Εικόνες βγαλμένες από το πρόσφατο παρελθόν που αφορούσε την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 φαίνεται να ζουν πλέον οι κάτοικοι του Βόλου και της Λάρισας. Και αυτό γιατί το νέο... φρούτο λέγεται πλέον διεκδίκηση από τις δυο θεσσαλικές πόλεις της ανάληψης των Μεσογειακών Αγώνων του 2013, που δίνει αφορμή σε κάποιους για καινούρια... παχιά λόγια. Η ουσία όμως είναι αλλού... Σε αυτά που, όπως δείχνει και η εμπειρία των Ολυμπιακών της Αθήνας, κρύβονται πίσω από τη βιτρίνα και αφορούν την ίδια τη ζωή του εργαζόμενου λαού.

Οι Δημοτικές Αρχές Λάρισας και Βόλου επιχειρούν ν' αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και τ' άλλα λαϊκά στρώματα της περιοχής, στο βωμό των κερδοσκοπικών συμφερόντων που λυμαίνονται το χώρο του αθλητισμού, παρουσιάζοντας ως «μεγάλο στοίχημα» την ανάληψη των Μεσογειακών Αγώνων του 2013, που διεκδικούν οι δύο πόλεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψη της Επιτροπής Αξιολόγησης των Μεσογειακών Αγώνων σε Βόλο και Λάρισα, προσπάθησαν να δημιουργήσουν σκηνικό «στρατιωτικής επιθεώρησης», με βαρύγδουπες κουβέντες, όπως «έφτασε η μεγάλη στιγμή για τις δύο πόλεις».

Οπως επισημαίνει σε ανακοίνωση - καταγγελία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, «οι εργαζόμενοι και τ' άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να κερδίσουν απολύτως τίποτα αν θα πάρει τους Μεσογειακούς Αγώνες το δίπολο Λάρισα - Βόλος». Και τονίζει: «Θα ξεπατωθούν στη δουλιά ενδεχομένως οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, θα ενταθεί η αστυνομοκρατία, θα εγκατασταθούν μια σειρά τρομοκάμερες, θα κυκλοφορούμε με δυσκολία σε αρκετά σημεία. Για τα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους τσιμουδιά η Δημοτική Αρχή. Τι κι αν έκλεισε το εργοστάσιο Ζάχαρης και μια σειρά εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο. Τι κι αν η παραγωγική βάση της χώρας μας συρρικνώνεται, τι κι αν η ανεργία διογκώνεται, τι κι αν η Παιδεία και η Υγεία γίνονται εμπόρευμα, η Δημοτική Αρχή το χαβά της, να πάρουμε τους Μεσογειακούς»...