Η Λίντα Αλμα ήταν πολύ σεμνή, παρά τη μεγάλη διεθνή καριέρα της. Ξεκίνησε από πολύ μικρή το χορό καθώς η μητέρα της, βλέποντας την αγάπη που έτρεφε για το χορό, την έγραψε, στα οκτώ της χρόνια, σε μια σχολή. Παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας, που είχε χάσει την πατρική φροντίδα (ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν πολύ μικρή), η Λ. Αλμα κατάφερε να σπουδάσει, χάρη στις ακούραστες προσπάθειες της μητέρας της. Στη Γαλλία ήταν από τις πρώτες μαθήτριες της Μπροβρεζένσκα, ενώ στην Αμερική έκανε χορό με τον Κίβιτον, ένα σπουδαίο δάσκαλο. Το 1943 γνωρίστηκε με τον Γιάννη Φλερύ, με τον οποίο χόρεψε στη σκηνή για σχεδόν 30 χρόνια. Το 1946 η Λ. Αλμα και ο Γ. Φλερύ έφυγαν από την Ελλάδα και μετά από πρόταση της Εντίθ Πιαφ συμμετείχαν σε παραστάσεις της, στο «Ετουάλ», στο Παρίσι και αργότερα σε μεγάλα θέατρα του κόσμου. Το 1955 η Λ. Αλμα επέστρεψε στην Ελλάδα, γιατί ήταν η μητέρα της άρρωστη. Ηρθε για λίγο, γιατί μετά ακολουθούσαν πολλά συμβόλαια και πολύ σημαντικά. Ομως γνώρισε τον Μ. Κατράκη και δεν ξανάφυγε ποτέ. Με τον Γ. Φλερύ συνέχισαν πλέον στην Ελλάδα τις εμφανίσεις με μεγάλη πάντα επιτυχία. Εκτός από το θέατρο και τα κέντρα, το δίδυμο Φλερύ - Αλμα συμμετείχε και σε αρκετές ταινίες. Στο θέατρο η Λίντα Αλμα δούλεψε μέχρι το 1979, χρονιά που παντρεύτηκε με τον Μ. Κατράκη. Η Λίντα Αλμα έφυγε πικραμένη, με ανεκπλήρωτο ένα μεγάλο όνειρο ζωής: Την ίδρυση του Μουσείου Μάνου Κατράκη, που αν και έχουν περάσει δεκαέξι σχεδόν χρόνια από το θάνατό του, ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί.