Το πνεύμα των πολιτικών λιτότητας, που καθιέρωσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στη λογική της «εξυγίανσης» των δημόσιων οικονομικών όλη τη δεκαετία του '90, θα συνεχίσει να συνοδεύει τους δημόσιους υπαλλήλους και το 2000.

Αυτό αποδεικνύεται και από το σχετικό πίνακα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όπου στην πρώτη στήλη παρατίθενται τα μισθολογικά κλιμάκια (ΜΚ) και στη δεύτερη ο Βασικός Μισθός, ο οποίος αποτελεί τη βασικότερη παράμετρο της εισοδηματικής πολιτικής.

Οπως προκύπτει από το σχετικό πίνακα, για τον νεοεισερχόμενο δημόσιο υπάλληλο (ΜΚ 36), ο Βασικός Μισθός ορίζεται σε 121.000 δρχ.(!), ενώ για υπάλληλο με 10ετή προϋπηρεσία (ΜΚ 26) o βασικός μισθός ορίζεται στις 154.000 δρχ. και με 20ετή στις 187.000 δρχ. Το δε όριο των 200.000 το ξεπερνά κάποιος υπάλληλος του δημοσίου μετά από 24 χρόνια προϋπηρεσία!

Βέβαια, μπορεί να ισχυριστεί η κυβέρνηση, ότι στο βασικό μισθό προσμετρούνται τα διάφορα επιδόματα, όπως το χρονοεπίδομα, το επίδομα εξομάλυνσης και το κίνητρο απόδοσης. Αλλά μετά την προσθήκη και των επιδομάτων αυτών, η εισοδηματική πολιτική συνεχίζει να παραμένει άθλια. Εκτός αυτού, επιχειρείται και σήμερα, μετά την καθιέρωση των νέων μισθολογίων, η γνωστή και από παλαιότερα επιδοματική πολιτική των μισθών, η οποία επί της ουσίας αμφισβητεί την έννοια του μισθού εργασίας. Ο υπάλληλος δεν αμείβεται κυρίως από το μισθό του, αλλά από τα διάφορα επιδόματα που προσθέτει ή ενίοτε αφαιρεί η κάθε κυβέρνηση.