«Δύσκαμπτα», χωρίς αυτονομία και με γνώσεις που δε χρησιμεύουν και δεν εφαρμόζονται στην επαγγελματική ζωή, χαρακτηρίζει τα συστήματα εκπαίδευσης της ΕΕ εισήγηση της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωκοινοβουλίου, σύμφωνα με τη χτεσινή «Ελευθεροτυπία». Και σε ό,τι αφορά τα συστήματα εκπαίδευσης εμείς μπορούμε να τους καταλογίσουμε ακόμη περισσότερα. Σε ό,τι αφορά, όμως, την πρωτοβουλία του Ευρωκοινοβουλίου βρίσκεται στο πλαίσιο των εντεινόμενων συνεχώς πιέσεων, για την αναγκαιότητα εφαρμογής της πολιτικής της Λισαβόνας. Η τελευταία θέλει να μετατρέψει τα σημερινά σχολεία και πανεπιστήμια σε μοχλούς παραγωγής του εργατικού δυναμικού που χρειάζεται σήμερα το κεφάλαιο και όχι, βέβαια, σε χώρους όπου κατανοούνται οι νόμοι της φύσης και της κοινωνίας και διαπλάθονται ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Αλλωστε, είναι αποκαλυπτικό το γεγονός πως, για πολλοστή φορά, η έκθεση επαναφέρει ως θετικά παραδείγματα τη Δανία, τη Σουηδία, αλλά και τη Φινλανδία, όπου οι αναδιαρθρώσεις έχουν περάσει με σχολεία πιο ταξικά από αυτά που γνωρίζουμε, με τις δεξιότητες να υποκαθιστούν τις γνώσεις και την «αποκέντρωση» να έχει διαχωρίσει τα σχολεία, εντείνοντας τις συνθήκες ανισότητας. Αυτή είναι η παιδεία που ονειρεύεται το μεγάλο κεφάλαιο και απαιτούν οι ντόπιοι εκφραστές του απ' το λαό να την κάνει και δικό του όραμα.