Η διακοπή της αγωνιστικής δράσης στην Ιταλία σαν πρώτο μέτρο λόγω του θανάτου του αστυνομικού Φίλιππο Ρατσίτι, μετά τα επεισόδια στο περιθώριο του σικελικού ντέρμπι της Κατάνια με την Παλέρμο, έχει επιφέρει πολλαπλά πλήγματα σε όσους ασχολούνται με το άθλημα. Οπως, για παράδειγμα, στον πακτωλό εκατομμυρίων που κερδίζουν κάποιου που ασχολούνται με το άθλημα και τώρα έχουν τα λεγόμενα διαφυγόντα κέρδη. Και σίγουρα αυτά κοστίζουν πολύ παραπάνω για κάποιους απ' ό,τι μια χαμένη ζωή. Πέντε μέρες μετά τα όσα έγιναν στη Σικελία και αφού είχε προηγηθεί το στείρο αγωνιστικά Σαββατοκύριακο (μετά από απόφαση για αναβολή αγώνων στις τρεις κατηγορίες που έλαβε η ιταλική ομοσπονδία) ο πρόεδρος της Λίγκας των ομάδων Αντόνιο Ματαρέζε έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με μια κυνική αλλά συνάμα ιδιαίτερα αποκαλυπτική δήλωση. «Δυστυχώς, οι θάνατοι αποτελούν μέρος αυτού του μεγάλου κινήματος, όπως είναι το ποδόσφαιρο και δυστυχώς, οι αρχές ασφαλείας δεν μπορούν πάντα να επιβάλουν τον έλεγχο. Το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να σταματήσει. Είναι μια βιομηχανία. Φανταστείτε μία βιομηχανία να κλείνει τα εργοστάσιά της και να μη γνωρίζει πότε θα ξανανοίξουν. Πονάμε αλλά πρέπει να προχωρήσουμε». Σαν να λέμε κλαίμε για τους θανάτους αλλά πολύ... περισσότερο για τα κέρδη. Σημειώνεται ότι από διαφημίσεις, τηλεοπτικά δικαιώματα, πωλήσεις εισιτηρίων, χορηγίες, στοίχημα και άλλα παράπλευρα έσοδα αποφέρουν στους συλλόγους (και φυσικά στους επιχειρηματίες που ασχολούνται) περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, ένα ποσό που αντιπροσωπεύει το 0,5 του ΑΕΠ της Ιταλίας. Η κατάκτηση μάλιστα του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη «σκουάντρα ατζούρα» αύξησε το ενδιαφέρον των Ιταλών για το άθλημα και παράλληλα τον τζίρο.

Πάντως, εκτός του ενδιαφέροντος που δείχνουν για τα γεγονότα οι επιχειρηματίες υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που καίγονται για το θέμα για τους δικούς τους λόγους. Οπως π.χ. το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, όπου ο αρμόδιος υπουργός Γκιουλιάνο Αμάτο, με δηλώσεις του έκανε λόγο για ορισμένες προϋποθέσεις να εκκινήσουν και πάλι. Και όταν εννοεί ορισμένες προϋποθέσεις φυσικά μιλάει για επιπρόσθετα μέτρα ασφαλείας (αμφιβόλου χρησιμότητας για το θέμα όπως έχει αποδειχτεί στο παρελθόν), όπως λόγου χάρη η σύλληψη χωρίς ένταλμα κάποιου που μπορεί να θεωρηθεί(!) από τις αρχές ότι ενεπλάκη σε περιστατικό βίας στα γήπεδα ακόμα και δυο μέρες μετά το συμβάν (!).