Το 63% που απέσπασε στις προεδρικές εκλογές στις 3 Δεκέμβρη ο Ούγο Τσάβες ήταν μια αδιαμφισβήτητη επικράτηση, που ακύρωσε τα σενάρια ανατροπής μέσω μίας «πολύχρωμης επανάστασης» τύπου Ουκρανίας. Η πλέον βαρύνουσα σημασία της συντριπτικής αυτής νίκης είναι η προώθηση και εμβάθυνση της Μπολιβαριανής Διαδικασίας, που από το 1998, που ξεκίνησε, σηματοδότησε σημαντική βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αν και δεν έχει ακόμα δοθεί η καθοριστική σύγκρουση των λαϊκών δυνάμεων με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Ο Πρόεδρος Τσάβες μιλάει αόριστα για σοσιαλισμό και πάντως όχι με το επιστημονικό περιεχόμενο του όρου, που απορρέει από την κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης. Εσπευσε επίσης να ανακοινώσει την ίδρυση του «Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας» (PSUV). Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει έντονη κινητικότητα στη χώρα, έχει ανοίξει συζήτηση για το περιεχόμενο και το χαρακτήρα του, ενώ το κόμμα της «Πέμπτης Δημοκρατίας» του Τσάβες ανακοίνωσε την αυτοδιάλυσή του. Το ίδιο έκαναν και άλλα μικρότερα κόμματα του Μπολιβαριανού Μπλοκ. Το κόμμα «Πατρίδα για Ολους» (Patria Para Todos - PPT), το κόμμα «Για Μία Κοινωνική Δημοκρατία» (Por la Democracia Social - PODEMOS) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (PCV) αναμένεται να αποφασίσουν με τη νέα χρονιά τη στάση τους. Στο ΚΚ Βενεζουέλας, που θα προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο το Μάρτη για αυτό το θέμα, έχει ξεκινήσει συζήτηση και προβληματισμός, με δεδομένη την κεκτημένη αρνητική εμπειρία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος για τις περιπτώσεις ενοποίησης κομμάτων και ιδιαίτερα της διάλυσης του κομμουνιστικού κόμματος. Στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Γενάρη θα δοθεί στη δημοσιότητα το κείμενο των Θέσεων για το Συνέδριο, πάνω στο οποίο θα γίνει η συζήτηση σε όλη την κλίμακα του κόμματος.

Την ίδια στιγμή, η νίκη αυτή των μπολιβαριανών δυνάμεων θα σημάνει σίγουρα την ακόμη περαιτέρω προώθηση της πολιτικής των συνεργασιών που προωθεί η Βενεζουέλα, όπως την Petrocaribe, την Petroandina, περιφερειακές ενεργειακές συνεργασίες με Αργεντινή, Βραζιλία και Βολιβία και κυρίως με την Εναλλακτική Λύση για την Αμερική (ALBA), που ακυρώνει στην πράξη τη Συμφωνία Ελεύθερης Ζώνης Εμπορίου της Αμερικής - ALCA. Συμφωνία, που για την πλειονότητα των οικονομικών αναλυτών αποτελούσε τη μεγάλη ευκαιρία των ΗΠΑ να μπορέσουν να ξεπεράσουν τη δεινή οικονομική τους κρίση.