Επικίνδυνους για τη δημόσια υγεία «πειραματισμούς» περιλαμβάνει ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης των Επικίνδυνων Αποβλήτων που παράγονται στη χώρα μας, τον οποίο κατάρτισε το ΥΠΕΧΩΔΕ και χτες στάλθηκε για δημοσίευση στο Εθνικό Τυπογραφείο. Σύμφωνα με αυτόν προωθείται η πλήρης ιδιωτικοποίηση του τομέα επεξεργασίας, διάθεσης και αξιοποίησης των επικίνδυνων αποβλήτων - και μάλιστα από τις ίδιες επιχειρήσεις που τα παράγουν - με στόχο τη δημιουργία νέων πεδίων επενδυτικής δράσης για το μεγάλο κεφάλαιο. Επίσης, η όλη επιχείρηση διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων θα γίνεται στη βάση του ευρωενωσιακού αποφθέγματος «ο ρυπαίνων πληρώνει», που καταλήγει τελικά στο «ο ρυπαινόμενος, δηλαδή ο λαός, πληρώνει και ο ρυπαίνων επιδοτείται και από πάνω»!

Συγκεκριμένα:

• Παρέχονται κίνητρα για την ανάπτυξη μεθόδων ασφαλούς αξιοποίησης και επεξεργασίας των επικίνδυνων αποβλήτων, στις βιομηχανίες τις οποίες τα παράγουν.
• Παρέχονται επίσης κίνητρα σε μεγάλες βιομηχανίες (όπως η ΛΑΡΚΟ, η ΔΕΗ και η «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ») να δημιουργούν Χώρους Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) υπολειμμάτων τους μέσα στις ίδιες τις εγκαταστάσεις τους.
• Προωθούνται ιδιωτικές επενδύσεις για την κατασκευή μονάδων καύσης επικίνδυνων αποβλήτων (ιατρικών, ζωικών υποπροϊόντων κ.ά.) στην Ελλάδα (χωρίς να υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός για το πού θα γίνουν) με δυνατότητα μάλιστα να υποδέχονται απόβλητα και από το εξωτερικό!

Μεγάλο ερώτημα αποτελεί το τι θα γίνουν οι 600.000 τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων που βρίσκονται σήμερα αποθηκευμένοι σε χώρους των βιομηχανιών που τις παρήγαγαν (διυλιστήρια, χαλυβουργίες, λιπασματοβιομηχανίες, χημικών, αλουμινίου, ηλεκτρικής ενέργειας κ.ά.). Το μόνο που επισημαίνεται είναι ότι αυτοί οι χώροι θα πρέπει να απορρυπανθούν χωρίς να δίδεται κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Επίσης για τα καρκινογόνα πολυχλωριωμένα διφαινύλια - τριφαινύλια (κλοφέν), τα οποία θα πρέπει να εξαλειφθούν έως το 2010, όπως και για τα φυτοφάρμακα, προβλέπεται η εξαγωγή τους, καθώς δε συμφέρει η κατασκευή μονάδας αδρανοποίησής τους στην Ελλάδα.

Σημειώνουμε ότι, σύμφωνα με την καταγραφή που περιλαμβάνεται στον Εθνικό Σχεδιασμό, στην Ελλάδα παράγονται ετησίως 330.000 τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων, από τις οποίες μόνο το 38% υποβάλλεται σε εργασίες αξιοποίησης, ενώ το 62% διατίθεται σχεδόν ολοκληρωτικά ανεξέλεγκτα. Οι μεγαλύτερες ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων παράγονται στην Αττική (48,5%), την Κεντρική Μακεδονία (12,6%), τη Στερεά Ελλάδα (10,2%), τη Θεσσαλία (6,9%) και τη Δυτική Ελλάδα (5,2%).