Σχεδόν κάθε βδομάδα που περνά η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, μνημονεύει με τα γνωστά «κοσμητικά» το καθεστώς Μιλόσεβιτς ή παρεμβαίνει με διάφορους τρόπους στις προγραμματισμένες για τις 24 του Σεπτέμβρη προεδρικές, βουλευτικές και τοπικές εκλογές στην ΟΔ Γιουγκοσλαβία. Οι παρατηρήσεις της επί των «παράνομων» συνταγματικών αλλαγών που έγιναν στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας προ της κήρυξης των εκλογών, οι προ ημερών εκκλήσεις της προς τους Γιουγκοσλάβους ψηφοφόρους περί της «σημαντικής ευκαιρίας» που έχουν για την «εκδημοκρατικοποίηση» της Σερβίας, οι «ενέσεις ενθάρρυνσης» της σερβικής αντιπολίτευσης, αλλά και οι «πολύτιμες συμβουλές» της προς το - εις το διηνεκές; -διασπασμένο αντικυβερνητικό μέτωπο των δεκάδων σερβικών παρατάξεων σχετικά με τη στρατηγική που θα μπορούσε να τους οδηγήσει στη «νίκη», θα καταγραφούν ως πολυποίκιλα «μνημειώδεις» στα μελλοντικά βιβλία ιστορίας.

Εντούτοις, προχτές, η Μαντλίν Ολμπράιτ «εξέπληξε» με μία δήλωση που φάνηκε να προδιαγράφει την - αρκετά πιθανή κατά ορισμένους - ήττα των υποψήφιων της αντιπολίτευσης στην κούρσα των ομοσπονδιακών προεδρικών εκλογών του ερχόμενου Σεπτέμβρη. Αντί για νουθεσία, η κ. Ολμπράιτ φάνηκε να δίνει «παρηγοριά» στον αντιπολιτευόμενο ...«Σέρβο ασθενή», λέγοντας πως «ακόμη και με τον Μιλόσεβιτς στην εξουσία, η αντιπολίτευση θα μπορούσε να αποσπάσει καλά αποτελέσματα και να αναδειχτεί σε κίνημα ικανό να φέρει τη δημοκρατία σ' όλη τη Γιουγκοσλαβία». Τι να άλλαξε άραγε και η κ. Ολμπράιτ δε μίλησε εκείνη την πρώτη - και τελευταία; - φορά για νίκη της αντιπολίτευσης;

Μέχρις ότου όμως γίνει κάτι τέτοιο και η «γερακίνα» Μαντλίν Ολμπράιτ θα πάρει - ελπίζουμε τη θέση που πραγματικά της αξίζει...- τη θέση της στις σελίδες της Ιστορίας.