«ΔΥΟ ΔΑΧΤΥΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ» Η ΔΙΑΦΟΡΑ: «Με δύο σαφείς κινήσεις - μηνύματα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δε φαίνεται να θέτει κάθετες διαχωριστικές γραμμές με το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις μεταρρυθμίσεις στην ανώτατη παιδεία, αλλά κινούμενος σε μια μη ομολογούμενη συναίνεση έσπευσε πίσω από τον εύλογο καταγγελτικό λόγο να συμφωνήσει εμμέσως με τον πυρήνα των αλλαγών που προτείνει η κυβέρνηση (...) επανέφερε το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων και δε ζήτησε την απόσυρση του νομοσχεδίου» (το ρεπορτάζ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΜΕ ΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ: «Οι ισχυρότεροι σύμμαχοι που διαθέτει η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αλλάξει τους κανόνες στα πανεπιστήμια δεν προέρχονται από τον φυσικό της χώρο. Στην "πρωτοβουλία των χιλίων" η οποία άσκησε καταλυτική παρέμβαση στις εξελίξεις, πρωτοστατεί η ελίτ της κεντροαριστερής διανόησης. Στη βιτρίνα της βρίσκονται αυστηρώς προσωπικές επιλογές στενών συνεργατών του κ. Γ. Παπανδρέου και επώνυμα στελέχη της "εκσυγχρονιστικής" πτέρυγας του ΣΥΝ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πολιορκητικός κριός της πρωτοβουλίας αποτελεί και τη "φρουρά" του βιβλίου ιστορίας της Στ' Δημοτικού που σηματοδοτεί τη μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που η Ελλάδα προσδιορίζεται στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο» (η Γιούλη Μανώλη στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ: «Εκπλήσσει το ΠΑΣΟΚ για την αδυναμία του να επιτελεί αυτό το κεντρικό αντιπολιτευτικό του καθήκον (...) εκπλήσσει λόγω της επιμονής της ηγεσίας του να αναζητεί συμπτώσεις και συναντήσεις με την κυβερνητική πολιτική. Οι διαφορές είναι τόσο δυσδιάκριτες που χρειάζεται ειδική προσπάθεια για να παρουσιάζονται αντιθέσεις ενώ η επιλογή είναι να "παίζει" και το ΠΑΣΟΚ στα ίδια θέματα με συγγενείς επιλογές» (η έκπληξη στο κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ)