Ο Β. Πάικος είναι δημοσιογράφος (Ρ/Σ 9.84 και κυριακάτικη «Αυγή»). Ο Ν. Βούτσης είναι στέλεχος του ΣΥΝ. Τα αισθήματα και των δύο για το ΚΚΕ γνωστά και πολλάκις εκφρασμένα. Χτες, ο πρώτος πήρε συνέντευξη από τον δεύτερο. Η οποία ξεκίνησε με την ερώτηση: «Πώς εξηγείτε τη διαρκή επιθετικότητα του ΚΚΕ εναντίον σας;». Και η απάντηση: «Προφανώς είναι ένδειξη πολιτικής αμηχανίας και νευρικότητας, δείχνει και στενούς ορίζοντες. Δηλαδή είναι έλλειψη ευρύτερης ενόρασης και ευθύνης για την Αριστερά».

Αμηχανία και νευρικότητα καταδεικνύουν οι σπασμωδικές και αφοριστικές αναφορές στο ΚΚΕ από τα στελέχη του ΣΥΝ, αδυνατώντας να απαντήσουν συγκροτημένα και επαρκώς στην κριτική που τους ασκείται για τις θέσεις τους και τα πεπραγμένα τους. Για παράδειγμα: Ο Συνασπισμός των «ευρύτατων» οριζόντων, με ενόραση και ευθύνη ψήφισε το Μάαστριχτ. Για το γεγονός αυτό το ΚΚΕ τού άσκησε τότε και του ασκεί και σήμερα κριτική, δεδομένης της βαρύτητας της πράξης αυτής. Την οποία ο ΣΥΝ επαναβεβαίωσε με την προσχώρησή του στο Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς που δεσμεύεται απέναντι στην ΕΕ για σεβασμό των αρχών και των συνθηκών της. Ο Ν. Βούτσης σε συνεδρίαση της ΚΠΕ του κόμματός του, προσπέρασε αυτή την κριτική με τη φράση: «Και ποιος θυμάται σήμερα το Μάαστριχτ;»!

«Είναι πολύ μεγάλη κουταμάρα το συναινετικό δικομματισμό να τον αντιμετωπίζουμε μεταφυσικά, σαν κάτι που δεν μπορούμε να το ανατρέψουμε και να τρωγόμαστε για επιμέρους, σοβαρά μεν, αλλά για επιμέρους ζητήματα» είπε. Με τη μεταφυσική το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ καλή σχέση. Σε αντίθεση με όσους προσδοκούν το θαύμα του «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Το ΚΚΕ παλεύει για την ανατροπή όχι μόνο του δικομματισμού αλλά ολόκληρου του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για να συνεγείρει τον λαό, να του εμπνεύσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του ότι μπορεί να το κάνει. Ο ΣΥΝ συνεργάζεται με τον δικομματισμό. Με τη φιλοδοξία για μια διαχείριση με ενισχυμένα κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Και ποια είναι τα επιμέρους; Η στάση απέναντι στην ΕΕ, η αποδοχή του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ, του ευρωστρατού, της διεύρυνσης και της πολιτικής της ενοποίησης; Επιμέρους το σχέδιο Ανάν; Επιμέρους η στάση απέναντι στα ιμπεριαλιστικά προσχήματα περί τρομοκρατίας; Επιμέρους η προσπάθεια να πληγούν πάση θυσία οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα συνδικάτα; Μόλις προχτές η παράταξη του ΣΥΝ στην ΠΟΕ ΟΤΑ νομιμοποίησε την πραξικοπηματική εκδίωξη της ΔΑΣ από το προεδρείο. Επιμέρους το χειροκρότημα στην κεντροαριστερά; Επιμέρους είναι να σπέρνεις αυταπάτες στον λαό, να τον απομακρύνεις συνειδητά από τον δρόμο που θα τον οδηγήσει στη δική του εξουσία; Επιμέρους η αποκήρυξη του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα μαζί και όλων των επιτευγμάτων και της τεράστιας προσφοράς του;

Πράγματι αυτά είναι «επιμέρους» για τον ΣΥΝ. Το είπε και ο Ν. Βούτσης: «Δε χρειάζεται κάθε μέρα να μαλώνεις για το εάν η ΕΕ είναι πίσω απ' όλα τα κακά αυτού του τόπου ή αν, αντίθετα, θα έπρεπε να υπάρχουν ενωτικοί αγώνες μέσα στην ΕΕ για να τραβήξει έναν άλλο δρόμο με άλλους συσχετισμούς. Το να αναλωνόμαστε εμείς με αυτό το θέμα, είναι προφανές πως οδηγεί σε απαξίωση τα άλλα μέτωπα, τα κύρια». Οπως ας πούμε η διάσωση της οχιάς της Μήλου... `Η η κήρυξη του Ιούνη «σε μήνα για το περιβάλλον»! Είπε ο Ν. Βούτσης: «Κάναμε πολλές εκδηλώσεις, βγάλαμε υλικό, φέραμε τα θέματα στη Βουλή, βοηθήσαμε για την παραλία του Ελληνικού και τώρα έρχονται και από άλλες πλευρές, βοηθούσας και της παρουσίας του Αλ Γκορ, και οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων να επανατοποθετηθούν. Ερχεται το ΠΑΣΟΚ να κάνει κριτική στην κυβέρνηση που φέρνει αυτή τη δασοκτόνα τροπολογία. Δηλαδή το περιβάλλον ξαφνικά αναβαθμίζεται και με τη δικιά μας προσπάθεια σ' έναν πολύ δύσκολο καιρό»!

Ευτυχώς που υπάρχει ο ΣΥΝ και ο Γκορ και ανάγκασαν το ΠΑΣΟΚ να επανατοποθετηθεί. Ο Γκορ και το ΠΑΣΟΚ! Και ο ΣΥΝ να τους ξεπλένει αμαρτίες. Οπως αυτή που από διαφορετικές θέσεις διέπραξαν «ποτίζοντας» ως το «κόκαλο» τα Βαλκάνια με απεμπλουτισμένο ουράνιο.

Ενα τελευταίο. Μιας και ο Ν. Βούτσης δήλωσε ότι είναι «ρεαλιστική η διεκδίκηση ενός διαφορετικού δρόμου», μήπως θα ήθελαν εκεί στον ΣΥΝ να διευκρινίσουν τι ακριβώς εννοούν; Ποιον δρόμο, που θα οδηγήσει πού; Ποια πρόταση εξουσίας έχουν δηλαδή και την καταθέτουν προς συζήτηση; Λέμε, μήπως...