(από τη συλλογή «Ονειροπόληση πάνω στα τείχη της Αμμοχώστου»)
«Ηταν ωραία η ζήση, ήταν ωραία,
ήτανε δυνατή, βαθιά και πλούσια.
Αν είχα κι άλλες δέκα θα τις ζούσα
το ίδιο βαθιά και δυνατά κι ωραία.
Ηταν ωραία, το ξαναλέω, η ζήση
μόνο που πέφτει πάντα λίγη.
Κι ως παίρνει πια το δρόμο για να φύγει
λέω πως μόλις χτες είχεν αρχίσει».