Ο όρμος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Παλαιοκαστρίτσα της Κέρκυρας, ορμητήριο για ξενάγηση στον πλούσιο και ενδιαφέροντα θαλάσσιο ορίζοντα της περιοχής και άρρηκτα δεμένος με τους βαρκάρηδες, στήριγμα στον αγώνα τους για αξιοπρεπές εισόδημα, τον τελευταίο καιρό έχει μετατραπεί σε ευρύ πεδίο τρομοκράτησης, αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων και διασπαστικών πρακτικών από μηχανισμούς της ΝΔ, περιορίζοντας το αναφαίρετο δικαίωμά τους στη μόνιμη εργασία.

Ετσι, το λιμεναρχείο Κέρκυρας, το 2004, εξέδωσε μέσω του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας 53 άδειες για εκτέλεση δρομολογίων τουριστικού περιεχομένου, από 23 που ήταν αρχικά. Ομως, καθώς πρόκειται για στενό όρμο, η υπεράριθμη και ταυτόχρονη λειτουργία των σκαφών θα δημιουργούσε πιθανούς κινδύνους στη ναυσιπλοΐα και θα υποβάθμιζε και το θαλάσσιο περιβάλλον.

Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα, το λιμεναρχείο, αντί να βρει λύση που θα προστάτευσε και το περιβάλλον και τη σταθερή εργασία όλων των λεμβούχων (όπως π.χ. η τήρηση σειράς των σκαφών), επέβαλε το «σπάσιμο» της εργασίας στις 3 μέρες την εβδομάδα, σιγοντάροντας τις επιδιώξεις του δημάρχου της ΝΔ στην Παλαιοκαστρίτσα Κώστα Χαλικιά.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον περιορισμό των εισοδημάτων των βαρκάρηδων που συμπιέζονται, παραπέρα, αν ληφθεί υπόψη η μείωση της τουριστικής περιόδου αλλά και η εποχικότητα του επαγγέλματος. Ενώ στην προσπάθεια να «βγει λάδι» η πολιτική που μετατρέπει το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία σε πεδίο εξαγοράς συνειδήσεων και ρουσφετολογίας, προωθείται από τους εκπροσώπους αυτής της πολιτικής «το διαίρει και βασίλευε» των εργαζομένων και η τρομοκρατία για όσους δεν υποκύπτουν και αντιστέκονται.

Ετσι, στους αδειούχους - προ του 2004 - επιβλήθηκαν πρόστιμα χιλιάδων ευρώ, από την Κτηματική Υπηρεσία και το Λιμεναρχείο, για τη λειτουργία της εξέδρας που προσαράζουν τα σκάφη. Και αυτό παρά τις επαναλαμβανόμενες προτάσεις από τους λεμβούχους προς τον Δήμαρχο της ΝΔ και τις διαβεβαιώσεις του ιδίου ότι θα διευθετηθεί το ζήτημα.

Προηγούμενα, με εντολή της Περιφέρειας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, κατεδαφίστηκε η υφιστάμενη εδώ και 40 χρόνια κοινόχρηστη εξέδρα στην ανατολική πλευρά του όρμου. Στα παραπάνω προστίθεται το κλίμα τρομοκρατίας που εντέχνως καλλιεργούν οι άνδρες του λιμενικού με τη συχνή παρουσία τους στο όρμο. Οι παραπάνω, με «άλλοθι» την απόσταση της εξέδρας από την ακτή, επιδιώκουν να ασκήσουν πίεση στους λεμβούχους να μην σηκώνουν κεφάλι στην πολιτική που «τσακίζει» τα δικαιώματα συνολικά των εργαζομένων.

Με δηλώσεις τους στον «Ρ», εκπρόσωποι του Σωματείου Λεμβούχων εκφράζουν την εύλογη και δικαιολογημένη αγανάκτησή τους για το «πλέγμα» ομηρίας που έχει διαμορφωθεί στον όρμο του Αγίου Σπυρίδωνα και καταργεί το δικαίωμα στην εργασία για όλους και λεηλατεί τα εισοδήματά τους.

«Αν είναι δυνατόν ένας εργαζόμενος με τετραμελή οικογένεια να ζήσει με 20 ευρώ ημερησίως. Απαιτούμε να έχουμε καθημερινή εργασία. Είναι κατάφωρη αδικία και είναι ζήτημα καθαρά πολιτικό», σημείωσε ο αντιπρόεδρος του Σωματείου Ανδρέας Μποζίκης, υπογραμμίζοντας την ξεκάθαρη προσπάθεια εκβιασμού και τρομοκράτησης των προστίμων που επιβάλλονται, προκειμένου να τους γονατίσουν. Για να συμπληρώσει ο Θανάσης Μιχαλάς ότι «υπάρχουν τρόποι να δουλέψουν όλοι οι λεμβούχοι τους οποίους πρέπει να βρουν αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα. Να εξασφαλίσουν δουλιά για όλο τον κόσμο αλλά όχι με υποχρεωτική αργία», τονίζει και προβάλλει την ανάγκη να καταδικαστούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί που έχουν οδηγήσει στο πετσόκομμα της εργασίας για όλους τους λεμβούχους. Τους λεμβούχους που πληρώνουν τα «σπασμένα» της αντιλαϊκής πολιτικής που μετατρέπει το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία σε μηχανισμό ρουσφετολογικού εγκλωβισμού.