Εσαεί «πειρασμός» για το θέατρο θα παραμένει η αριστουργηματική σαιξπηρική «Δωδέκατη νύχτα». Μια κωμωδία αμφίσημη - μιλά και για τις πίκρες της ζωής, αλλά προκρίνει τις χαρές της - με θέμα τον έρωτα, μέσα από ένα παιχνίδι μεταμφιέσεων, τοποθετημένο στη φανταστική Ιλλύρια - «καθρέφτη» της ελισαβετιανής κοινωνίας και της ταξικής σύνθεσής της, με αριστοκράτες, παράσιτα και υπηρέτες. Πρόσωπα του έργου είναι: Δυο αρχοντόπουλα - αδέρφια (η Βιόλα και ο Σεμπάστιαν), ορφανεμένα, χαμένα μεταξύ τους σε τρικυμία και πλέον άφραγκα. Ο δούκας Ορσίνο, ερωτευμένος με την πενθοφορούσα για το θάνατο του αδελφού της αρχόντισσα Ολίβια, η καμαριέρα της Μαρία, ο βλακέντιος υπηρέτης της Μαλβόλιο, ο χαραμοφάης συγγενής της Τόμπι, ο ηλίθιος σερ Αντριου, ο «τρελός» των αρχόντων Φέστε, ο θαλασσόλυκος, σωτήρας του Σεμπάστιαν, Αντόνιο. Η Βιόλα μεταμφιέζεται σε Σεζάριο και δουλεύει σαν «αγγελιοφόρος» του έρωτα του Ορσίνο στην Ολίβια. Η Ολίβια ερωτεύεται τη μεταμφιεσμένη σε άνδρα Βιόλα, η οποία κρύβει τον έρωτά της για τον Ορσίνο. Στο τραγελαφικό παιχνίδι των μεταμφιέσεων εμπλέκονται ακόμη ο Μαλβόλιο και ο μόνος μυαλωμένος, ο «τρελός» Φέστε.

• Στο θέατρο «Τόπος αλλού», σε απόδοση Νίκου Καμτσή - Μικ Ελγουντ, με σεβαστική διασκευή, χωρίς αλλοίωση της πλοκής του, με την ευρηματική, με γνώση του βαθύτατα λαϊκού χαρακτήρα του σαιξπηρικού θεάτρου και με λεπτό χιούμορ σκηνοθεσία του Νίκου Καμτσή, με τα όμορφα κοστούμια εποχής (Μίκα Πανάγου), το απέριττο και λειτουργικό σκηνικό (Μίκα Πανάγου, Μέη Καραμανίδη, Νίκος Καμτσής), την εκφραστική κινησιολογία (Μαριάννα Βασιλάτου), την ανάλαφρη μουσική (Μίνως Μάτσας), το έργο υπηρετείται προσφέροντας θεατρική απόλαυση. Απόλαυση και με τις γενικά καλές ερμηνείες. Ο Λεωνίδας Κακούρης, με φλεγματικό ειρωνικό χιούμορ πλάθει τη γελοία μεγαλαυχία του Μαλβόλιο. Εκφραστικότατη, πολλά υποσχόμενη, υποκριτική ευλυγισία φανερώνει η Ειρήνη Μπαλτά (Βιόλα/ Σεζάριο). Φυσικότατη θηλυκή σκηνική χάρη διαθέτει η Υρώ Λούπη (Ολίβια). Με αίσθηση του χιούμορ υποδύονται του ρόλους τους οι Μαίρη Σταυρακέλη (Μαρία) και Δημήτρης Φραγκιόγλου (σερ Αντριου). Θετικά συμβάλλουν οι Θοδωρής Ανθόπουλος, Κατερίνα Τσάβαλου, Χρύσανθος Παύλου, Χάρης Μαυρουδής.
• 
  
  Στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου», ο εκ Σύρου, πάντα με ενδιαφέρουσες παραστάσεις θίασος «Πόλις», χρησιμοποιώντας τη λαγαρή γλωσσικά και κωμωδιογραφικά μετάφραση της Χριστίνας Μπάμπου - Παγκουρέλη, με τη «Δωδέκατη νύχτα» συνέθεσε ένα ελκυστικότατο σκηνικό παιχνίδι, περισσότερο απολαυστικό για τους γνωρίζοντας καλά το πρωτότυπο έργο, σε σκηνοθεσία της Ελένης Γεωργοπούλου. «Παιχνίδι» δέκα γυναικών ηθοποιών - «κόντρα» στην ελισαβετιανή εποχή που απαγόρευε στις γυναίκες να παίζουν στο θέατρο - που υπερβαίνει τη ροή του μύθου, επιλέγει τις κύριες σκηνές του έργου, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στα πρόσωπα, ως παιχνίδι ρόλων, στο οποίο συμβάλλουν τα μέγιστα τα πανέμορφα (σχεδιαστικά και χρωματικά), χιουμοριστικότατα κοστούμια (Κλαιρ Μπρέισγουελ), η καλοδουλεμένη κινησιολογία (Ναταλία Παρθενίου), η επί σκηνής παιγνιώδης μουσική (Θανάσης Βλαβιανός) και οι ερμηνείες. Πολύ καλές όλες, με κυρίαρχη την έξοχη, πικρόγλυκη της Μαρίας Τσιμά (Φέστε). Κερδισμένες του θεατρικού αυτού παιχνιδιού είναι και οι δραστικά χιουμοριστικές και εκφραστικότατες ερμηνείες των Αννέτας Κορτσαρίδου, Στέλλας Ράπτη, Ειρήνης Γραμματικοπούλου, Αμαλίας Τσεκούρα, Ειρήνης Τζανετουλάκου. Αξιόλογες ερμηνευτικά είναι και οι Αιμιλία Βάλβη, Ελίτα Κουνάδη, Ελενα Λαρίου, Ιωάννα Ασημακοπούλου.