«Να αφήσουμε τις προκαταλήψεις και να φέρουμε πιο κοντά το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα σε ένα πλαίσιο συνύπαρξης - αυτό παίζει σημαντικό ρόλο - από εκεί ξεκινάει η πρόοδος», δήλωσε τις προάλλες ο υπουργός Υγείας, Δ. Αβραμόπουλος. Και ο παριστάμενος υφιστάμενός του, υφυπουργός Υγείας, Θ. Γιαννόπουλος, συμπλήρωσε: «Το σύστημα Υγείας δεν είναι μόνον ο δημόσιος τομέας, όπως κάποιοι παλαιότεροι είχαν φανταστεί. Ο Ελληνας απαιτεί υπηρεσίες Υγείας ποιοτικές και δεν κάνει διάκριση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ή αν είναι ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ».

Και μετά, μερικοί μερικοί αναρωτιούνται, γιατί εμπορευματοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς ο τομέας της Υγείας. Ή, πώς γίνεται και παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη απόδοση κερδών τα τοποθετούμενα στο χώρο της Υγείας κεφάλαια, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας.

Οσο για τον υφυπουργό Υγείας, τον πληροφορούμε, ότι, βεβαίως, οι εργαζόμενοι απαιτούν επαρκείς και ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας και πολύ καλά κάνουν. Ταυτόχρονα, όμως, διαφωνούν και, μάλιστα, κατηγορηματικά, να πληρώνουν δυο και τρεις φορές γι' αυτές τις υπηρεσίες. Μια στα ασφαλιστικά Ταμεία, άλλη μια στους υπέρογκους κρατικούς, άμεσους και έμμεσους φόρους κι άλλη μια όποτε χρειαστούν την ανάγκη των υπηρεσιών αυτών.