Τι περιπέτεια και αυτός ο λιανός άντρας! Γνώρισε ολόκληρο - και απ' όλες τις πλευρές - το «αμερικάνικο όνειρο». Η μεγάλη και πλούσια αυτή χώρα τού έδωσε έδαφος να καλλιεργήσει. Του αναγνώρισε το ταλέντο. Τον έφερε στην πρώτη γραμμή. Και αμέσως άρχισε να ζητάει «ανταλλάγματα»! Εμείς σου δώσαμε, δος μας τώρα και εσύ! Του ζήτησαν να κόβει, σύμφωνα με τις εμπορικές ανάγκες, τα έργα του. Σχεδόν με κρύα καρδιά δέχτηκε. Του ζήτησαν να διορθώνει σενάρια άλλων. Αλλοτε να δουλεύει χωρίς να αμείβεται. Και αυτά τα δέχτηκε (με κρύα καρδιά). Του ζήτησαν να γίνει καταδότης (μαύρη λίστα). Είπε όχι...
Μετά το «όχι» ήρθε η σιωπηλή καταδίκη και μετά η κατηφόρα. Αυτός που γέμισε τα ταμεία, με Χόμφρεϊ Μπόργκαρντ, Ρόμπερτ Μίτσαμ, με μεγάλους σκηνοθέτες, με εξαιρετικές κινηματογραφικές επιτυχίες, τα τελευταία χρόνια της ζωής του δούλευε φορτηγατζής για να επιβιώσει. Στο τέλος πέθανε στην ψάθα.
«Μην χάσετε τον Buzz, μια καταπληκτική, μια μοναδική φιγούρα. Ενας Ζορμπάς με τα όλα του», έγραφα από το περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης! Σπάνια θα ακούσετε τόσο καθαρό λόγο, επιμένω και πάλι. Σπάνια θα δείτε έναν (πράγματι) τόσο ελεύθερο άνθρωπο. Θα χαρείτε πραγματικά με τη γνωριμία του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί. Και τιμούν τον Ανθρωπο!