Τι θέμα! Μια ερωτική σχέση ηθικά (κοινωνικά) απαγορευμένη! Τι ομορφιά, τι ανατριχίλα, τι ερωτισμό και τι πάθος, θα μπορούσε να βγάλει αυτή η σχέση. Στην ταινία η σχέση αυτή λειτουργεί στο φόντο. Χωρίς κραδασμούς και, κυρίως, με φθηνό περιεχόμενο. Φτάνει μόνον ένα χυδαίο μήνυμα, που έστειλε ο μαθητής στο κινητό της ερωμένης του, για να μας «κατατοπίσει», περί ποιου είδους σχέσης μιλάμε. Ο μαθητής στο μήνυμά του μιλάει στην αγαπημένη του, στην καθηγήτριά του, όπως μιλάει ένα μεθυσμένο και ξετσίπωτο λούμπεν στοιχείο στην πρώτη πόρνη, που θα βρει μπροστά του!

Αλλά και το άλλο σκέλος της ταινίας, που στην ουσία είναι το πρώτο, αυτό της μοναχικής και αυταρχικής καθηγήτριας, είναι και αυτό εξίσου χυδαίο. Γιατί άλλο πράγμα και άλλη ουσία έχει, να φτάνεις σε ακραίες καταστάσεις οδηγούμενος από μοναξιά και άλλο από ερωτική υστεροβουλία. Ιδιαίτερα όταν είσαι ενήλικας και μορφωμένος άνθρωπος. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με κάτι που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Στη δεύτερη, οι πράξεις μας χάνουν την ηθική τους, αφού το κίνητρό μας δεν είναι «εξαιρετικό», για να δικαιολογεί την «παράβαση». Θα μπορούσε, βέβαια, να ήταν εξαιρετικό, αν οι δημιουργοί είχαν ρίξει έστω και εκεί το βάρος τους. Να μας παρουσιάσουν μια μεγάλη γυναίκα που άγεται από το πάθος της. Και το πάθος είναι ένα κίνητρο! Ιδιαίτερα όταν η έλλειψη φρεσκάδας δυσκολεύει τις γνωριμίες. Αυτοί, όμως, εμφανίστηκαν και εδώ διστακτικοί! Και εδώ ήταν «ήξεις αφήξεις»!

Με «ήξεις αφήξεις», βέβαια, δε γίνεται ολοκληρωμένη ταινία. Ολοκληρωμένη ταινία δε γίνεται, επίσης, όταν το κοινωνικό περιβάλλον δίνεται τελείως σχηματικά. Οταν δε δικαιολογείται η ανάγκη της παντρεμένης καθηγήτριας να βρεθεί ερωτικά με ένα μαθητή της. Οταν όλα συμβαίνουν χωρίς δικαιολογία. Οταν στο τέλος, ειδικά η σκηνή του τέλους (δεν την αποκαλύπτουμε για ευνόητους λόγους), αποδείχνει ότι οι ήρωες της ταινίας δε διδάχτηκαν τίποτα! (Οταν δε διδάσκεται ο ήρωας της ταινίας δε διδάσκεται και ο θεατής).

Το μόνο που γίνεται με «ήξεις αφήξεις» είναι ένα κοσμικό ερωτικό «σκάνδαλο», που προξενεί κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον. Η ταινία του Ρίτσαρντ Εϊρ, δυστυχώς, μόνον σαν τέτοια μπορεί να διαβαστεί. Σαν μια σκανδαλιστική ταινία, που εξάπτει παγωμένες και ανέραστες φαντασίες. Σαν ένα αστικό γεγονός που θα απασχολήσει κάποια αστικά σπίτια! Ή κάποιες ανέραστες αστές κυρίες, τελικά!

Στην ταινία παίζουν δυο θαυμάσιες ερμηνεύτριες. Δυο ερμηνεύτριες που χάρη σε αυτές κρατήθηκαν τα όποια προσχήματα. Και οι δυο πρωταγωνίστριες έδωσαν στους αψυχολόγητους ρόλους τους βάρος και κύρος. Ο,τι δε λέει το σενάριο και η σκηνοθεσία το κάνουν αυτές με δική τους πρωτοβουλία. Σε αυτές, λοιπόν, οφείλεται η όποια αξιοπρέπεια και το όποιο ενδιαφέρον της ταινίας.

Παίζουν: Κέιτ Μπλάνσετ, Τζούντι Ντεντς, Μπιλ Νάι.