Η νίκη του Προέδρου Ούγο Τσάβες, με το Μπολιβαριανό Μπλοκ να κατακτάει το 63% στις εκλογές της 3ης Δεκέμβρη σηματοδότησε εξελίξεις. Δεν πέρασε ούτε ένας μήνας και ήδη έχει ανακοινώσει μία σειρά βημάτων προς αυτό που κατά τον ίδιον θα οδηγήσει στη «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βενεζουέλας». Στις 15 Δεκέμβρη στο θέατρο Τερέσα Καρένιο, ανακοίνωσε την ίδρυση ενός ενιαίου Κόμματος, του «Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας»-(PSUV) θέτοντας ως όρο ότι όσα κόμματα δεν ενσωματωθούν θα αποχωρήσουν υποχρεωτικά από την κυβέρνηση. Ηδη το Κίνημα της Πέμπτης Δημοκρατίας- MVR και άλλα μικρότερα κόμματα που στηρίζουν την «μπολιβαριανή διαδικασία» ανακοίνωσαν τη διάλυση και ενσωμάτωσή τους στο PSUV ενώ κόμματα όπως το Patria por Todos, το Podemos και το ΚΚ Βενεζουέλας - PCV θα δώσουν τελική απάντηση βάσει των αποφάσεων των κομματικών τους οργάνων. Ειδικότερα για το PCV ήδη το Σαββατοκύριακο αναμενόταν η ΚΕ να καταλήξει στο κείμενο των θέσεων για το έκτακτο συνέδριο το οποίο θα πραγματοποιηθεί για το λόγο αυτό στις 3 και 4 Μαρτίου. Ωστόσο ήδη στελέχη του συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση που ανακοίνωσε ο Τσάβες.

Ο αντιπρόεδρος Βινσέντε Ράνχελ αντικαταστάθηκε από τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της Ανώτατης Εκλογικής Επιτροπής-CNE, Χόρχε Ροντρίγκες και ο υπουργός Εσωτερικών και Δικαιοσύνης Τζέσε Τσακόν από τον Πέδρο Καρένιο, στο υπουργείο Εξωτερικών παραμένει ο Νίκολας Μαδούρο. Οι υπόλοιποι υπουργοί είναι όλοι μέλη του Εθνικού Κοινοβουλίου και πρόκειται για τον γιατρό Ερικ Ροντρίγκες, που αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας, τον καθηγητή και πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας στην Κούβα, Αντάν Τσάβες που αναλαμβάνει το υπουργείο Παιδείας, τον μηχανολόγο Εκτορ Ναβάρο που αναλαμβάνει το υπουργείο Επιστήμης και Τεχνολογίας, τον Νταβίντ Βελάσκες, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας που αναλαμβάνει το υπουργείο Συμμετοχής και Κοινωνικής Ανάπτυξης. Επίσης συμμετέχουν οι Χοσέ Ραμόν Ριμπέρο στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Ούγο Καμπέσας στο υπουργείο Οικονομικών, Τιτίνα Ανσουάχε στο υπουργείο Τουρισμού και Γιουμπιρί Ορτέγκα στο υπουργείο Περιβάλλοντος. Τέλος ο Λουίς Ακούνια, βουλευτής από το Σούκρε, αναλαμβάνει το υπουργείο Ανώτατης Παιδείας και ο Τζέσε Τσακόν ανέλαβε το νευραλγικό υπουργείο Τηλεπικοινωνιών.

Ο Τσάβες στην ομιλία του κατά την ορκωμοσία την Τετάρτη, χαρακτήρισε τα προηγούμενα χρόνια της προεδρίας του 1999 έως 2006 ως μία «μεταβατική φάση» που ολοκληρώθηκε και ότι εισερχόμαστε τώρα σε μία νέα εποχή, στο «Εθνικό Σχέδιο Σιμόν Μπολίβαρ της περιόδου 2007-2021». Αυτό το σχέδιο κατευθύνεται προς «το μπολιβαριανό σοσιαλισμό ο οποίος απαιτεί υψηλότερα επίπεδα προσπάθειας και εμπλοκής, σαφήνειας και αποτελεσματικότητας και επαναστατικής ποιότητας». Το έτος 2021 θεωρείται σημαντικό από τον Τσάβες διότι είναι η 200^ή επέτειος της ανεξαρτησίας της Βενεζουέλας.

Αυτό το νέο Σχέδιο αποτελείται από πέντε «κινητήρες»: Τον εξουσιοδοτικό νόμο (ley habilitante), τη συνταγματική μεταρρύθμιση, τη λαϊκή επιμόρφωση, την αναδιαρρύθμιση της κρατικής εξουσίας και την «έκρηξη της κοινοτικής εξουσίας».

1. Ο «εξουσιοδοτικός νόμος» στον οποίο ο Τσάβες αναφέρεται χαρακτηρίζοντάς τον ως τη μητέρα όλων των νόμων, θα επιτρέπει στον Τσάβες για τη διάρκεια ενός έτους να περνά νόμους για συγκεκριμένα ζητήματα υπό τη μορφή διαταγμάτων. Αυτού του είδους η νομική ισχύς έχει δοθεί σε προέδρους της Βενεζουέλας σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν όπως στην πρώτη προεδρία του Κάρλος Αντρές Πέρες (1974-79) και στην πρώτη περίοδο της προεδρίας Τσάβες μετά την έγκριση του νέου Συντάγματος το 1999, για να εναρμονιστούν οι νόμοι της χώρας με το νέο Σύνταγμα.

Δήλωσε δε ότι για την προώθηση του «εξουσιοδοτικού νόμου» θα καταθέσει νομοσχέδιο στο Κοινοβούλιο, ώστε το κράτος να θέσει υπό τον έλεγχό του τους «στρατηγικούς τομείς» μέσω «εθνικοποιήσεων όλων όσων είχαν πριν ιδιωτικοποιηθεί», προσθέτοντας ότι θα λάβει επίσης μέτρα που θα περιορίζουν την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας στη διαμόρφωση της νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής, ενώ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να κρατικοποιήσει τις εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου και τα κοιτάσματα, βεβαίως της περιοχής του Ορινόκο, όπου παράγεται το 1/5 της εθνικής παραγωγής της πέμπτης μεγαλύτερης χώρας σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές μαύρου χρυσού.

Στις τηλεπικοινωνίες, με την υλοποίηση των μέτρων, επηρεάζεται άμεσα η Compania Anonima Telefonos de Venezuela και ο κύριος μέτοχός της, ο οποίος είναι θυγατρική εταιρεία που ελέγχεται από την αμερικανική Verizon Communications. Ποσοστό 6,9% ελέγχει και η ισπανική Telefonica.

Σε ό,τι αφορά τον Ορινόκο, κολοσσοί όπως οι αμερικανικές ChevronTexaco, Conoco και Exxon Mobil, η γαλλική Total, η βρετανική BP και η νορβηγική Statoil έχουν επενδύσει δισ. δολάρια, εξορύσσουν 600.000 βαρέλια ημερησίως ή το 18% την τελευταία δεκαετία και δεν είναι σαφές ακόμα τι θα γίνει, καθώς η κυβέρνηση διαπραγματεύεται εδώ και καιρό την αγορά πλειοψηφικού πακέτου.

2. Η συνταγματική μεταρρύθμιση είναι ο δεύτερος «κινητήρας» της νέας φάσης της «Μπολιβαριανής Επαναστατικής Διαδικασίας», όπως την αποκαλεί ο Τσάβες.

3. Ο τρίτος «κινητήρας» είναι η νέα προσπάθεια της «Μπολιβαριανής λαϊκής επιμόρφωσης», η οποία έχει ως στόχο να «εμβαθύνει τις νέες αξίες και να ακυρώσει παλιές αξίες, του ατομισμού, του καπιταλισμού, του εγωισμού».

4. Η «νέα γεωμετρία της πολιτικής ισχύος στον εθνικό χάρτη» είναι, σύμφωνα με τον Τσάβες, ο τέταρτος «κινητήρας», που όπως παραδέχτηκε, είναι κάτι που ακούγεται μάλλον αφηρημένο. Εξήγησε ότι με τον όρο αυτό αναφέρεται στην ανάγκη αναδιοργάνωσης της πολιτικής δύναμης στη Βενεζουέλα, ούτως ώστε οι περιθωριοποιημένες φτωχότερες περιοχές, όπως η επαρχία Απούρε, να συμμετέχουν περισσότερο. Ακόμη, είπε ότι ο νόμος των δημοτικών συμβουλίων, που ενέκριναν οι δυνάμεις οι οποίες τον υποστηρίζουν, δεν είναι λειτουργικός και πρέπει να αναδιαμορφωθεί.

5. Η «έκρηξη της δύναμης των κοινοτήτων», είπε ο Τσάβες, θα είναι ο πέμπτος και σημαντικότερος «κινητήρας» στην επόμενη φάση. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, αυτό συνίσταται στην παραχώρηση περισσότερης ισχύος στα πρόσφατα δημιουργημένα κοινοτικά συμβούλια για να δημιουργηθεί ένα «κοινοτικό κράτος». Αυτό που χρειάζεται, είπε ο Τσάβες, είναι να «αποδομηθεί το αστικό κράτος» διότι όλα τα κράτη «γεννήθηκαν για να αποτρέπουν τις επαναστάσεις». Το παλιό κράτος, κατέληξε, πρέπει να μετατραπεί σε ένα «επαναστατικό κράτος».

Αυτό που μπορούμε να πούμε, με βάση τα ως τώρα στοιχεία, είναι ότι ο σοσιαλισμός που επικαλείται ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας απέχει πολύ από τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Συγκεκριμένα σε μια από τις δηλώσεις του είπε: «Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να είναι ούτε η δικτατορία του προλεταριάτου, ούτε της πολιτικής ελίτ, ούτε της δομής ενός κόμματος σταλινικού ή μπολσεβίκικου... πρέπει να είναι δημοκρατικός, να στηρίζεται στη συμμετοχή των κοινοτήτων. Τα κόμματα πρέπει λοιπόν να είναι το όχημα για την οικοδόμηση αυτού του σοσιαλισμού, και σήμερα δεν είναι, ή μάλλον είναι εμπόδιο». Ομως αυτό που περιγράφει ως τώρα θολά και αντιφατικά, δε σημαίνει σοσιαλισμό, ως κοινωνία στην εξουσία της οποίας βρίσκεται η εργατική τάξη με τους συμμάχους της (αυτή είναι με τον επιστημονικό ορισμό η δικτατορία του προλεταριάτου), αναγκαία προϋπόθεση για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και την κοινωνικοποίησή τους. Επίσης η πάλη για το σοσιαλισμό δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς την ύπαρξη και δράση, ως αυτοτελούς οργάνωσης, του επαναστατικού κόμματος, του κόμματος της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος που ηγείται σ' αυτή την πάλη οικοδομώντας ταυτόχρονα κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, για τη σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια. Και το ζήτημα της σύγκρουσης και της εξουσίας (όχι μόνο της κυβερνητικής), όσο και αν οι εξελίξεις στη χώρα αυτή, είναι όλα αυτά τα χρόνια θετικές για τα λαϊκά στρώματα και τον περίγυρό τους, είναι ακόμα μπροστά.