Ευθυγραμμισμένος με τον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει ΗΠΑ και ΕΕ κατά των λαών στο όνομα της τρομοκρατίας εμφανίζεται ο Κ. Καραμανλής, διεκδικώντας ταυτόχρονα για λογαριασμό των εγχώριων μονοπωλίων παρουσία και ρόλο στα Βαλκάνια, όπου στηρίζει την αμερικανόπνευστη λύση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός άφησε να διαφανεί ότι δε θα επιτρέψει να μετατραπεί το Κυπριακό σε «εμπόδιο» στον ενισχυμένο ρόλο που επιδιώκει στο πλαίσιο της «νέας τάξης πραγμάτων».

Μιλώντας χτες στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, θέλησε να συντηρήσει την εικόνα του «πρωταγωνιστή» στα Βαλκάνια, διεκδικώντας για τη χώρα μας ρόλο «ορμητηρίου» για την εισβολή των πολυεθνικών στην ευρύτερη περιοχή. «Η Ελλάδα επιδιώκει να έχει ενεργό, πολυδιάστατη και εποικοδομητική παρουσία σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», τόνισε, εντάσσοντας αυτήν την παρουσία στο πλαίσιο που ορίζουν ΗΠΑ - ΕΕ, δηλαδή «να διασφαλίσουμε την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή». Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η κυβέρνηση υποστηρίζει «την ευρω-ατλαντική προοπτική των γειτονικών χωρών και, επίσης, ενισχύουμε τη διμερή συνεργασία με τους γείτονές μας σε όλα τα επίπεδα». Δεν παρέλειψε, βέβαια, να αναφερθεί στις 3.000 ελληνικές επιχειρήσεις που «επένδυσαν» 14 δισ. ευρώ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη τα τελευταία 15 χρόνια, δίχως να αναφέρει πόσα κέρδισαν και πώς (άγρια εκμετάλλευση των γειτονικών λαών, λεηλασία πλουτοπαραγωγικών πηγών κ.ο.κ.).

Αναφορικά με το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσόβου εξέφρασε, έμμεσα πλην σαφώς, την υποστήριξή του στη δρομολογημένη λύση της ανεξαρτησίας, που θα παρουσιάσει αύριο ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Ομάδα Επαφής, λέγοντας ότι «το ζητούμενο είναι η σταθερότητα της περιοχής». Ζήτησε, βέβαια, «η λύση να είναι αποδεκτή και από τις δύο πλευρές».

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, ο Κ. Καραμανλής απέφυγε να αναφέρει το παραμικρό περί βέτο για την ένταξη της γειτονικής χώρας στις ευρωατλαντικές δομές. Αντίθετα, εξέφρασε την υποστήριξή του στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, περιοριζόμενος σε μια φραστική αποδοκιμασία των «μονομερών προκλητικών ενεργειών». Στο διά ταύτα ο πρωθυπουργός θα περιμένει μια «αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας στο πλαίσιο του ΟΗΕ»...

Αίσθηση προκάλεσε και η αναφορά του στο Κυπριακό, το οποίο αναγόρευσε σε «ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «ξεχνώντας» ότι πρόκειται για πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η αναφορά αυτή, σε συνδυασμό με τη διαπίστωσή του ότι «η ιδιότητα της Κύπρου ως μέλους της ΕΕ και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία έχουν δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί αποφασιστικό στην επίτευξη μιας συνολικής λύσης», υποδηλώνει τον προσανατολισμό να αναλάβει ενεργό ρόλο για τη «νέα λύση» που δρομολογούν ΗΠΑ και ΕΕ.

Αν και μεγάλο μέρος της ομιλίας του ήταν αφιερωμένο στη λειτουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται, ωστόσο θεώρησε χρέος να διακηρύξει ότι «η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί, περισσότερο από ποτέ, αναπόδραστη προτεραιότητα». Σημείωσε μάλιστα ότι «συνταχθήκαμε με τις προσπάθειες κατά της τρομοκρατίας σε διεθνές επίπεδο υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών και συμβάλαμε στη σύνταξη της πρόσφατης Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταστολή της τρομοκρατίας».

Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που έδωσε από κοινού με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρώπης Ρενέ Βαν Ντερ Λίντεν, ο Κ. Καραμανλής εξέφρασε την ανεπιφύλακτη υποστήριξή του στις πρωτοβουλίες της Γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μέρκελ για νεκρανάσταση του «ευρωσυντάγματος», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι πρόκειται για «κατεπείγουσα ανάγκη». Πλειοδότησε επίσης και στην κατάργηση του βέτο και την καθιέρωση της ενισχυμένης πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ, λέγοντας ότι «μία οικογένεια των "27" ή περισσοτέρων στα επόμενα έτη δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνο με πλήρη συναίνεση».

Οι θέσεις που εξέφρασε ο Ελληνας πρωθυπουργός προκάλεσαν τα εγκωμιαστικά σχόλια του προέδρου του Συμβουλίου της Ευρώπης που χαρακτήρισε την Ελλάδα «έναν πολύτιμο εταίρο για το Συμβούλιο της Ευρώπης, για όλα τα θέματα, είτε αυτά αφορούν τη μελλοντική διεύρυνση της ΕΕ, είτε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, είτε τις προσπάθειες που γίνονται, σε διεθνές επίπεδο, για να βρεθεί μία λύση στο θέμα της Κύπρου»...