1. Αν δεν έχεις μεγαλώσει σε μια δύσκολη γειτονιά, ακούγοντας τους γονείς σου να σκοτώνονται από το πρωί έως το βράδυ για λεφτά, αν δεν έχεις φάει ώρες ολόκληρες σε σκοτεινές καφετέριες χωρίς να περιμένεις τίποτα, παρακολουθώντας όπως σε σίριαλ τη νεότητά σου να χάνεται, αν δεν έχεις συνταξιδέψει στο μόνον της ζωής σου ταξίδειον παρέα με την πρέζα, αν δεν κατέβηκες στο γήπεδο Καραϊσκάκη για να χτυπήσεις και να χτυπηθείς, δε θα μπορέσεις ποτέ να καταλάβεις το σημάδι του νεκρού χούλιγκαν.

2. Η αγγελική ευαισθησία και ο τηλεοπτικός λόγος του αρχιεπισκόπου ημών Χριστοδούλου δε φτάνει σ' αυτές τις γειτονιές των χούλιγκαν, γιατί απλούστατα ο ιερός κλήρος δεν έχει ν' αποκομίσει κανένα κέρδος. Αντιθέτως, η δημοσιογραφία της συμφοράς, που είναι διαδεδομένη σε κάθε γωνιά, έτριβε τα χέρια της πάνω από τον ετοιμοθάνατο νεαρό, προβάλλοντας ξανά και ξανά το σώμα του που έσβηνε μπροστά στις κάμερες αντί στο δωμάτιο εντατικής ενός νοσοκομείου, καθηλώνοντας έτσι κάθε τρομολάγνο μικροαστό που δε χορταίνει τη φρίκη του με τίποτα. Οσο για τους φερόμενους ως σοβαρούς δημοσιογράφους, οι οποίοι ανέλυαν από καθέδρας τα ανελέητα γεγονότα, κατόρθωσαν για άλλη μια φορά ν' αποδείξουν πόσο δεν επιθυμούν να έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Χειρότεροι και από κοράκια, χρησιμοποιούν ό,τι πέφτει στα χέρια τους προκειμένου να το κηδέψουν - πάντοτε με καθωσπρέπει τρόπους («τι μας περάσατε!») - ανεβάζοντας έτσι την τηλεθέαση. Γιατί ένας είναι ο σκοπός: να μην τους κουνήσει ποτέ το αφεντικό από το κανάλι όπου σαπίζουν αεί γηρασκόμενοι.

3. Αφού όλα επαναλαμβάνονται με μαθηματικό τρόπο, πιστεύω πως είμαστε πολύ κοντά στην ημερομηνία της 15ης Απριλίου 1989, τότε που μέσα στο γήπεδο του Σέφιλντ στη Βρετανία έχασαν τη ζωή τους, μετά από συγκρούσεις, 95 οπαδοί και των δύο ομάδων που λάμβαναν μέρος στο παιχνίδι.

4. Ο Καραμανλής είναι τυφλός, όπως όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί. Αν θέλεις να δεις τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα, δεν έχεις παρά να πας την Κυριακή στο γήπεδο. Ανάμεσα στους βετεράνους της εξέδρας, που στέκονται σιωπηλοί, μπορείς να διακρίνεις και κάποιους θρασύδειλους Χρυσαυγίτες που περιμένουν τα «πελατάκια» τους, όπως αποκαλούν τους πιτσιρικάδες, αλλά και τους μεγαλοσχήμονες που βρίσκονται υπεράνω όλων. Οι πάντες συμμετέχουν σ' αυτό το κυριακάτικο ραντεβού, που άλλο σκοπό δεν έχει από τη σύγκρουση απελπισμένων παιδιών υπό το βλέμμα του νόμου. Παράδειγμα τρανταχτό για το πώς το ποδόσφαιρο έχει αφομοιωθεί από την κυρίαρχη ιδεολογία. Μην ξεχνάμε εδώ ότι η Χούντα είχε χρησιμοποιήσει τον Παναθηναϊκό για να γίνει η βιτρίνα της και οι ποδοσφαιριστές της είχαν γίνει τα αγαπημένα παιδιά του Παπαδόπουλου.

Οι τεχνικοί της εξουσίας ξέρουν και καταφέρνουν να ανανεώνουν τα ραντεβού σύγκρουσης στα γήπεδα, αποφορτίζοντας έτσι τον κόσμο από το προσωπικό του δράμα. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά πως όπως τα ινδικά χοιρίδια μέσα στα κλουβιά στρέφουν την επιθετικότητά τους απέναντι στο έτερό τους ήμισυ, λόγω αδυναμίας να στραφούν σε αυτόν που τους έχει στερήσει την ελευθερία τους, έτσι και οι νέοι, αγνοώντας την πραγματική τους δύναμη, μετατρέπουν τη δυσαρέσκεια σε επιθετικότητα απέναντι στον φίλαθλο της αντίπαλης ομάδας. Ξέρουν πως αν αυτή η δύναμη διοχετευόταν στην καθημερινότητα, η πραγματικότητα θα ήταν διαφορετική.