Στην εκπομπή του ΜΕΓΚΑ με τον Π. Τσίμα «για το Παιδομάζωμα» αναφέρεται η επιστολογράφος μας Μαρία Κυριακίδου που επισημαίνει, ανάμεσα στα άλλα:

... Κύριε Τσίμα, θα έπρεπε να γνωρίζετε πως είναι οι μοναρχοφασίστες που άρπαζαν τα παιδιά των κρατουμένων γυναικών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να τα πάνε στις παιδουπόλεις της διαπαιδαγωγημένης στα ναζιστικά «ιδανικά» Φρειδερίκης. Αυτό έγινε στο στρατόπεδο της Χίου, στο Τρίκερι και τελικά στη Μακρόνησο, σημειώνει η επιστολογράφος και αναφέρεται σε ένα μόνον περιστατικό: το πιο τραγικό αλλά και ηρωικό, που έδωσε σε μας τις νέες (κρατούμενες) κουράγιο και δύναμη να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη δοκιμασία στη Μακρόνησο. Και αναφέρει η επιστολογράφος μας, χαρακτηριστικά:

Οταν στις 30 Γενάρη του 1950 οι Αλφαμίτες της Μακρονήσου μας μαντρώνανε στο θέατρο 1.000 γυναίκες, για να μας πάρουνε με όποιο τρόπο δήλωση (μετάνοιας), μαζί μας είχαμε, περίπου, 30 μωρομάνες με παιδιά από 2-5 χρόνων (που είχαν κουρνιάσει στις αγκαλιές των μανάδων τους σαν κυνηγημένα σπουργιτάκια), από το ΑΕΤΟ - ΕΣΑΓ (πρώτο τάγμα οπλιτών - Εθνική σχολή αναμόρφωσης γυναικών).

Δεν αναφέρουμε όλο το σκηνικό και υπάρχει πολύ υλικό που, αν θέλατε την αλήθεια θα το είχατε διαβάσει κ. Τσίμα... Αναφέρουμε μόνο το επί σκηνής επιτελείο: Γραφείο Α2, ένας λοχαγός Παπαγιαννόπουλος, διάφοροι άλλοι τύποι και, επικεφαλής αυτών, ο αμερικανοθρεμμένος κίναιδος Ιωαννίδης. (Ναι κ. Τσίμα, αυτός που βρίσκεται στον Κορυδαλλό, για όλα τα ηρωικά του «κατορθώματα»). Διέταξε αυτός τους Αλφαμίτες: «Πάρτε τα παιδιά απ' τις μανάδες, δεν είναι άξιες να τα κρατούν»!

Και ξέρετε κ. Τσίμα τι έγινε; Οι μάνες σηκώθηκαν, φίλησαν τα παιδιά τους, τα έδωσαν στους Αλφαμίτες και ξανακάθισαν στο χώμα, μαζί με τις άλλες συνεξόριστες και συντρόφισσές τους, για να υποστούν όλα όσα ακολούθησαν... Και θα μπορούσαν να αναφερθούν εκατοντάδες περιστατικά και μόνον απ' τα «στρατόπεδα εξόριστων γυναικών», που θα μπορούσατε, αν ενδιαφερόσαστε για την πραγματική αλήθεια, να μάθετε.

Παρακάτω, σχετικά με την εκπομπή του Π. Τσίμα, η επιστολογράφος προσθέτει: Αυτό που μας αγανάκτησε κυριολεκτικά σ' αυτή την ομάδα που συγκεντρώσατε για να πει την «αλήθειά» σας, (είναι ότι) δε βρήκατε έστω ΜΙΑ μάνα (απ' αυτές) να πει δυο λόγια για το απερίγραπτο δράμα που έζησε... Ακόμη, τολμήσατε να μιλάτε για «υιοθεσίες» 4.000 παιδιών στους Ελληνες της Αμερικής, τη στιγμή που είναι πασίγνωστο ότι γινόταν εμπόριο των παιδιών από τις «παιδουπόλεις» της Φρειδερίκης, Φρίκης όπως την αποκαλούσε ο λαός μας. Το χειρότερο, βρήκατε, όμως, ομάδα τεσσάρων απ' αυτές της Φρειδερίκης να πουν το... «Εθνικό τραγουδάκι τους», καθώς και τον «υπεύθυνο» των παιδικών σταθμών στην Τσεχοσλοβακία, που... καθαιρέθηκε γιατί επέτρεψε «στους γονείς να δουν τα παιδιά τους»! (Λίγη ντροπή δε βλάφτει...).

Και η Μ. Κυριακίδου καταλήγει: Αλλά κ. Τσίμα αν είχατε την ελάχιστη πρόθεση να πείτε κάτι αληθινό θα απευθυνόσασταν στο Σύλλογο των Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων. Η «αποστολή σας», όμως, δε σας επέτρεπε κάτι τέτοιο. Αντίθετα κλείσατε το θέμα βάζοντας «κερασάκι» τον (γνωστό και μη εξαιρετέο...) κ. Πάγκαλο! Τι να πούμε; Θα κάναμε μόνο μια υπόμνηση σε όλους και, κυρίως, σε σας τους «λαμπερούς τηλεεκτελεστές»: Πάψτε να βεβηλώνετε τους ηρωικούς νεκρούς που κανένας σας και ποτέ δε θα μπορούσε να φτάσει ούτε στο νυχάκι τους.

Καταλήγοντας η Μαρία Κυριακίδου και αναφερόμενη σε «παλιούς και νέους που άλλαξαν στρατόπεδο - κυρίως γιατί ο δρόμος των κομμουνιστών είναι εθελοντικός και δύσκολος στον αγώνα για το γενικό καλό του λαού», τονίζει: Οσοι δεν το μπόρεσαν, δικαίωμά τους να αλλάξουν στρατόπεδο. Αλλά δεν έχουν δικαίωμα να φτάνουν στο σημείο να διαστρεβλώνουν και να βεβηλώνουν την Ιστορία... Ας είναι όμως όλοι σίγουροι πως όσο κι αν αργήσει η Ιστορία, θα γραφτεί σωστά και ο καθένας θα πάρει τη θέση του, κόμματα και άνθρωποι, καταλήγει η Μ. Κυριακίδου.