Η επίσκεψη θυμίζουμε ότι έγινε μετά από πρόσκληση του Ναμπίχ Μπέρι, προέδρου του λιβανέζικου Κοινοβουλίου και επικεφαλής του σιιτικού κόμματος «Αμάλ», με στόχο την έκφραση αυτών ακριβώς των ευχαριστιών. Ο Ναμπίχ Μπέρι υποδέχτηκε την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο γραφείο του.

Ο πρόεδρος του λιβανικού Κοινοβουλίου υπογράμμισε ότι η έκβαση της ισραηλινής εισβολής, του περασμένου καλοκαιριού, λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί ουσιαστικά αποτελεί νίκη κατά της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Και αυτό γιατί είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι η Ουάσιγκτον όχι μόνο έδωσε το πράσινο φως στον ισραηλινό στρατό για να εισβάλει στο Λίβανο, αλλά είχε σχεδόν την «επίβλεψη» των επιχειρήσεων, αφήνοντας στο Ισραήλ αρκετό χρόνο, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του.

Ο Ναμπίχ Μπέρι εξέφρασε την άποψη ότι η τωρινή όξυνση της πολιτικής ατμόσφαιρας στο Λίβανο οφείλεται, σαφώς, σε «δάκτυλο» ισραηλινό και αμερικανικό, εκτιμώντας ότι η πρόκληση μιας εσωτερικής αντιπαράθεσης, τακτική που έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν, είναι, σε τελική ανάλυση, πολύ πιο επικίνδυνη. Υπογράμμισε, όμως, ότι μπορεί στο Λίβανο τα ζητήματα θρησκευτικού δόγματος να παραμένουν εξαιρετικά ευαίσθητα, αλλά τόσο κατά τη δεκαετία του '80 όσο και το περασμένο καλοκαίρι, δυνάμεις διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων και ιδεολογικών αφετηριών, όπως είναι το σιιτικό «Αμάλ», του οποίου ηγείται ο ίδιος, και η σιιτική «Χεζμπολάχ», βρέθηκαν να αντιστέκονται δίπλα δίπλα απέναντι στους κατακτητές και στους εισβολείς, αντιστοίχως, με το Λιβανικό ΚΚ.

Τέλος, υποστήριξε ότι η παρουσία της δύναμης του ΟΗΕ στα ισραηλινο-λιβανικά σύνορα συμφέρει, από μια άποψη, το λιβανικό λαό, προκειμένου οι χιλιάδες αυτοί στρατιώτες να «γίνουν αυτόπτες μάρτυρες» της ισραηλινής τακτικής και κατοχής. Συμπλήρωσε ότι όσο παραμένουν στη συγκεκριμένη περιοχή και δεν αναμειγνύονται στα εσωτερικά του Λιβάνου, δε θα αποτελέσουν πρόβλημα.

Κατά τη συνάντηση της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ με αντιπροσωπεία του Λιβανέζικου ΚΚ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ Κχαλέντ Χαντάτα, κυριάρχησε η ενημέρωση και η ανταλλαγή απόψεων για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στο Λίβανο. Κατάσταση ιδιαίτερα οξυμένη, μετά τον εντοπισμό των πτωμάτων δύο νεαρών δρούζων από την ίδια οικογένεια σε σιιτική περιοχή.

Ο Κχαλέντ Χαντάτα εκτίμησε, υποδεχόμενος την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στα γραφεία του Κόμματος στη Βηρυτό, ότι «τα κίνητρα των δύο αυτών δολοφονιών δε φαίνεται να είναι μόνο ή σαφώς πολιτικά και αυτό είναι σχετικά ενθαρρυντικό γιατί, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, αυτές τις πρώτες ώρες της εφαρμογής των μέτρων, η κατάσταση μοιάζει να βαίνει προς εκτόνωση». Συμπλήρωσε, όμως, ότι με δεδομένη την πολιτική ιστορία και τις συνθήκες στο Λίβανο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει πάντα κίνδυνος για μια εμφύλια σύρραξη, ιδιαίτερα ενόψει των προεδρικών εκλογών του Σεπτέμβρη.

Υπογράμμισε πως, τον τελευταίο καιρό, υπάρχει η αίσθηση ότι η ένταση προώθησης των αμερικανικών σχεδίων για την περιοχή βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία, και αυτό έχει οδηγήσει και τις εγχώριες φιλικά προσκείμενες στην Ουάσιγκτον πολιτικές δυνάμεις να χαμηλώσουν τους τόνους της αντιπαράθεσης. Υποστήριξε, δε, ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διάφορες προσπάθειες «μέσω τρίτων» για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης ως προς το πρόσωπο του υποψήφιου Προέδρου, εκτιμώντας ότι έχει αναβαθμιστεί ο «ρόλος» της Σαουδικής Αραβίας, ιδιαίτερα μετά την άμεση παρέμβασή της για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας στην Παλαιστίνη.

Ο ΓΓ της ΚΕ του Λιβανέζικου ΚΚ τόνισε ότι η δράση του κόμματος στην παρούσα φάση έχει δύο βασικές κατευθύνσεις: Τη διατήρηση της εθνικής ενότητας της χώρας όχι με προσωρινές λύσεις αλλά μέσα από τη δημιουργία ενός πολιτικού μετώπου εθνικών και κοσμικών δυνάμεων και την αντιμετώπιση της δυσχερέστατης οικονομικο-κοινωνικής κατάστασης, η οποία έχει χειροτερεύσει περαιτέρω από τις επιλογές της κυβέρνησης Σινιόρα. Επανέλαβε ότι το ΚΚ επιμένει στην αναγκαιότητα αλλαγής του εκλογικού συστήματος, έτσι ώστε να αποδεσμευτεί από τα θρησκευτικά δόγματα, που καθιστούν εξαιρετικά ευάλωτη τη σταθερότητα της χώρας.

Το ΛΚΚ επιμένει, επίσης, στην άποψη ότι το ζήτημα του αφοπλισμού των λιβανέζικων οργανώσεων, όπως είναι η «Χεζμπολάχ», είναι κάτι που θα πρέπει να λυθεί μέσα από διάλογο αποκλειστικά και μόνο των λιβανέζικων πολιτικών δυνάμεων, αφού πρώτα απελευθερωθούν οι Λιβανέζοι κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές και αποχωρήσει ο ισραηλινός στρατός από τα κατεχόμενα αγροκτήματα Σεμπάα. Τέλος, υπογράμμισε τη διαφωνία του ΚΚ ως προς την ανάπτυξη της δύναμης του ΟΗΕ στο Νότιο Λίβανο.

Λίγο πριν ολοκληρωθεί η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Λίβανο, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον στρατηγό Μισέλ Αούν, χριστιανό μαρωνίτη, του οποίου το κόμμα συμπράττει με την αντιπολίτευση στο αίτημά της για παραίτηση της κυβέρνησης Σινιόρα και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ή για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στη βάση των πολιτικών δεδομένων που αναδύθηκαν μετά την ισραηλινή εισβολή του καλοκαιριού. Ο στρατηγός Αούν ευχαρίστησε με τη σειρά του το ΚΚΕ για την ανοιχτή υποστήριξή του με σειρά ενεργειών προς τη λιβανική αντίσταση και το λαό της χώρας.

Υπογράμμισε ότι χρησιμοποιείται πολύ και από πολλούς η έννοια της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, αλλά πίσω τους κρύβονται υπόγειες πολιτικές που στοχεύουν στον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας. «Πρώτα όλοι εμφανίζονται να μάχονται για τη δημοκρατία και μετά σταδιακά αποκαλύπτεται η αλήθεια, όπως έγινε στο Ιράκ και όπως γίνεται τώρα στο Λίβανο», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας τις πιέσεις για αφοπλισμό της σιιτικής «Χεζμπολάχ», υπενθύμισε ότι η οργάνωση συμμετείχε ενεργά και κομβικά στην αντίσταση απέναντι στον ισραηλινό εισβολέα και δεν μπορεί να αφοπλιστεί όσο υπάρχει κατοχή σε λιβανικά εδάφη, όπως είναι τα αγροκτήματα Σεμπάα, και όσο το Ισραήλ συνεχίζει τις προκλήσεις του και παραμένουν Λιβανέζοι κρατούμενοι στις φυλακές του. «Η κατάσταση είναι εξαιρετικά απλή, αν το Ισραήλ αποφασίσει να σεβαστεί τα δικαιώματα του Λιβάνου και εξαλειφθούν τα πραγματικά αίτια της κατοχής, τότε δε θα υπάρχει λόγος για ύπαρξη ένοπλης αντίστασης. Η κατάσταση γίνεται δύσκολη όσο το Ισραήλ δεν αναγνωρίζει αυτά τα δικαιώματα» συμπλήρωσε.

Εκτίμησε ότι η τρομοκρατική δράση στο λιβανικό χώρο δε σχετίζεται με λιβανικές πολιτικές δυνάμεις αλλά με «δάκτυλο» άλλων χωρών, όπως είναι τα εμιράτα του Κόλπου, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν στοιχεία και για σχετική χρηματοδότηση. Επίσης, επέρριψε ευθύνες σε ορισμένες ντόπιες πολιτικές δυνάμεις, αυτές που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, γιατί με τη στάση και τις πολιτικές θέσεις που υιοθετούν «διευκολύνουν» την εκδήλωση αυτής της τρομοκρατίας και στρέφουν λανθασμένα τα «πυρά» τους κατά δυνάμεων της λιβανικής αντίστασης, όπως η «Χεζμπολάχ», υποσκάπτοντας ουσιαστικά το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και διαφωνίας της λιβανικής αντιπολίτευσης.

Η Αλέκα Παπαρήγα, από την πλευρά της, στις συναντήσεις που είχε, υπογράμμισε ότι η λιβανέζικη αντίσταση, που οδήγησε στην απόκρουση του ισραηλινού εισβολέα, είναι ένα ισχυρότατο θετικό μήνυμα για τους λαούς, το οποίο ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια του Λιβάνου και αφορά όλους τους λαούς. Εκτίμησε ότι υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία στην πρόσφατη ιστορία του Λιβάνου και της Ελλάδας, ιδιαίτερα όσον αφορά στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που έχουν δεχτεί και συμφώνησε ότι οι πλέον επικίνδυνες είναι εκείνες που στοχεύουν στην πρόκληση εσωτερικής αντιπαράθεσης, και συνήθως υποβοηθούνται και από εγχώριες πολιτικές δυνάμεις. Συμπλήρωσε, δε, ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, και ιδίως ΗΠΑ - Ισραήλ, δεν έχουν έχουν παραιτηθεί σε καμία περίπτωση από την προσπάθειά τους να υποτάξουν το Λίβανο.

Επανέλαβε ότι το ΚΚΕ γνωρίζει το αμερικανικό σχέδιο «εκδημοκρατισμού» της Μέσης Ανατολής, που υιοθετήθηκε και από ΝΑΤΟ - ΕΕ, και το απορρίπτει κατηγορηματικά επιμένοντας ότι οι λαοί είναι οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να καθορίζουν την τύχη της χώρας τους. «Δεν πιστεύουμε σε αυτή τη δημοκρατία, γιατί πίσω από αυτή κρύβονται ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και αυτό οδηγεί σε πολέμους και σε σφαγές αθώων, όπως έγινε και στο Λίβανο» είπε, συνεχίζοντας με νόημα ότι υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι πόλεμοι.

Εκτίμησε ότι τα τελευταία χρόνια οι επαφές των ελληνικών κυβερνήσεων με τις αραβικές χώρες έχουν, κυρίως, οικονομικό πλαίσιο και χρησιμοποιούνται για την προώθηση των θέσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ, μέσα, μάλιστα, από μια προσπάθεια αξιοποίησης των εξελίξεων, που υπό πιέσεις δρομολογούνται, σε μία περιοχή, π.χ. στην Παλαιστίνη, προκειμένου να εκβιαστούν ανάλογες εξελίξεις και σε άλλη περιοχή, π.χ. στο Λίβανο. «Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, παρά το βελούδινο λόγο που υιοθετούν, επί της ουσίας συστρατεύονται με τις ιμπεριαλιστικές επιλογές, κάτι που φάνηκε και στη συμφωνία τους για αυτονόμηση του Κοσσυφοπεδίου ή στη θετική αντίδραση της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών ως προς την ανάγκη συμμετοχής της Ελλάδας στην αμερικανική "αντιπυραυλική ασπίδα", μια εξέλιξη που σαφώς στρέφεται κατά των λαών της περιοχής» υπογράμμισε.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ διευκρίνισε ότι η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων δε συνάδει, απαραίτητα, με το αίσθημα της ελληνικής κοινής γνώμης και του ελληνικού λαού, που επανειλημμένως έχει καταταχθεί από τις ΗΠΑ, μεταξύ των λαών που τρέφουν τα πλέον αντιαμερικανικά αισθήματα σε σημείο τέτοιο που να ασκούνται πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση για το «πόσο θα ανεχτεί αυτή την κατάσταση και όσους την καλλιεργούν, όπως τους Ελληνες κομμουνιστές». Παρ' όλα αυτά, κατέληξε, το ΚΚΕ υποστηρίζει και θα συνεχίζει να υποστηρίζει, εκφράζοντας ποικιλοτρόπως την αλληλεγγύη του, κάθε κίνημα αντίστασης κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, ασχέτως των συγκεκριμένων διαφωνιών σε πολιτικές θέσεις που μπορεί να έχει με τις δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτό, καθώς, όπως είπε, «το ΚΚΕ δεν ταυτίζεται με καμία θρησκεία λόγω ιδεολογίας, αλλά δεν ενοχοποιεί και καμία θρησκεία, πόσο μάλλον δεν μπορεί να δεχτεί τα προσχήματα περί ισλαμικού κινδύνου».