Μετά την κατά 38,5% αύξηση με την εφαρμογή της χρονοχρέωσης, προωθείται νέα αύξηση κατά 16,6%. Αντιπερισπασμός, η κατάργηση των υπεραστικών σε επίπεδο νομού
Και δεύτερη αύξηση, μέσα στο χρόνο, στο τιμολόγιο της αστικής μονάδας, προετοιμάζεται να κάνει ο ΟΤΕ,ενώ ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Τ. Μαντέλης,επιχειρεί να συσκοτίσει τους πραγματικούς σκοπούς της κυβέρνησης εξαγγέλλοντας και αυτός με τη σειρά του "μειώσεις" στα τέλη τηλεφωνίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στον ΟΤΕ, εξετάζουν την αύξηση της αστικής μονάδας από 6 δραχμές που είναι σήμερα, στις 7 δραχμές, δηλαδή κατά 16,6%. Σημειώνεται ότι πάγια θέση της κυβέρνησης και του ΟΤΕ, είναι πως το τιμολόγιο της αστικής μονάδας, ορίζεται πιο χαμηλά από το κόστος, χωρίς βέβαια μέχρι τώρα, να προσκομίσουν εμπεριστατωμένα στοιχεία για το ποιο είναι πραγματικά, το κόστος της αστικής μονάδας.
Η θέση αυτή, δημιουργεί και το κατάλληλο άλλοθι, για συνεχείς αυξήσεις στην αστική μονάδα που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Αλλη βέβαια είναι η άποψη των συνδρομητών που βλέπουν τους λογαριασμούς τους να "φουσκώνουν". Μάλιστα από την 1 Μάρτη 1999 που καθιερώθηκε η χρονοχρέωση ανά λεπτό, το κόστος της αστικής μονάδας από 13 δραχμές το τρίλεπτο που ήταν, πήγε στις 18 δραχμές(αύξηση κατά 38,5%).
Ο αντιπερισπασμός του υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, που μίλησε για μείωση στο τιμολόγιο του "Ιντερνετ" και στην καθιέρωση αστικής χρέωσης στα όρια εντός νομού, δεν μπορεί να πείσει. Κατ' αρχήν γιατί όπως καλά γνωρίζουν οι χρήστες "Ιντερνετ", τα τιμολόγια του ΟΤΕ, σε σχέση με αυτά που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες παραμένουν ακριβότερα. Και βέβαια οι όποιες μειώσεις, περιορίζονται μόνο στους χρήστες του διαδικτύου, ενώ η αστική μονάδα αφορά και τα 5,5 εκατομμύρια συνδρομητών.
Οσον αφορά στην άλλη "παροχή" της κυβέρνησης, πρόκειται για την εξομάλυνση μιας άδικης κατάστασης, με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες συνδρομητών, τους οποίους ο ΟΤΕ χρέωνε με υπεραστικές κλήσεις αν και πραγματοποιούσαν τηλεφωνήματα σε απόσταση μικρότερη των 45 χιλιομέτρων. Οι συνδρομητές δηλαδή πλήρωναν - και πληρώνουν - πολλαπλάσια από όσα μπορεί να πλήρωνε ένας άλλος συνδρομητής π. χ. της Αθήνας και ας τηλεφωνούσαν σε μικρές αποστάσεις εντός του ίδιου νομού. Η εξομάλυνση αυτής της αδικίας, που σημειωτέον καταργεί και την αρχή της ισονομίας, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί "μείωση". Αλλωστε, με την εφαρμογή της χρονοχρέωσης, τα τηλεφωνήματα δεν κοστίζουν πλέον μία μονάδα, αλλά ανάλογα με το χρόνο συνομιλίας.