Το ΚΚΕ το είχε πει από την αρχή. Η συζήτηση για την τοποθέτηση των αποθεματικών στο «δομημένο» ομόλογο δεν πρέπει να οριοθετηθεί στις τεχνικές λεπτομέρειες της συγκεκριμένης περίπτωσης. Κάτι τέτοιο θα έκρυβε το κύριο πρόβλημα, που είναι η τοποθέτηση των αποθεματικών στον τζόγο των χρηματαγορών γενικά. Και σε ό,τι αφορά τους κομμουνιστές, το πράγμα είναι ξεκάθαρο: Οσοι με την πολιτική και τις αποφάσεις τους ευνοούν άμεσα ή έμμεσα τον τζόγο με τις συλλογικές αποταμιεύσεις των εργαζομένων, έχουν τεράστιες πολιτικές ευθύνες και είναι, έτσι κι αλλιώς, υπόλογοι απέναντι στο λαό!

Με αυτή την έννοια το κύριο ζητούμενο στην υπόθεση είναι να φωτιστούν όλες οι πλευρές της λεγόμενης αξιοποίησης των αποθεματικών, αλλά και του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος συνολικά, να βγουν συμπεράσματα για το χαρακτήρα της πολιτικής που ακολουθείται μέχρι σήμερα και να διατυπωθούν προτάσεις-αιτήματα, για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα. Συνολικά. Με τα αποθεματικά, αλλά και με το σύστημα χρηματοδότησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις εισφορές και την τεράστια εισφοροδιαφυγή, με τις δαπάνες των Ταμείων και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, με τις καλύψεις που προσφέρει το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις συντάξεις κ.ο.κ. Αρα, το σύνολο των τεχνικών διαδικασιών και ο ρόλος που μπορεί να έπαιξαν πρόσωπα και χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις στη διαδρομή του «δομημένου» έχουν οπωσδήποτε ενδιαφέρον, στην ουσία όμως αποτελούν αναπόφευκτο παρελκόμενο της συνολικής πολιτικής που εφαρμόζεται στο συγκεκριμένο τομέα.

Κάποιοι φαντάστηκαν ότι με αφορμή αυτή τη λογική των κομμουνιστών μπορούν να σπεκουλάρουν και να συκοφαντήσουν το Κόμμα. Κι έφτασαν να μιλήσουν ακόμα και για συμπόρευση με την κυβέρνηση. Πρώτο βιολί, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα προσκείμενα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μέσα Ενημέρωσης, που επειδή ακριβώς αντιλαμβάνονται πολύ καλά τις θέσεις του ΚΚΕ, όταν δεν καταφέρνουν να τις αποσιωπήσουν, προσπαθούν να τις διαστρεβλώσουν, για να συνεχίσουν ανενόχλητοι να παίζουν το αντιλαϊκό, δικομματικό τους παιχνίδι.

Μία από τις αιτιάσεις που ξεδιάντροπα προβάλλουν σε βάρος του ΚΚΕ είναι ότι το Κόμμα δε δίνει το απαιτούμενο βάρος στην αποκάλυψη των προσωπικών ευθυνών των ατόμων που αναμείχθηκαν στη διαδικασία διακίνησης του συγκεκριμένου ομολόγου.

Αυτό αποτελεί ένα χοντροκομμένο ψέμα. Οπως και σε άλλες περιπτώσεις, έτσι και σ' αυτή, το ΚΚΕ θέλει και επιδιώκει να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλα τα λαμόγια που ενεπλάκησαν σ' αυτή την υπόθεση. Πρινιωτάκηδες και Παπαμαρκάκηδες, «Μόργκαν» και «Ακρόπολις» και όσοι άλλοι έχουν ποινικές ευθύνες, να πληρώσουν και μάλιστα με τρόπο που να αποτρέπει κάθε επόμενο λωποδύτη να σκεφτεί ότι μπορεί να λεηλατήσει τις αποταμιεύσεις των εργαζομένων. Ομως, το ΚΚΕ πάει τη σκέψη του και παρακάτω. Η εμμονή αποκλειστικά και μόνο στο δρομολόγιο που ακολούθησε το συγκεκριμένο ομόλογο μέχρι να φτάσει στα ασφαλιστικά ταμεία κρύβει το κύριο. Και για το κύριο: «Το ΚΚΕ εδώ και καιρό είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους ότι η σκανδαλώδης και επικίνδυνη εκμετάλλευση των αποθεματικών των Ταμείων τους θα συνεχίζεται και θα δυναμώνει, όσο αυτά θα παίζονται στο χρηματιστήριο ή σε διάφορα ομόλογα τραπεζών. Σε αυτό το έδαφος καλλιεργείται και η δίψα για προσωπικά κέρδη και οφέλη». Ετσι, «αποτελεί εμπαιγμό για τους εργαζομένους η προσπάθεια της κυβέρνησης να κρύψει και να αποποιηθεί τις ευθύνες της για τη συνεχιζόμενη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων», αφού «το μεγάλο σκάνδαλο είναι η συνεχιζόμενη εδώ και χρόνια εκμετάλλευση των αποθεματικών απ' τις κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και την πλουτοκρατία» (ΚΚΕ, 19 του Μάρτη 2007).

Σύμφωνοι, λένε ορισμένοι, αλλά μια τέτοια θέση εξομοιώνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ στην εξουσία βρίσκεται η ΝΔ, η οποία και εξέδωσε το «δομημένο» ομόλογο. Επιπρόσθετα, τις τελευταίες μέρες ξεφούρνισαν και το απίθανο «επιχείρημα», ότι τη χώρα την κυβερνά η ΝΔ και όχι ο δικομματισμός. Ολοι αυτοί οι απίθανοι, που διατυπώνουν, μάλιστα, και τη θλίψη τους, επειδή το ΚΚΕ καταγγέλλει το δικομματισμό, επιχειρούν μια ολοφάνερη απάτη. Αδυνατώντας να απαντήσουν για την ουσία της καταγγελίας, για την σύμπλευση, δηλαδή, των πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, επιρρίπτουν ευθύνες στο ΚΚΕ επειδή αποκαλύπτει αυτή την παράλληλη πορεία. Ομως, δεν είναι το ΚΚΕ που εξομοιώνει τα δύο κόμματα, αλλά η πολιτική που αυτά εφαρμόζουν και στο θέμα της περιβόητης «αξιοποίησης των αποθεματικών» των Ταμείων.

Ετσι, είναι ακριβές ότι με ευθύνη της ΝΔ μέρος των αποθεματικών ρίχνονται στο χρηματιστηριακό τζόγο, με αποτέλεσμα πολλές φορές τα Ταμεία να έχουν σημαντικές απώλειες. Ομως, για να μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να εφαρμόζει αυτή την πολιτική, στηρίχτηκε στους νόμους που ψήφισε την προηγούμενη δεκαετία το ΠΑΣΟΚ, τότε που κάτω από τον πυρετό των επερχόμενων χρηματιστηριακών κερδών που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση Σημίτη, θεωρούνταν σχεδόν αφελής όποιος δεν τοποθετούσε τις αποταμιεύσεις του σε μετοχές.

Είναι επίσης ακριβές ότι εκδότης του «δομημένου» ομολόγου για το οποίο γίνεται λόγος είναι η ΝΔ, σε απευθείας συνεννόηση με την «JP Morgan». Ομως, για να τολμήσει η κυβέρνηση του 2005 να μην προκηρύξει δημόσιο διαγωνισμό για το δανεισμό του δημοσίου, αλλά να διαπραγματευτεί παρασκηνιακά με την «JP Morgan» για τον τρόπο και το είδος του δανείου που θα συνάψει, χρειάστηκε ο νόμος 2115 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ το 1997. Είναι ο νόμος «Περί Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς», ο οποίος προβλέπει ότι καμιά 20αριά, ντόπιες και ξένες, τράπεζες και χρηματοοικονομικοί όμιλοι είναι οι αποκλειστικοί συνομιλητές των κυβερνήσεων, στα πλαίσια της πολιτικής της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Από τότε καταργήθηκαν οι δημόσιες εκδόσεις ομολόγων και έκτοτε το οικονομικό επιτελείο των κυβερνώντων - και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - καθορίζει τον τρόπο έκδοσης των ομολόγων, σύμφωνα με τα όσα ...ζητά η αγορά. Και αφού εκπρόσωπος της αγοράς είναι η «JP Morgan», αυτή κάνει και το σχετικό κουμάντο.

Ακριβές είναι και ότι η ΝΔ, παρά τα όσα λένε τα διάφορα στελέχη της, δε θέλει να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση του «δομημένου» ομολόγου. Το ίδιο κάνει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δε βγάζει άχνα στο ενδεχόμενο να διερευνηθεί ο χρηματιστηριακός τζόγος που έγινε την περίοδο 1999-2001. Ετσι, ...ακριβέστερο, όπως αποκαλύφθηκε το βράδυ της προηγούμενης Δευτέρας στη Βουλή, είναι το γεγονός ότι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ από κοινού, ταυτιζόμενοι, αρνήθηκαν την πρόταση του ΚΚΕ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής που θα ερευνήσει συνολικά το θέμα της κλοπής των αποθεματικών των Ταμείων.

Και για να μην παρατραβάει το ανέκδοτο για τη δήθεν αυθαίρετη εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η άρχουσα τάξη λύνει και δένει είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον πόλο του δικομματισμού στην εξουσία, έχουμε και λέμε: Αποψη του ΚΚΕ είναι ότι πρέπει να επιστραφούν όλα τα κεφάλαια που κλάπηκαν από τα Ταμεία από τη δεκαετία του '50. Κατέθεσε μάλιστα και συγκεκριμένη πρόταση νόμου στη Βουλή, την οποία απέρριψαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Εμμένει στη θέση ότι ούτε ένα ευρώ από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων δεν μπορεί να τοποθετείται στον οποιονδήποτε χρηματιστηριακό τζόγο, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση, εκτός από την αναγκαία χρηματοδότηση των Ταμείων, είναι υποχρεωμένη να καλύπτει τις όποιες απώλειες έχουν τα αποθεματικά, με την απευθείας έκδοση προς τα Ταμεία αντίστοιχων τίτλων του δημοσίου, εγγυημένου κεφαλαίου και απόδοσης. Παράλληλα, το ΚΚΕ προτείνει και αγωνίζεται για μέτρα που θα βελτιώσουν τους όρους συνταξιοδότησης των εργαζομένων και απαιτεί η σύνταξη να είναι στο 80% των αποδοχών του τελευταίου μήνα, παίρνοντας ως βάση κατώτατου μισθού τα 1.300 ευρώ, που οδηγούν σε σύνταξη 1.050 ευρώ.

Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος. Από την άλλη, και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο θέμα των αποθεματικών ακολουθούν κοινή «γραμμή», σύμφωνα με την οποία μέρος αυτών, όχι απλά μπορούν, αλλά πρέπει να τοποθετούνται σε σύγχρονα ...«επενδυτικά προϊόντα», με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για την τύχη των ίδιων των αποθεματικών, όσο και για την αναπόφευκτη αναπαραγωγή διαφόρων παρασίτων, που θρέφονται από αυτού του είδους τις συναλλαγές.

Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κινούμενα στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Στρατηγικής της Λισαβόνας, «συζητούν» και «εξετάζουν» τις μεθόδους μέσα από τις οποίες θα υλοποιηθούν ακόμα πιο αντιδραστικές αλλαγές στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, με αιχμή την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τη «συγκράτηση» (δηλαδή, την ακόμα μεγαλύτερη καρατόμηση) των βασικών συντάξεων, ρυθμίσεις τις οποίες θα κληθεί να εφαρμόσει οποιοδήποτε από τα δύο κόμματα βρεθεί στην κυβέρνηση μετά τις εκλογές.

Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ερωτοτροπούν με συνταξιοδοτικά συστήματα τύπου Ιρλανδίας ή Δανίας, όπου πράγματι δίνεται μια κάποιου τύπου «εθνική σύνταξη», η οποία κινείται σε επίπεδα γύρω από το όριο φτώχειας, και από εκεί και πέρα παραπέμπουν σε αμφίβολης, αλλά σε κάθε περίπτωση μηδαμινής, απόδοσης ανταποδοτικά συστήματα. Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια είναι και οι προτάσεις που διατυπώνονται το τελευταίο διάστημα και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ για συντάξεις των 500 ή 600 ευρώ το μήνα, ποσά πείνας για ένα νοικοκυριό, τα οποία όμως και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αξιοποιούν ως εργαλεία για να περάσουν τις γενικότερες ανατροπές.

Ας αφήσουν, λοιπόν, και οι μεν και οι δε, το παραμύθι για τις δήθεν ευθύνες του ΚΚΕ. Οι κομμουνιστές θα συνεχίσουν και στο μέλλον να καταγγέλλουν εξίσου και να τηρούν ίσες αποστάσεις από κάθε αντιλαϊκό μέτρο και αντιδραστική πολιτική, ανεξάρτητα από το φορέα που την εκπροσωπεί. Η απειλή για τους εργαζόμενους προέρχεται και από τη ΝΔ, που είναι σήμερα στην κυβέρνηση, και από το ΠΑΣΟΚ, που πασχίζει να πάρει τη θέση της, για να εφαρμόσει την ίδια πολιτική. Με αυτή την έννοια, και ενόψει των επικείμενων εκλογών, κέρδος για τους εργαζόμενους θα είναι η πλατιά καταδίκη και των δύο, με την παράλληλη ενίσχυση των δυνάμεων του Κόμματος.