Το ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνεται, από σύσσωμη την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, εδώ κι ένα μεγάλο διάστημα. Αυτή τη φορά ο εκβιασμός ασκείται με την απειλή (!!) των πρόωρων εκλογών, που αναπόφευκτα θα προκύψουν, αν η παρούσα Βουλή δεν εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας... Γεγονός που, κατά την κυβέρνηση, θα διαταράξει την υπάρχουσα σταθερότητα, αφού πρωταρχικά θα βάλει σε κίνδυνο την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ!...

Απ' την κυβέρνηση της πλουτοκρατίας δεν μπορούσε να περιμένει κανείς παρά μόνο συνεχείς προκλήσεις, ακόμη και προκλήσεις όπως αυτή, που θίγει και την πιο στοιχειώδη ικανότητα του μέσου νου ν' αντιλαμβάνεται και να κρίνει την πραγματικότητα.

Από μια κυβέρνηση, όπως του ΠΑΣΟΚ, που συμμετείχε μέχρι τα μπούνια στην επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας και συνεχίζει να συμμετέχει στις μεταπολεμικές στοχεύσεις κατά της γειτονικής χώρας, που "παίζει" μέσα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς διχοτόμησης του Αιγαίου και της Κύπρου, που παρέδωσε τον Οτσαλάν στους γύπες της τουρκικής ολιγαρχίας, από μια κυβέρνηση που έχει ξεζουμίσει την εργατική τάξη, που έχει κάνει ακόμη πιο ταξικό το εκπαιδευτικό σύστημα, που έστειλε χιλιάδες αγωνιζόμενους αγρότες στα δικαστήρια, και "περιποιείται" ανάλογα τους διαδηλωτές κατά των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, θα μπορούσε, άραγε, να περιμένει κανείς τίποτε το διαφορετικό; Ασφαλώς όχι!

Το "χαρτί", λοιπόν, έχει βγει και παίζεται θρασύτατα σε βάρος του θηράματος, του λαού: "Αν οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές (πράγμα... φρικτό), την ευθύνη θα την έχουν οι άλλοι, άρα τιμωρήστε τους ψηφοφόροι, αφού διαταράσσουν την πορεία προς την ΟΝΕ! Αν δεν οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές, που σημαίνει ότι θα βγει ο Πρόεδρος απ' την παρούσα Βουλή, τότε, ψηφοφόροι, δε σας μένει τίποτε άλλο απ' το να ψηφίσετε και πάλι ΠΑΣΟΚ, στο τέλος της τετραετίας, αφού κι άλλα κόμματα επιδοκιμάζουν την πολιτική του, απόδειξη ότι υπερψηφίζουν τον Πρόεδρο που προτείνει το ΠΑΣΟΚ"!!

Και ποιος εργαζόμενος, που η αγανάκτησή του απ' τον καθημερινό βούρδουλα κυβέρνησης κι εργοδοσίας ξεχειλίζει, μπορεί να μη διακρίνει ότι εκτός απ' τον εκβιασμό ασκείται κι ένας πελώριος αποπροσανατολισμός, που σκοπό έχει να κρύψει το γεγονός, ότι το πρόβλημα για τον λαό βρίσκεται στο αν ο ίδιος θ' ανοίξει με τον αγώνα και με την ψήφο του το δρόμο για μια λαϊκή διακυβέρνηση της χώρας κι όχι στο αν θα παίζεται στην πλάτη του το ίδιο παιχνίδι που ωφελεί αποκλειστικά και μόνο την πλουτοκρατία;

1. Το παραμύθι δεν είναι καινούριο. Στην τακτική των αστικών κομμάτων η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ή η κανονική διεξαγωγή των εκλογών, καθορίζεται ανάλογα με τις κομματικές ή και πολιτικές σκοπιμότητές τους. Αλλοτε, με επίκληση εθνικών (!!) λόγων, πραγματοποιούν τις εκλογές πριν τη λήξη της τετραετίας κι άλλοτε, πάλι για τους ίδιους λόγους, εξαντλούν ολόκληρη την τετραετία...

Ετσι, ο Κ. Καραμανλής, αν και είχε το 54% των ψήφων, επέσπευσε το 1977 τις βουλευτικές εκλογές κατά ένα χρόνο, απλώς και μόνο γιατί είχε μυριστεί ότι το 54% είχε πλέον εξανεμιστεί και το κόμμα του κινδύνευε να μη συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών που θα του επέτρεπε να μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς και να διασφαλίσει μέσω του καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία βουλευτών ενόψει της ένταξης στην ΕΟΚ!

Ο Α. Παπανδρέου προχώρησε στη διεξαγωγή εκλογών το 1985, τέσσερις μήνες πριν τη λήξη της τετραετίας, επικαλούμενος κι αυτός εθνικούς λόγους. Ποιοι ήταν αυτοί οι εθνικοί λόγοι που απαγόρευαν να γίνουν οι εκλογές λίγο αργότερα, δηλαδή κανονικά; Ηταν η άγρια οικονομική πολιτική σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, που έπρεπε ν' ανακοινωθεί το φθινόπωρο. Εκανε, λοιπόν, τις εκλογές το καλοκαίρι, υποσχόμενος ακόμη καλύτερες μέρες, και το φθινόπωρο ανακοίνωσε τα νέα μέτρα λιτότητας...

Αλλά κι ο Κ. Σημίτης πρόωρα διεξήγαγε τις εκλογές το 1996. Επικαλέστηκε κι αυτός εθνικούς λόγους για να στηρίξει την επίσπευσή τους και για να δικαιολογήσει τον αιφνιδιασμό. Δεν έπαιρνε το ρίσκο να πάει κανονικά σε εκλογές, επειδή σκόπευε να εφαρμόσει ακόμη πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική... Τώρα ο ίδιος θεωρεί επικίνδυνο να γίνουν οι εκλογές πρόωρα! Τότε το πρόωρο ήταν εθνικώς ωφέλιμο! Τώρα το πρόωρο είναι εθνικώς επιζήμιο!!...

Το δούλεμα δεν έχει όρια. Πάντως ας μην προσδοκούν ότι θα εκβιάσουν το ΚΚΕ...

2. Η λεγόμενη σταθερότητα της χώρας προβάλλεται απ' την κυβέρνηση σα μεγάλη εθνική κατάκτηση που πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού! Τίποτε πιο αληθινό και τίποτε πιο ψεύτικο ταυτόχρονα απ' τον παραπάνω ισχυρισμό, που είναι αληθινός πέρα για πέρα όσον αφορά στη σταθερότητα των κερδών της πλουτοκρατίας και της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, αλλά που είναι ψεύτικος πέρα για πέρα όσον αφορά στην κατάσταση της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς και των πολλών χιλιάδων ανθρώπων των λαϊκών στρωμάτων της πόλης. Συμπέρασμα: Ο λαός, όταν ακούει για την επικρατούσα σταθερότητα, πρέπει να κουμπώνεται. Κι όχι μόνο να κουμπώνεται, αλλά και να πασκίζει ν' απαλλαγεί απ' αυτή τη σταθερότητα. Εχει όφελος, μόνο αν την υπονομεύει διαρκώς, μέχρι να μπορέσει να την ανατρέψει.

Ο στόχος της ανατροπής περνάει με τη σειρά του μέσα απ' την ενίσχυση του ΚΚΕ και την αποφασιστική καταδίκη της πολιτικής της ΟΝΕ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Με τη λαϊκή ψήφο, αλλά, πρώτα και κύρια, με την καθημερινή πάλη σε όλα τα μέτωπα.

3. Το ΚΚΕ απέχει συνειδητά απ' το κλίμα της προεδρολογίας, όχι γιατί ανήκει σ' εκείνους που κόπτονται μήπως... κακοπάθουν οι θεσμοί. Αλλωστε υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα που δείχνουν ότι οι "θεσμοί" δεν είναι κάτι το ουδέτερο, αλλά χρησιμοποιούνται κατά τα καλά και συμφέροντα. Απλώς το ΚΚΕ αποκρούει κάθε προσπάθεια εκβιασμού του λαού και αποπροσανατολισμού του μέσω της προεδρολογίας. Αυτό δεν αποτελεί υπεκφυγή από ένα υπαρκτό θέμα, που έτσι κι αλλιώς θα προκύψει τον Μάρτη του 2000.

Αλλο, όμως, αυτό κι άλλο θέμα η προσπάθεια της κυβέρνησης να κάνει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας κύριο ζήτημα της πολιτικής ζωής και μέσο περισπασμού απ' τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της. Κι εξάλλου, το ΚΚΕ, πριν πέντε περίπου χρόνια, είχε σαφέστατα εξηγήσει τα πολιτικά κριτήρια της τότε επιλογής του. Το ίδιο θα κάνει κι όταν θα έρθει πάλι εκείνη η ώρα.

Ποιος μπορεί ν' αμφιβάλλει στο ελάχιστο, ότι τ' αστικά κόμματα είναι μανούλες στα πολιτικά τερτίπια, στις κομπίνες και στη χειραγώγηση όσων δεν τα 'χουν πάρει χαμπάρι;