους ανέργους στο... έλεος του Θεού ή ενός "παγωμένου" εξευτελιστικού επιδόματος, έρχονται τώρα να παρουσιάσουν σαν το μάννα εξ ουρανού ορισμένα μέτρα, που ακόμα και αν υλοποιηθούν, θα είναι πρόκληση. Τι άλλο από πρόκληση μπορεί να είναι η αναπροσαρμογή του αφορολόγητου ορίου στα δυο εκατομμύρια, δηλαδή αισθητά κάτω και από αυτά τα επίσημα όρια φτώχειας; Τι άλλο μπορεί να είναι μια αύξηση 2,5% στους δημόσιους υπάλληλους, όταν πέρσι κιόλας μέτραγαν απώλειες της τάξης του 25%; Τι άλλο μπορεί να είναι μια αύξηση 4% στις συντάξεις, όταν οι απόμαχοι της δουλιάς έχασαν, εξαιτίας της αντισυνταξιουχικής πολιτικής, από το 1992 περίπου 25 - 30%; Τι άλλο από πρόκληση είναι η παραπομπή της αντιμετώπισης της ανεργίας σε ένα "Εθνικό Σχέδιο Δράσης", που εκείνο που κυρίως κάνει είναι να λειτουργεί συμπληρωματικά στη σχετική νομοθεσία για την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων; Πρέπει πραγματικά να ποντάρει πολύ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην εξαθλίωση που οδηγεί συστηματικά και ραγδαία τα λαϊκά στρώματα, για να νομίζει πράγματι ότι με τέτοια... πυροτεχνήματα θα μπορέσει να διασκεδάσει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.

Αυτά σε ό,τι αφορά την παροχολογία. Το κυριότερο, ωστόσο, που δεν πρέπει να διαφεύγει ούτε στιγμή από την προσοχή κανενός, είναι η επομένη των εκλογών, όποτε και αν γίνουν αυτές, πρόωρα ή κανονικά. Τα σαρωτικά χτυπήματα που προετοιμάζονται συστηματικά από τώρα για να εκδηλωθούν αμέσως μετά τις εκλογές. Το ασφαλιστικό και τα όσα "ψήνονται" πίσω από το προεκλογικό παραβάν για την πλήρη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, δεν είναι απλά ένα παράδειγμα για το τι θα επακολουθήσει, αν ο λαός "τσιμπήσει" στα πράσινα ή γαλάζια δολώματα. Δίνει το στίγμα μιας τέλεια ισοπεδωτικής προοπτικής για τις πιο θεμελιακές κοινωνικές κατακτήσεις.

Απέναντι στην ψευδολόγο προπαγάνδα της κυβέρνησης και κυρίως απέναντι σ' αυτή την εφιαλτική προοπτική, αντιπαρατάσσονται με πείσμα οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις. Ηδη αυτές οι δυνάμεις, με μπροστάρη το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ανασυντάσσονται και εγκαινιάζουν έναν νέο κύκλο εργατικών αγώνων, που θα ξεκινήσουν από τη Θεσσαλονίκη, με τη διοργάνωση μεγάλου συλλαλητηρίου στις 4 Σεπτέμβρη. Εκεί και στους αγώνες που θα ακολουθήσουν, καλούνται οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και τα σωματεία τους, να απαιτήσουν συγκεκριμένα μέτρα για την επιβίωση των ανέργων και πραγματικές αυξήσεις στα λαϊκά εισοδήματα, κονδύλια για την κοινωνική ασφάλιση, την παιδεία και την υγεία, 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση αποδοχών, ουσιαστικές φορολογικές ελαφρύνσεις, σταμάτημα του πλιάτσικου σε βάρος της δημόσιας περιουσίας από τις ιδιωτικοποιήσεις. Να αποκαλύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής και όλων όσοι πορεύονται στο "μονόδρομο" της ΟΝΕ. Να ξεσκεπάσουν παραπέρα τις ευθύνες των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις για ό,τι έχασαν μέχρι σήμερα και για ό,τι είναι έτοιμες να διαπράξουν ξανά στα νέα τραπέζια του "κοινωνικού διαλόγου".