ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ: «Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια ήταν μια εποχή πρωτοφανούς ολοκλήρωσης της παγκόσμιας οικονομίας, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στην κατάρρευση των χάρτινων πύργων του υπαρκτού σοσιαλισμού από τον άνεμο της οικονομικής απελευθέρωσης (...) από το 1980 και μετά 450 εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν από την απόλυτη φτώχεια (...) το 2030 το μερίδιο της ανατολικής και της νότιας Ασίας στο φτωχότερο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού θα είναι 30% από 60% το 2000, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο της υποσαχάριας Αφρικής θα αυξηθεί από 30% σε 55% (...) στον αναπτυσσόμενο κόσμο θα κάνει την ανάδυσή της μια παγκόσμια μεσαία τάξη - άτομα τα εισοδήματα των οποίων είναι κάπου ανάμεσα στα σημερινά επίπεδα εισοδημάτων της Βραζιλίας και της Ιταλίας η οποία θα αριθμεί 1,2 δισ. άτομα (...) η παγκόσμια οικονομία έχει αποδείξει ότι μπορεί να ξεπεράσει σοβαρές κρίσεις. Κατάφερε ακόμη και να ξεπεράσει τις καταστροφές του 20ού αιώνα (...) μεγάλες επαναστάσεις και την επικράτηση του κομμουνισμού σε κάποιες χώρες. Ομως πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να αποφύγουμε την επανάληψη τέτοιων φαινομένων» (Από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για τη «διαχείριση του επόμενου κύματος της παγκοσμιοποίησης» /«Financial Times» / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΜΕ ΣΥΣΣΙΤΙΑ: «Το δίλημμα "τροφή ή ενοίκιο" αντιμετωπίζουν 1,2 εκατομμύρια κάτοικοι της Νέας Υόρκης (επί συνόλου 8,2 εκατ.) (...) "είναι ένας αγώνας. Εχω δουλειά, αλλά το κόστος ζωής είναι τόσο υψηλό που είναι δύσκολο να αγοράσεις τρόφιμα" δηλώνει ένας 53χρονος Νεοϋορκέζος που ζει με σούπες από τα συσσίτια (...) περισσότερα από 12 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ, ήτοι 35 εκατομμύρια άνθρωποι έδιναν μάχη για να σιτιστούν κατά το 2005 (...) το ένα πέμπτο των παιδιών αυτών βασίζονται στη διανομή φαγητού από τα συσσίτια για να επιβιώσουν (...) το 40% των οικογενειών που έχουν παιδιά αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία να τα σιτίσουν» (το ρεπορτάζ στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).