Πιστή στους στόχους της όσον αφορά τη συκοφάντηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων, στα πλαίσια της παραχάραξης της Ιστορίας, βάσει των επιταγών που επιβάλλουν ιμπεριαλιστικά και κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα, η ΕΕ σε ιστοσελίδα της με θέμα την ιστορία δημιουργίας και πορείας της μέχρι σήμερα, επιδίδεται σε ένα λιβελογράφημα άκρατου αντικομμουνισμού.

Στα πλαίσια της επικοινωνιακής προπαγάνδας, που θέλει να παρουσιάσει την κομμουνιστική ιδεολογία και τις κυβερνήσεις που βασίστηκαν σ' αυτή ως εφάμιλλες του φασισμού, δημιούργησαν ένα δικτυακό τόπο, στον οποίο κυριαρχεί η διαστρέβλωση των γεγονότων και η παραπληροφόρηση.

Ξεκινώντας από τις καθοδηγούμενες, εκ των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, αντεπαναστατικές προσπάθειες του 1956 στην Ουγγαρία δένουν ένα γαϊτανάκι προπαγάνδας, άνευ προηγουμένου. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο «ιστορικός», που συνέθεσε το εν λόγω κείμενο, που μόνο ιστορική έρευνα δεν μπορεί να θεωρηθεί, «Το 1956 στην Ουγγαρία, ο λαός εξεγείρεται κατά του φιλοσοβιετικού καθεστώτος. Τον Νοέμβριο εμφανίζονται στους δρόμους της Βουδαπέστης σοβιετικά τανκς και καταστέλλουν την εξέγερση. Τα σοβιετικά τανκς εισβάλλουν στην Πράγα τον Αύγουστο του 1968 για να συντρίψουν τη βραχύβια "άνοιξη της Πράγας" στα πρώτα βήματα της δημοκρατίας στην Τσεχοσλοβακία. Με περισσότερους από 600.000 στρατιώτες κατοχής στη χώρα τους, οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι βρίσκονται ανήμποροι. Ενας σπουδαστής, ο Γιαν Πάλατς, αυτοπυρπολείται σε ένδειξη διαμαρτυρίας και οι Ούγγροι γκρεμίζουν το άγαλμα του Στάλιν στη Βουδαπέστη κατά την εξέγερση του 1956».

Και επειδή η Ουγγαρία, όπως αποδείχτηκε και στο Ευρωκοινοβούλιο, που αναγνώρισε την προβοκάτσια της καπιταλιστικής Δύσης του 1956 ως «λαϊκή εξέγερση», αποτελεί αγαπημένο θέμα της ευρωπαϊκής προπαγάνδας, τα ψεύδη συνεχίζονται ως εξής: «Η δεκαετία του 1950 κυριαρχείται από τον Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το 1956, τα σοβιετικά τανκς καταστέλλουν το κύμα διαμαρτυρίας που ξέσπασε στην Ουγγαρία κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος»...

Από την Ουγγαρία ο «ιστορικός», προχωρά στη ΛΔ της Γερμανίας, όπου «τον Αύγουστο του 1961, οι κομμουνιστικές αρχές της Ανατολικής Γερμανίας υψώνουν ένα τείχος που χωρίζει στα δύο το Βερολίνο, για να εμποδίζουν τους υπηκόους τους να αναζητούν μια ζωή πιο ελεύθερη στη Δύση. Κάποιοι τα καταφέρνουν, ενώ άλλοι, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, πυροβολούνται από τους φρουρούς».

Συνεχίζει με την Πολωνία και τον ισχυρισμό ότι «το καλοκαίρι του 1980, οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία της πόλης Γκντανσκ στην Πολωνία, με πρωτοστάτη τον Λεχ Βαλέσα, κατεβαίνουν σε απεργία διεκδικώντας περισσότερα δικαιώματα. Ακολουθούν και άλλες απεργίες, σε όλη την Πολωνία. Τον Αύγουστο, η κυβέρνηση συνθηκολογεί και ιδρύεται το ανεξάρτητο συνδικάτο Solidarnos'c'. Η κυβέρνηση επανακτά βαθμιαία την εξουσία της και τον Δεκέμβριο του 1981 επιβάλλει τον στρατιωτικό νόμο, βάζοντας τέλος στη σύντομη συνάντηση της Πολωνίας με τη λαϊκή εξουσία. Ο σπόρος είχε όμως φυτρώσει για αργότερα»...

Καταλήγοντας ο αντικομμουνιστικός οίστρος του συγγραφέα σημειώνει ότι «η κατάρρευση του κομμουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που άρχισε από την Πολωνία και την Ουγγαρία, συμβολίζεται με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989. Αντιμέτωπη με τη μαζική έξοδο των πολιτών της προς τη Δύση, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ανοίγει διάπλατες τις πύλες. Η Γερμανία ενώνεται έπειτα από περισσότερα από 40 χρόνια και τα ομόσπονδα κράτη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας γίνονται τμήμα της ΕΕ (Οκτώβριος 1990)».

Η προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας παίρνει σάρκα και οστά, σχηματοποιώντας την προπαγάνδα, που ξεκίνησε το Συμβούλιο της Ευρώπης με το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, δίνοντάς τη για «λαϊκή κατανάλωση». Γεγονότα που αποδεικνύουν πόσο επίκαιρη είναι η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και πόσο ο καπιταλισμός, μην έχοντας άλλα όπλα υπεροχής στη σύγκρισή του με το σοσιαλισμό, καταφεύγει στη συκοφαντία και την παραποίηση των ιστορικών γεγονότων, προκειμένου να «πείσει» τους λαούς για την «ελευθερία και τη δημοκρατία» που προσφέρει, ακυρώνοντας δικαιώματα και καταπατώντας ελευθερίες, με τρομονόμους, διαλύοντας εργασιακές σχέσεις και διαδίδοντας την ανεργία, δημιουργώντας ένα μέλλον καθ' όλα αβέβαιο και επίφοβο...