Δεκάδες συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «εισέβαλαν» χτες τα χαράματα στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ στο Ικόνιο, το χώρο που η κυβέρνηση προετοιμάζει να τον παραδώσει στις δαγκάνες των πολυεθνικών. Συνομιλώντας με τους λιμενεργάτες και τους υπαλλήλους του Οργανισμού, ανέδειξαν την ανάγκη που επιβάλλουν οι εξελίξεις για την κλιμάκωση του αγώνα που ήδη είναι σε εξέλιξη στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και τη συγκρότηση του εργατικού αγωνιστικού μετώπου που θα συγκρουστεί με την αντεργατική φιλομονοπωλιακή πολιτική των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και θα διεκδικήσει λιμάνια 100% δημόσια στην υπηρεσία του λαού.

Σαν σταθμό προς αυτήν την κατεύθυνση, οι συνδικαλιστές ανέδειξαν την αυριανή πανεργατική απεργία, στην οποία οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ καλούνται όχι μόνο να συμμετέχουν μαζικά αλλά και να δώσουν το «παρών» τους στον Ηλεκτρικό Σταθμό στις 10.30 το πρωί στην απεργιακή συγκέντρωση που διοργανώνει η Γραμματεία ΠΑΜΕ Πειραιά. Στη μαζική αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, συμμετείχαν συνδικαλιστές - εκτός από αυτούς των λιμενεργατών και των υπαλλήλων του ΟΛΠ - από τους ναυτεργάτες, τους εργατοτεχνίτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, του κλάδου της Υγείας, των ελαιουργοσαπουνοποιών και άλλων.

Η κουβέντα άρχισε στο χώρο που συγκεντρώνονται οι λιμενεργάτες και αφού οι συνδικαλιστές πέρασαν από τα γραφεία των υπαλλήλων του ΣΕΜΠΟ, κατέληξαν στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα, συνομιλώντας με τους εργαζόμενους του ΟΛΠ που λειτουργούν τις δύο πλωτές δεξαμενές που βρίσκονται εκεί.

Στη διάρκεια των συζητήσεων από τον πρόεδρο της ΠΕΜΕΝ Σάββα Τσιμπόγλου και από τον γραμματέα του ΕΚ Πειραιά Νίκο Ξουράφη, τονίστηκε ότι η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού είναι παράμετρος της ίδιας πολιτικής που σα βασικό στόχο έχει τη «συμπίεση του κόστους εργασίας», ένταση της άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων, για να αυξάνει τα κέρδη του το κεφάλαιο. Και γι' αυτό, χρειάζεται συντονισμένη απάντηση από την εργατική τάξη. Τόνισαν την ανάγκη αλλαγής των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων σε ΓΣΕΕ, ΕΚΠ, ΠΝΟ, αλλά και στο χώρο του λιμανιού, καθώς οι σημερινές πλειοψηφίες με τον «κοινωνικό διάλογο» «αιχμαλωτίζουν τα μυαλά και τις συνειδήσεις των εργαζομένων».