Αναφερόμενη στην ουσία των προβλημάτων, τόνισε πως «τα προβλήματα έχουν πηγή και αιτία την πολιτική της ανταγωνιστικότητας, του κεφαλαίου, την εξουσία και τις κυβερνήσεις που έχουν την ευθύνη, αφού τόσα χρόνια υπηρετούν αυτήν την εξουσία. Γι' αυτό πιστεύουμε, επειδή ακριβώς είναι η αιτία αυτών των προβλημάτων, ότι για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ζωής των εργαζομένων και των γυναικών μαζί, που πλήττονται μέσα σε αυτήν την πολιτική ακόμη περισσότερο, είναι ανάγκη να αρθούν τα αίτια, ώστε να μπορούν να ικανοποιηθούν πραγματικά οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας».

Η βουλευτής του ΚΚΕ εστίασε σε σειρά δικαιωμάτων των γυναικών τα οποία καταργήθηκαν από τις πολιτικές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αναφέρθηκε στην «κατάργηση της απαγόρευσης της νυκτερινής βάρδιας των γυναικών, σε βιομηχανία - βιοτεχνία, όταν έληξε η διεθνής σύμβαση του 1992» και στην «κατάργηση της πενταετούς διαφοράς και αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια, με το νόμο Σιούφα και μετά με το νόμο Ρέππα, μολονότι το ΠΑΣΟΚ είχε πει ότι όταν έρθω, ως κυβέρνηση, θα αλλάξω αυτό το νομοθετικό πλαίσιο». Πρόσθεσε ότι «ο ν. 2646/1998 την κοινωνική πρόνοια την ονόμασε φροντίδα. Από εκεί και πέρα, ξεθεμελιώθηκε και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι αυτού που λέμε κοινωνικό κράτος».

Για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, η Ελπίδα Παντελάκη τόνισε πως «θέλουμε να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση για τις μητέρες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενιαία αντιμετώπιση για τις αυτοαπασχολούμενες μητέρες, οι οποίες τσακίζονται κανονικά και με βάση τα δεδομένα τους δεν μπορούν να γίνουν μάνες, αφού η αυτοαπασχολούμενη πρέπει να δουλεύει, έτσι όπως έχουν καταντήσει τα πράγματα και είναι μόνη της στο μαγαζί, από το πρωί μέχρι το βράδυ και για να πάει να γεννήσει πρέπει να κλείσει για μήνες το μαγαζί της και άρα καταστρέφεται».

Ειδικά για την άδεια μητρότητας, η βουλευτής του ΚΚΕ δήλωσε ότι πρέπει να είναι «δύο ώρες για κάθε μέρα για δύο χρόνια και μία ώρα για τα επόμενα δύο χρόνια ή εννέα μήνες άδεια εφάπαξ με αποδοχές για όλες τις εργαζόμενες μητέρες. Το δικαίωμα γονικής άδειας μέχρι δύο χρόνια χωρίς αποδοχές που καθιερώθηκε και για τον πατέρα, πιστεύουμε όχι μόνο δεν είναι στήριξη της οικογένειας, αλλά το αντίθετο, παραπέμπει την υπόθεση της αναπαραγωγής και της συντήρησης της οικογένειας και στους δύο γονείς, ότι τα προβλήματα της ανατροφής και της συντήρησης των παιδιών είναι προσωπική, ατομική τους υπόθεση». Επίσης, ζήτησε «να μην παραβιάζονται οι θετικές διατάξεις για την προστασία των εγκύων, λεχωνών και γαλουχουσών στους χώρους εργασίας. Σ' αυτές τις ομάδες γυναικών πρέπει να γίνει αξιολόγηση των κινδύνων, για να χορηγηθεί άδεια με αποδοχές για όλο το διάστημα της κύησης και λοχείας, αν δεν εξαλειφθούν κίνδυνοι».

Παράλληλα, η βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε για «διεύρυνση των ασφαλιστικών, υγειονομικών και κοινωνικών παροχών στις γυναίκες με αναπηρία, σε χήρες, διαζευγμένες, ανασφάλιστες, άγαμες μητέρες. Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φθάσουν στην ηλικία των 10 ετών και να υπάρχει μειωμένο ωράριο εργασίας για τις μονογονεϊκές οικογένειες με ανάπηρα παιδιά και αυξημένη κατά μία εβδομάδα καλοκαιρινή άδεια». Τόνισε επίσης ότι «ειδικά για τις μετανάστριες θέλουμε να ζητήσουμε, κύριε υπουργέ, σε κάθε περίπτωση, χωρίς περιορισμούς, να τους παρέχετε νοσοκομειακή κάλυψη δωρεάν για κύηση, γέννα, ιατρική παρακολούθηση των παιδιών τους» και τέλος απαίτησε «τη δημιουργία δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών και παιδικών κατασκηνώσεων που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες».