Κηδεύτηκε χτες το απόγευμα από το Νεκροταφείο Ηλιούπολης ένας από τους τελευταίους επιζήσαντες - αν όχι ο τελευταίος - που συμμετείχαν στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου και της γαλαρίας στο Κούρναβο, αλλά και ακούραστος αγωνιστής μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Σπύρος Μπέκιος.

Παιδί αγροτικής οικογένειας, γεννημένος το 1919 στο Μαυρίλο Φθιώτιδας, παίρνει μέρος στο Αλβανικό Μέτωπο παρά το νεαρό της ηλικίας του, με το βαθμό του ανθυπολοχαγού στο Μηχανικό. Γρήγορα εντάσσεται στις γραμμές του ΕΑΜ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ, στην αρχή ως σαμποτέρ. Στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου ήταν επικεφαλής ομάδας και σαμποτέρ ο ίδιος. Ανέλαβε καπετάνιος με το ψευδώνυμο «Λάμπρος» στο Τάγμα Θανάτου. Από το 1945 και για σχεδόν είκοσι χρόνια βρίσκεται φυλακισμένος στο κολαστήριο των φυλακών Αβέρωφ, στα Γιούρα, στην Αίγινα κι αλλού.

Το ύστατο «χαίρε» στον «μπουρλοτιέρη» της Εθνικής Αντίστασης απηύθυνε εκ μέρους του Παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ ο Β. Μανθάς. Παίρνοντας το λόγο στη συνέχεια, παρά την αδικαιολόγητη και απαράδεκτη απαγόρευση του ιερέα να διαβαστεί η επικήδεια ομιλία των ΚΟ Ηλιούπολης, ο Γ. Βαλκανάς τόνισε μεταξύ άλλων: «Πιστός πάντα στις αρχές και τα ιδανικά του κόμματός του, του ΚΚΕ, μέσα από τις τάξεις του δίνει τον καλύτερο εαυτό του μέχρι το τέλος της ζωής του. Σύντροφε Σπύρο, δε θα ξεχάσουμε τον πράο χαρακτήρα σου, το γλυκό σου λόγο, το όμορφο χαμόγελό σου».

Λίγο πριν την ταφή χαιρετισμό απηύθυνε και η Στ. Χατζή, συγγενής του Σπύρου Μπέκιου, λέγοντας: «Ο Σπύρος διέθετε όλες εκείνες τις αρετές που χαρακτηρίζουν τους αληθινούς ήρωες: Ανιδιοτέλεια και ακεραιότητα, εντιμότητα και ντομπροσύνη, λεβεντιά, πίστη στο καθήκον προς την πατρίδα, μα πάνω απ' όλα ανθρωπιά και αγάπη για το συνάνθρωπο. Και τέτοιοι άνθρωποι που διάλεξαν να βαδίζουν το δύσκολο δρόμο της αρετής και του χρέους, δεν πεθαίνουν».

Στεφάνια κατατέθηκαν εκ μέρους της ΚΟΒ Ηλιούπολης, του ΚΚΕ και του Παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ, του «Ρ», ενώ εκ μέρους της ΠΟΑΟ στην κηδεία παραβρέθηκε ο πρόεδρός της, Γ. Μωραΐτης.