Τη μνήμη ενός ακόμα αγωνιστή - μέσα από την ατέλειωτη σειρά των πεσόντων πατριωτών του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα 1940-'49 - παλικαριού της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, του Παναγιώτη Λυμπινάκη, τίμησαν οι συμπατριώτες-συναγωνιστές, συγγενείς και φίλοι του, στο χωριό Χρυσοσκαλίτισσα του Νομού Χανίων στην Κρήτη, πρόσφατα.

Φέτος συμπληρώθηκαν 53 χρόνια από τότε που ο ήρωας Λυμπινάκης, μέλος ομάδας του ΔΣΕ, πιάστηκε στη Δυτική Κρήτη από τα όργανα του μισαλλόδοξου καθεστώτος της εποχής, την ώρα που πήγαινε να γεμίσει νερό τα παγούρια των συντρόφων του. Τα τρομακτικά βασανιστήρια, στα οποία τον υπέβαλαν, δε στάθηκαν ικανά να τον κάνουν να προδώσει τους συντρόφους του. Πέθανε κυριολεκτικά κομματιασμένος, αλλά με το στόμα του «κλειστό».

Μετά το μνημόσυνο που τέλεσαν οι συγγενείς και οι αντιστασιακοί της περιοχής στη Μονή της Χρυσοσκαλίτισσας, οι παραβρισκόμενοι επισκέφθηκαν το χώρο όπου έχει ανεγερθεί μνημείο, με την προτομή του ήρωα. Στη σεμνή αυτή τελετή πήραν ακόμη μέρος εκπρόσωπος του Δήμου Εννιαχωρίων, που κατέθεσε στεφάνι, του ΚΚΕ, αντιπροσωπείες από το Δήμο Χανίων, το χωριό Παλαιά Ρούματα, την Επιτροπή Ειρήνης, Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και άλλους μαζικούς φορείς του Νομού Χανίων.

Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο συμπολεμιστής του αγωνιστή Λυμπινάκη, Παναγιώτης Περδικάκης, ο οποίος μίλησε με πολλή συγκίνηση και αγάπη για τον αξέχαστο - όπως είπε - σύντροφό του. «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ - τόνισε - στο χώρο της θυσίας και του ηρωισμού του συναγωνιστή και συντρόφου μου στην Εθνική Αντίσταση και το ΔΣΕ Παναγιώτη Λυμπινάκη, για να αποδώσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του. Γενναίος, όπου με αφάνταστο ηρωισμό έδωσε ένα γερό μάθημα στο φασισμό και σκοταδισμό της εποχής. Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που κατά τύχη επέζησα και σήμερα βρίσκομαι εδώ. Πολεμήσαμε πλάι πλάι στο ίδιο μετερίζι, για ένα καλύτερο κόσμο χωρίς φτώχεια και μιζέρια, για ψωμί, δουλιά και ελευθερία». «Δεν πρόδωσες - είπε παρακάτω ο ομιλητής -τους συντρόφους σου, στάθηκες άξιος στρατιώτης του ΔΣΕ. Ας θυμάται η γενιά μας και να διδάσκονται οι νεότεροι από την αυτοθυσία και τον ηρωισμό σου. Πάντα θα βρίσκεσαι μέσα στις ψυχές μας, αξέχαστέ μας συναγωνιστή».