Πάντως, δεν μπορούσε να μην καταλήξει για άλλη μια φορά στα γνωστά περί του ότι το ΚΚΕ κινείται στα όρια της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, ότι «δεν έχουν αποδεχτεί πλήρως την κοινοβουλευτική δημοκρατία και το λέει το καταστατικό τους ότι η εξουσία μπορεί να καταληφθεί μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ή με άλλα μέσα». Για να επιβεβαιώσει πως όλος του ο καημός είναι να παραμείνει ο λαός στο περιθώριο, με μόνο δικαίωμα να επιλέγει κάθε τέσσερα χρόνια ποιος από το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής θα αναλαμβάνει να διαχειρίζεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Γι' αυτό και η επίθεση στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ διακηρύσσει ανοιχτά και παλεύει να βγει ο λαός στο προσκήνιο και να γίνει πραγματικός πρωταγωνιστής των εξελίξεων.