Τίποτα πλέον δεν είναι, τίποτα πλέον δε θα είναι το ίδιο. Μια σκληρή διαπίστωση, που μπροστά της όμως οι σκληροτράχηλοι Αρκάδες δεν κάνουν τα στραβά μάτια. Το δάσος τους, αυτό το υπέροχο ελατόδασος του Μαινάλου, ξέρουν, πως από δω και μπρος δε θα μπορεί να γεμίσει τα μάτια τους και την ψυχή τους. Παντού στάχτη κι αποκαΐδια. Τα κτήματά τους - αυτά που γέμιζαν καθημερινά το τραπέζι τους - ξέρουν πως θα χρειαστούν υπερπροσπάθειες, κόπους και πολλή υπομονή για να τα ξαναδούν να καρπίζουν. Τα ζώα τους ανάμνηση για πάντα. Τίποτα δεν απέμεινε όρθιο. Μόνο αυτά τα τεράστια «γιατί» στέκουν μπρος τους όρθια και απαιτητικά. Γιατί κανείς, σ' όποιο χωριό κι αν περάσεις, σ' όποιο καφενείο κι αν σταθείς, μ' όποιον άνθρωπο κι αν μιλήσεις, δεν πιστεύει πως υπεύθυνος της τρομακτικής οικολογικής καταστροφής είναι ο... δυνατός άνεμος. Ολοι, μα όλοι μιλούν και κατάφατσα σου λένε: «Εμπρησμός και μάλιστα πολύ καλά σχεδιασμένος»!

Και δεν είναι μόνο οι κάτοικοι που μιλούν έτσι. Οι ίδιοι οι πυροσβέστες τρίβουν τόσες μέρες εκεί κάτω τα μάτια τους μ' αυτά που βλέπουν. Συγκλονιστική - ίσως και η μεγάλη είδηση που βγήκε από την προχτεσινή περιοδεία της Αλ. Παπαρήγα στην ορεινή Αρκαδία - ήταν η μαρτυρία του Κώστα Καραντώνη. Του υπαρχηγού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αρκαδίας! Ακούστε τι είπε ξεκάθαρα, άλλωστε πιο ξεκάθαρα δε γινόταν να ειπωθεί: «Φτάσαμε πολλές φορές στο σημείο να ελέγξουμε αυτή την πυρκαγιά. Κι όταν φτάναμε να λέμε "πως εντάξει όλες οι εστίες είναι υπό έλεγχο" βλέπαμε μες στη νύχτα να πετιούνται φωτοβολίδες και να δημιουργούνται 2 - 3 νέα μέτωπα, στις ακριβώς αντίθετες κατευθύνσεις από κει που ήμασταν. Είναι πολλά τα "γιατί" και τα "πώς" που προκύπτουν απ' αυτή την ιστορία. Και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα μάτια μας δεν είδαν όσα είδαν!»...

Μετά τη συγκλονιστική αυτή μαρτυρία του υπαρχηγού της Πυροσβεστικής ήρθαν δύο Συντονιστικές Επιτροπές της Αρκαδίας, να κοινοποιήσουν σε όλο το νομό μια ανακοίνωση που θέτει πολλά, μα πάρα πολλά ερωτήματα και που ταυτόχρονα βάζει κάποια πράγματα στη θέση τους. Πρόκειται για τη «Συντονιστική Επιτροπή Αρκαδικών Πολιτιστικών Σωματείων Αττικής κατά της ίδρυσης φυλακών στην Αρκαδία» και τη «Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και Πολιτών κατά της ίδρυσης φυλακών υψίστης ασφαλείας και για μια άλλη ανάπτυξη της Αρκαδίας» που κατ' αρχήν τονίζουν: «Τελευταία, με δημόσια ανακοίνωσή μας τον Ιούνιο του 1999, είχαμε ζητήσει από τις αρμόδιες αρχές (υπουργείο Γεωργίας, υπουργείο Περιβάλλοντος, Δασικές Υπηρεσίες, Πυροσβεστική και τοπικές αρχές) να τοποθετήσουν την Αρκαδία στην πρώτη κατηγορία επικινδυνότητας σε ό,τι αφορά τις πυρκαγιές (είναι στη δεύτερη κατηγορία) και να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα. Με αφίσα που κυκλοφόρησε σ' όλη την Αρκαδία τονίζαμε από τον περασμένο Δεκέμβρη ότι το Μαίναλο κινδυνεύει και καλούσαμε τις αρμόδιες αρχές να λάβουν μέτρα και τους κατοίκους της περιοχής να επαγρυπνούν. Δυστυχώς, απ' ό,τι απέδειξαν τα γεγονότα οι αρμόδιοι αγνόησαν αυτές τις αναφορές».

Για τις δύο Συντονιστικές Επιτροπές η οικολογική καταστροφή και ο περιορισμός των δυνατοτήτων οικονομικής ανάπτυξης της Αρκαδίας που προξενήθηκε από την πυρκαγιά στο Μαίναλο δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». «Είναι αποτέλεσμα συστηματικών ενεργειών οικονομικών συμφερόντων, τα οποία προ πολλού χρόνου ήσαν γνωστά. Είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας εξυπηρέτησης των συμφερόντων αυτών από την πολίτεία (κεντρική και τοπική) με ενέργειες ή ανοχή της ανεξέλεγκτης δράσης τους στον ευρύτερο χώρο του Μαινάλου», σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Πέντε «εμπρηστικά» ερωτηματικά...

Και ρωτούν: «Ποιος δε γνωρίζει ότι:

• Η ανεξέλεγκτη δόμηση και πολύ περισσότερο τα σχέδια για αυτόνομους οικισμούς ανέβασαν την τιμή της γης και το οικονομικό ενδιαφέρον όλων αυτών που ισχυρίζονται ότι κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίας, ή ελπίζουν με άλλα μέσα να τους αποκτήσουν. Σ' αυτή την κατεύθυνση λειτούργησε η παραχώρηση έκτασης στις «Μοτσιάρες» για δασικό χωριό, καθώς και η φημολογούμενη παραχώρηση ανάλογων εκτάσεων στους «Ρούχους», στον «Ξηρόκαμπο» και αλλού.
• Η άρνηση του υπουργείου Περιβάλλοντος, της Περιφέρειας και της Νομαρχίας να υιοθετήσουν την πρόταση δεκάδων φορέων της Αρκαδίας για τη δημιουργία του Ενιαίου Οικολογικού και Πολιτιστικού Πάρκου στο βουνό, καθώς και τη σύνταξη ρυθμιστικού σχεδίου που θα καθόριζε τις χρήσεις γης και μέχρι την οριστική ρύθμισή τους και θα ανέστειλε κάθε δραστηριότητα έξω από τους υπάρχοντες οικισμούς.
• Η μεταφορά, με ευθύνη της Περιφέρειας, των κοινοτικών κονδυλίων που προορίζονταν για τη δασοπροστασία (καθαρισμός, καλλιέργειες, πυροπροστασία κλπ.) σε ασφαλτοστρώσεις δασικών δρόμων για εξυπηρέτηση της δήθεν ανάπτυξης αποτελεί περιβαλλοντικό και πολιτικό σκάνδαλο.
• Η απόφαση για ηλεκτροδότηση γνωστού νεόδμητου οικισμού, στην καρδιά του Μαινάλου (του οποίου οικισμού η νομιμότητα αμφισβητείται), με άνωθεν εντολή, όπως αναφέρθηκε στη συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου, λειτούργησε το ίδιο δυσμενώς για την τύχη του βουνού.
• Η προσπάθεια του υπουργείου Δικαιοσύνης να κατασκευάσει μεγάλες φυλακές υψίστης ασφαλείας στον χώρο του Μαινάλου και η αναποτελεσματικότητα ή ανοχή των Αρχών να εξιχνιάσουν τις δέκα πυρκαγιές που ξέσπασαν εκεί σε "ανύποπτο χρόνο", παρά τις καταγγελίες και μηνύσεις που υποβλήθηκαν, άνοιξαν τον δρόμο για την τωρινή καταστροφή».

Μετά τα πέντε αυτά ερωτήματα, που θέτουν σαφέστατες ευθύνες και προκαλούν άλλα τόσα - απ' τα ήδη υπάρχοντα - ερωτηματικά, οι Συντονιστικές Επιτροπές συνεχίζουν το... λιθοβολισμό τους: «Λέγεται από τους "υπεύθυνους" της πολιτείας ότι ποτέ δε σημειώθηκαν πολλές και μεγάλες πυρκαγιές στην Αρκαδία στο παρελθόν και ότι τάχα τώρα είναι "έργο" των καιρικών συνθηκών ή άλλων παραγόντων. Πράγματι δεν υπήρξαν στο παρελθόν μεγάλες πυρκαγιές, επειδή οι κάτοικοι των χωριών (που τότε βέβαια έσφυζαν από κόσμο) φρόντιζαν για την προστασία του δάσους και φυσικά δεν υπήρχε το οικονομικό ενδιαφέρον από μεγάλα συμφέροντα (σκεφτείτε όμως τι γινόταν τότε εκεί που υπήρχε: Στην Αττική και σ' όλες τις παραλίες...). Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα άλλαξαν και στην Αρκαδία. Ως φορείς, αλλά και πολίτες της Αρκαδίας είχαμε επισημάνει τους κινδύνους από τις αλλαγές αυτές καθώς και την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων».

Οπως προείπαμε, όμως, οι αρμόδιοι - όχι τυχαία φανταζόμαστε - αγνόησαν αυτές τις αναφορές. Οι δύο Συντονιστικές στην ανακοίνωσή τους, υπογραμμίζουν πως από δω και πέρα πρέπει:

• Να επανεξεταστούν όλες οι αποφάσεις για το Μαίναλο και να αποδοθούν ευθύνες (πολιτικές και ποινικές) σε κάθε υπεύθυνο.
• Ούτε σπιθαμή καμένου εδάφους να μην αλλάξει χρήση. Να αεροφωτογραφηθεί το έδαφος και να ελέγχεται συστηματικά από ανεξάρτητη αρχή κάθε εξέλιξη.
• Να ληφθούν άμεσα μέτρα για τις πλημμύρες και γενναίες χρηματοδοτήσεις για αναδάσωση ολόκληρης της καμένης έκτασης.
• Να δρομολογηθεί η πρόταση για Ενιαίο Οικολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο του Μαινάλου και το ρυθμιστικό σχέδιο που θα αναστέλλει μέχρι την οριστική ρύθμιση κάθε δόμηση έξω από τους υπάρχοντες οικισμούς.

«Εχουμε χρέος ως πολίτες και κοινωνικοί φορείς της Αρκαδίας να αναλάβουμε οι ίδιοι την υπόθεση της προστασίας και ανάπτυξης του Μαινάλου και της ευρύτερης Αρκαδίας», καταλήγει η σοβαρή, σοβαρότατη ανακοίνωση των δύο Συντονιστικών Επιτροπών.